آناهیتا

الاهه آب های پاک.زیبا.بارور

پاک- بی آلایش، این واژه در اوستا برای صفت فرشتگان بسیار به کار رفته است.

روشن و آشکار

آناهیتا ::پاک و بی آلایش
فرشته آب و باران در دین زرتشت است
و در زبان پارسی پهلوی آناهیدا

و در زبان امروزی ناهید نام دارد
سیاره ناهید در منظومه شمسی
آن را ستاره عشق و مهرورزی می نامند

ایــــــزد بانوی آبـــها

آنا به معنی مادر و هیتا به معنی خورشید هستش ... مادرِخورشید
این معنیو کمتر جایی دیدم

اناهیتا یعنی الهه اب ،ساده، بی الایش

بی آلایش ، بلند بالا و زیبا

اناهيتا به معني پاك و بي الايش
الاهه اب و پاكي
از بين برنده يه پليدى

خواهشمند است برای آشنا شدن با فرهنگ آریایی و ایران باستان خود و گیرایی آن بر دیگر فرهنگ ها؛
این جُستار را مطالعه(خوانش) فرمایید و مورد کند و کاو و کاوُش(در اصل از مصدر کاویدن: کاوِش) قرار دهید!

آناهیتا: اناهیتا،آنیتا،دایانا-اسم دخترانه-واژه فارسی باستان با ریشه ی ترکی
( ممنون از داداشِ گُلم" آریا بِهداروَند" که به آن اشاره کرده است؛ لری آنا: " دا " می شود)

آنا: واژه ترکی(لری: دا)
مامان،نَنه،والده،اُمّ،مادر!-زن،بانو،مِهربانو،شَهربانو،مَلَکه-بَغ دُخت،الهه،فرشته،ایزدبانو-
صاحب،دارنده،مالک،دارا-پایه و اساس،بنیاد(بنیان)،شالوده
هیت: واژه فارسی باستان-
پاک،تمیز،زَکی(زَکا)-سَره،خالص،صاف،زُلال،شَفاف-پالایش،بی آلایش،بی شیله پیله،بی غَل و غَش،رُک و راست-
بِکر(باکره)،دوشیزه!-نیرومند،قوی،مقتدر،توانا-پرورده،باروَر،حاصلخیز-زمین،خشکی،خاک،بوم-
کرانه،منطقه،ناحیه،خطّه،سَرحد،قَلَمرو!
ا: پسوند اسم ساز،شاخص،برتری و بزرگ کننده فارسی
معنی: بانوی پاکدامن و پارسا،مِهربانوی نیرومند و توانا-الهه زیبایی و رَعنایی،ایزدبانوی نگهبان پاکی و زلالی آب ها،آببُد(آبپُد)،آببان(آبوان)-
مادر زمین،الهه پرورنده،باروری و حاصلخیزی،دارنده کرانه و قلمروهای آب های ایران-
پایه و اساس حیات و زندگانی،شالوده هستی و پیدایش کاینات!

آناهیتا به زبان های دیگر:
اَردَِوی سورَه اَناهیتَه(اَوِستایی)-هیدُخت،بیدُخت،بَغدُخت(فارسی باستان)-آناهید(پَهلوی)-آناهیت(اَرمنی)-ناهید(امروزی)-
اَنَئیتیس(یونان و روم باستان)-اَنَهیتو(بابلی)-اَنَهیئودَه(عیلامی"ایلامی")-اینانا،نانا،نی نی(لولوبی)-ناخیذ(سُغدی)

اَردَِوی سُورَه اَناهیتَه: نام یک رود و یک ستاره هم هست!
اَرد: اَرتَه،اَرِتَه،اِرِتَه(اَوِستایی) و اِرتَه(سانسکریت)-
راستی و درستی،صداقت و درستکاری-توانگری،دارایی-
نگهبان،مراقب،محافظ،جانپاس-دیده بان،کِشیک(ترکی)
وی: مرطوب،تَر،خیس،نَمناک،آبدار،آبکی،مایع
سُورَه: سورا،سورن!-مقتدر،توانمند،نیرودار،دَستوار-برتر،سَرتر،بالاتر
یعنی: نگهبان پاک و بی گناه آب های نیرومند،ایزدبانو برتر آب های پاکیزه و...

اَنا/نا: پیشوند منفی ساز
هیتَه/هید: آلودن،آلودگی،آلایش!
یعنی: بانوی پاکدامن،فرشته ی بی گناه و...

آناهیتا به مانند ایزد روشنایی مِهر(میترا)، از ایزدان باستانی ایران به شمار می رفته است که هم پیوند با نژاد بومی ایران و پیش از درونشُد(ورود) آریایی ها به ایران وجود داشته است! (بیش از 100000 هزار سال پیش از میلاد!)
این بَغدُخت(الهه)،دارای قدرت های فراوان و نشانه های بسیارِ آریایی است که در سراسر جهان نشانه هایی از آن وجود دارد و بزرگترین فرشته اَهورامَزدا(سَروَر راستی،بزرگ دانایی) می باشد که به ایزدبانوی آب ها معروف گشته است!

بخشی از ستایش نامه ی ویژه آناهیتا در یَشت پنجم(آبان یَشت):
" می ستایم آب را که آفریده اهورامزداست و ستایش می کنم تو را، ای اردویسوره اناهیته-می ستایم تو را که نمایانگاه همه ی آب های پاک و درخشانی و ستایِشَت می کنم برای خشنودی اهورامزدا که آفریده اش هستی-بپرستیم اهورامزدای فرهمند و روان اراده را و بستاییم همه ی آب های پاک را که داده اهوراست-آن ایزد بزرگ؛ که آب های مَزدا داده را، زیرِ گام دارد و سرپرست آن هاست... "

دهم آبان ماه(آبان روز) و دهم اسفند: روز جشنِ بزرگِ "آبانگان" در گرامیداشت ستاره روان(سیاره) و درخشان ناهید(زُهره) و رود پهناور و خروشان " اَردَِوی/آمودریا " و همچنین ایزدبانوی بزرگ؛ آناهیتا می باشد!

ناهید:
ستاره صبح یا بامدادی یا شبانگاهی(زُهره)،ونوس(نئوس) در اسطوره های رومیان و آفرودیت(آفرودیته) در اساطیر یونان
ویژگی ها: نزدیک ترین ستاره به زمین و خورشید-میان زمین و تیر(عَطارُد)-درخشان ترین ستاره بعد از ماه که به هنگام شب از زمین در کنار ماه دیده می شود((به ستاره قطبی(شمالی) هم معروف بوده است که در باستان برای مسیر و جهت یابی استفاده می شده است!))-
داغ ترین سیاره در منظومه شمسی(خورشیدی)-جوّ(اَتمُسفر) رَقیق- جزو سیارات داخلی(زمین مانند)-شباهت بسیار با زمین(لقب خواهر زمین)-گردش وضعی بر خلاف دیگر سیارات و فاقد قمر-چرخش آهسته به دور مدار(کُرَوی و گِرد تر از زمین)

(( سیاره ناهید: سرخ رنگ است و گرایش(متمایل) به رنگ زرد دارد ولی هنگامی که در برابر خوشید قرار می گیرد به رنگ آبی در می آید و گرایش(متمایل) به رنگ بنفش دارد و از خودش خیزاب(امواج) فرابنفش می تاباند! ))

ستاره ناهید(زُهره): گاهی اَلوَهیم خوانده می شود!
زمانی که خداوند،انسان را خلق کرد؛ به فرشته ها و الوهیم ها فرمان داد که برای عظمت الهی(یعنی انسان) به سجده در بیایند.
تمام فرشتگان و الوهیم ها به سجده در آمدند؛ به جز(جزو) یک الوهیم که بعدها به نام شیطان(ابلیس:نا امید کننده،اهریمَن،لوسیفِر) تغییر شکل داد و از طرف خداوند رانده شد!
الوَهیم: انسان هایی هستند که دارایی قدرتی ماورایی و فرازمینی اند که از آسمان به زمین فرود می آیند و مراقب و یاریگر انسان های زمین هستند(مثل: شب قدر ،رستاخیز و...)
امروزه فهمیده ایم الوَهیم ها همان فَروَهر(فَروَتی،فَروَشی،فَره وَشی) هستند!
فَروَهَر: موجوداتی نیرومند،ماواریی،فرازمینی و اهورایی هستند؛که نگهبان امانت زرتشت(در داخل گل نیلوفر) هستند و همانند ستاره ناهید از آسمان به زمین فرود می آیند و جانپاس انسان ها و آفرینش اهورامزدا هستند که در فَرَشگرد(رستاخیز)، رو در روی اهریمن قرار می گیرند و با آن می جنگند!
پیشرو،پیش برنده و جهش یافته ی انسان ها-انسان هایی ماورایی و فرازمینی هستند که دارای سر انسان و ریش بلند است!
سَر: نماد باهوش ترین و کاملترین موجود پروردگار و ریش بلند: نماد کاردانی و آبدیدِگی

(( فَروَهَر ها، کمک های زیادی به انسان ها می کنند و به گفته ی برخی دانشمندان: عجایب هفتگانه جهان،تخت جمشید،پاسارگاد،طاق بستان،آرامگاه کوروش فَرمند و... که در زمان باستان،انسان ها ابزارهای پیشرفته ای نداشتند با کمک فَروَهر ها ساخته شده است! ))

ستاره هشت پر(پنج پر) نماد آناهیتا:
این ستاره در هر هشت سال آرایش کیهانی خود را تکرار می کند و به وضعیت پیشین خود باز می گردد؛ در این دوره هشت ساله او پنج بار چرخه بامدادی،شامگاهی خود را تکرار می کند!
این ستاره توسط کاسیان(کاسی ها) از سرزمین های غربی ایران به فرهنگ بین النهرین،بابل،آشور و... راه یافت!
این ستاره که شباهت فراوانی به گوی خورشید دارد،در سنگ مَرزی های کاسی و بابلی(کُودُورُو)ها یا سَرحدها هم دیده می شود!

در اساطیر ایران و یونان:
ستاره پنج پَر(یونانی: پِنتاگِرام) می گویند؛ که در باور اساطیری رازی در شکل قرار گرفتن آن وجود دارد!
آن ها ستاره پنج پر را از روی شکل قرار گیری پنج ستاره برداشت کرده بودند که وقتی با خط های فرضی به هم بپیوندند؛به صورت مبهم،شکل پنج پَر(پِنتاگِرام) را به خود می گیرد.
ایرانیان این ستاره را مقدس و محترم می شمردند و باور داشتند که انسان از پنج عنصر آفریده شده است:
آتش-آب-خاک(زمین)-هوا(باد)-روح(الهام)
سومریان(عراق کنونی)،پنج گوشه ستاره پنج پر را به معنی:
بِرجیس،اورمَزد،هُرمَزد،ژوپیتر(مشتری)-تیر(عطارد)-بهرام(مریخ)-کیوان(زحل،ساترُن)-ناهید(زهره،ونوس)

همچنین بر پایه نظریه ها و نگرش ریاضی دان و فیلسوف یونانی "فیثاغورث":
عدد پنج نماد انسان است!
چون،اعضای بدن انسان به پنج طرف تمایل دارند(اگر دست ها و پاها را از هم باز کنیم،به شکل ستاره پنج پر"پنتاگرام" دیده می شود!)
او این نگرش را در 500 سال پیش از میلاد برای اولین بار در یونان پایه گذاری کرد؛که پنتاگرام نماد روح انسانی است!
در حالی که ایرانیان بیش از 100000 سال پیش از میلاد، این نگرش را بخاطر ایزدبانو آناهیتا داشتند!

مسیحی ها،در قرون وُسطا؛ آن را به عنوان طلسم ضد شیطان و عجوزه ها بکار می بردند!
(( هنگام به صلیب کشیدنِ حضرت مسیح(ع)،بر تن او زخمی به شکل ستاره پنج پر با خنجر زدند! ))
ستاره پنج پر در زمانی نشانه شهر اورشَلیم بود؛ که با نام هایی همچون: هِگزاگرام(ستاره شش پر)،ستاره داوود(داود)،مُهرِ سلیمان(نگین سلیمان)و سپر آشیل هم شناخته می شود!

اَردَِویسورَه اَناهیتَه: نام یک رود و یک ستاره است!
رود اَردَِوی(اَردَِویسورَه): همان رود آمودریا(جیحون) است؛ که بزرگترین،پر آب ترین،درازترین و پهناورترین رود همه ی سرزمین های فلات ایران،در دوران باستان به شمار می رفت!
این رود در مسیر 2540 کیلومتری خود از بخش ها،دریاچه ها،برکه ها و آبشارهای بسیاری برخوردار می شود.
آمودریا در سرچشمه خود با نام ((آب پنج،پنچ آب)) از بلندی های کوهستان هٌکَر(بَدَخشان،امروزه در تاجیکستان کنونی قرار دارد یا کوه سبلان اردبیل) به دریای فراخکرت روان می شود.
دریای فراخکرت در کنار البرز کوه(هَرا بُرزَیتی،هَرائیتی بُرز: کوه بزرگ و با شکوه) قرار دارد و همان دریای کاسپین(خزر مازندران) که در دوران باستان و پیش از تغییرِ مسیرِ رود آمودریا(جیحون) به سوی دریاچه خوارزم(آرال) می ریخته است!
بلندی های هُکَر،همان کوه های سر به آسمان کشیده ی "پامیر" است با دَه ها قلّه ی بالای 5000 متر و چندین قلّه ی بالای 7000 متر.

ناهید(زُهره): نام سیاره ای که زیباترین و چشمگیرترین ستاره آسمان است!
از آنجا که ناهید سیاره ای است که مدار گردش آن لا به لای زمین و خورشید قرار گرفته است:
از دید ناظران(بینندگان) زمین،هیچگاه بیشتر از حدود 47 درجه از خورشید دور نمی شود!
به این ترتیب ناهید: پیش از طلوع خورشید در افق شرقی و یا پس از غروب خورشید در افق غربی و حداکثر با ارتفاعی در حدود 47 درجه دیده می شود و هیچگاه در میانه های آسمان به چشم نمی آید!
به همین خاطر است؛ در هنگامی که ناهید ستاره بامدادی است،همراه با رود آمودریا(جیحون) از بلندی های ((هُکَر،پامیر)) بر می خواسته است و هر دو در یک مسیر،یکی بر روی آسمان و یکی بر روی زمین به سوی دریای فَراخکَرت(کاسپین،خزر مازندران) روان می شده اند و هنگامی که ناهید ستاره شامگاهی بود،همراه با رود آمودریا به دریای فراخکرت فرو می رفته است!
پس در واقع ناهید و آمودریا؛ هر دو از فراز کوه های شرق ایران برخاسته و در یک امتداد روان می شدند و هر دو در دریای کاسپین(خزر مازندران) فرو می رفته اند.
این پدیده موجب شد،که ایرانیان باستان نیروی مینویی(معنوی) حاکم بر رود آمودریا و سیاره ناهید را یکی بدانند و ایزدبانو آناهیتا را به این نام بنامند و نیز از همین جاست که باوری کهن شکل گرفت که هنوز ایرانیان باور دارند که آب: "پاکی و روشنایی" است و آن را بر سر سفره عقد و سفره هفت سین قرار می دهند!

در کتاب اوستا،یَشت پنجم(آبان یَشت):
" اوست آن برومندی که در همه جا نام آور است-
اوست که در بزرگی،به اندازه ی همه ی آب هایی است که بر روی زمین روانند-
اوست زورمندی که از کوه هُکَر(هوکَئیریَه،Hukairya) به دریای فَراخکَرت(وُئوروکَشَه،Vourukasha) می ریزد-
آن سان که سراسر کرانه های آن دریا مَوّاج و پُر تلاطم شود،ایزدی که دارای هزار دریاچه و هزار رود است و بلندی و بزرگی هر یک از آن ها،به اندازه چهل روز راه است که مردی نیرومند سوار با اسبی تیزتَک آن را بپیماید،پدیدار می شود-
اهورامزدا، این ایزد را به درخواست و از هستی خود آفرید تا نگاهبان کشور ایران باشد! "

باور به توانایی این ایزدبانوی ایرانی تا آنجا پیش رفت که برآورده کننده خواسته های دیگر مردمان و ملل جهان شد!
مثالی از دعا های دیگر ملل جهان در زمان هخامنشیان،بعد از فتح یونان:
" ای اَنَئیتیس؛ ای نیک،ای تواناترین،اینک مرا این کامیابی فراز دِه(به این پیروزی بِرِسان) که به ارجمندی، به یک خوشبختیِ بزرگ دست یابم-
آن خوشبختی ای،که هر کس دست یابد؛ به هر آنچه دوست می دارد و هر آنچه زندگی خوش و خرّم را بکار می آید(می کند) "

از نظر دانشمندان زرتشتی و موبدان آن ها، درباره ستاره شش پَر:
" این ستاره شش گوشه؛نشان از شش روز هفته است و مرکز ستاره؛نشان از مقدس و مورد ارزشمند بودن روز هفتم هست! "
همچنین خداوند در طی هشت روز آفرینش و فَرگشت انسان و جهان را شروع کرد!
در شش روز،جهان را خلق کرد(آسمان،آب،زمین،گیاه،جانوران،جانداران یا آدم های فرا زمینی) و روز هفتم، استراحت و آرامش یافت و در روز هشتم،انسان را همانند گل نیلوفر آفرید!
برای همین هست که عدد هفت در ایران ریشه کهن دارد و در بین آریایی ها و جهان مقدس به شمار می آید!
چند نمونه از مقدس بودن عدد هفت در ایران:
الف) درجات هفتگانه آیین مِهرپرستی(میتراییسم):
1. کلاغ: منسوب به تیر(عطارد)،نماد: هوا(باد)-نشان مخصوص او چوبی است که دو مار به دور آن چَنبَره و بر آن بوسه زده اند
نشانه پیام آوری و مهرپرست نقاب کلاغ یا ادای کلاغ را در می آورد

2. همسر(نامزد،پوشیده): منسوب به ناهید(زُهره)،نماد: آب-نشان ویژه او مشعل و چراغ است!
یکی از آزمایش هایی که مهرپرست در این گام انجام می داد،روزه خاموش ماندن(سکوت) و چیزی نخوردن بود تا وفاداریش را به آیین های مهر(میترا) نشان دهد!
(( این آیین به بوداییسم هم راه یافت که برهمن ها و بودایی ها برای رسیدن به خلسه هیچ چیز نمی خوردند و نمی گفتند! ))

3. سرباز(جنگاور،جنگی): منسوب به بهرام(مریخ)،نماد: خاک(زمین)-نشان خاص او توبره(کیسه شکار و خوراک)،نیزه(زوبین!) و کلاهخود است
بیشتر مهرپرستان به این گام می رسیدند و در پایان کار دیهیم(تاجی) به او پیشکش می کردند ولی مهرپرست فروتنی پیشه می کرد و نمی پذیرفت،سپس برای دوست داشتن مِهر،بر پیشانی او داغ مِهر می نشاندند و رو به سوی خورشید به نماز(ستایش) می پرداختند!
(( به همانند داغ مُهرِ آدم هایی که خیلی نماز می خوانند! ))

4. شیر: منسوب به بِرجیس،ژوپیتر،اورمَزد،هُرمَزد(مشتری)،نماد: آتش-نشان ویژه آن "بیلچه" برای به هم زدن آتش
در این گام با شِگِردهایی نیرومندی(قدرت بدنی) مهرپرست را می سنجیدند و پس از پذیرفتن او:
برای پاکی و زلالی و شیرینی رسیدن او به این گام بر دست و زبان مهرپرست،عسل(شهد) می ریختندو شیرینی ای به شکل خورشید می خوردند و به او فرنام(لقب) نگهبان میوه می دادند!

5. پارسا(پارسی،ایرانی،سِپَنتا): منسوب به بُرج(قَمَر،ماه)،نماد: روح(الهام)-نماد مخصوص او "داس" است
در این گام،مهرپرست به عروج و مقام روحانی و به درجه عرفانی می رسید!

6. خورشید(مِهرپویا): منسوب به مِهر(خورشید)-نماد ویژه او "چلیپا،صلیب پارسی" است
در این گام،مهرپرست کاریزماگر(مستجاب الدّعوه)می شود و هرچه می گوید انجام می پذیرد

7. پدر(پیر،مُرشِد): منسوب به مِهر(میترا)-نماد او کلاه هلالی(کلاه آزادی،کلاه فریژی،کلاه برفی) و لباس قرمز
در این گام،مهرپرست به مقام رهبری و سرپرستی می رسد


ب) هفت باور نیک ایرانیان باستان:
1. پرستش هُرمَزد،اَهورامَزدا(خدای دانای یکتا)
2. پرستش آشویی(آناهیتا-راستی و درستی)،پاکیزگی و پارسایی
3. پرستش سِدره و کُشتی،بستن نشان خداپرستی برای جوانانی که به سن بلوغ می رسند!
4. برگزاری آیین وَدُردِگان(درگذشتگان)
5. دستگیری از نیازمندان و تنگدستان
6. برگزاری جشن های ملی و مذهبی
7. به جای آوردن جشن سن تکلیف و نمازهای پنجگانه زرتشت!

پ) هفت اَمشاسپَند(فرشته مقرب و نزدیک خدا) در دین زرتشت:
" اَشا(سِپَنتامینو)- اَشَه وَهیشتَه(اُردیبِهِشت)-هیُورُوتات(هَوُِروَتات،هَئوروَتات،خُردات،هُردات،خُرداد)-اَمِرتات(اَمِرتا،مُرداد)-خَشتَرا(کَشتَرا،شَهریوَر)-وُهومَنَه(وُهمَن،بَهمَن)-سِپَنتا آرمیتی(سِپَندارمَذ،اِسفَندارمَذ،اسفند) "
ت): هفت کشور در اوستا،هفت پله آرامگاه کوروش بزرگ،هفت خان،هفت پیکر نظامی،هفت طبقه زمین و آسمان،هفت سین سفره نوروز،بازی هفت سنگ و...
ث) نفوذ آن بر دیگر کیهان(گیهان): عجایب هفتگانه دنیا،هفت فرشته بنی اسرائیل،هفت گاو فربه و هفت گاو لاغر فرعون مصر،هفت نفر اصحاب کَهف و...
ج) در قرآن و اسلام: هفت سنگ به شیطان زدن در مکه،هفت مَحرَم،هفت بار طَوافِ خانه خدا و...
و................

گُل نیلوفر آبی(لوتوس):
این گُل در ایران از ارزشمندیِ ویژه ای برخوردار است و نمادِ ایزدبانو آناهیتا است!
در آسیای شرقی(شرق آسیا) به نام گُل سوسَن شرقی معروف است!
گل نیلوفر،نمادِ: باروری،حاصلخیزی،کامیابی و خوشبختی،چشم زخم یا گزند نرسیدن،عشق و دلدادگی،شادی و تندرستی،نجابت و آزادگی،سِپَنتایی و پارسایی،رشد معنوی و اخلاقی و تکامل چرخه انسانیت و...

زرتشتیان بر این باورند: که نیلوفر آبی(نماد آناهیتا: فرشته پاکی و زُلالی آب ها)، جایگاه نگهداری تخمه(نطفه) هوشیدر(فَرّ زرتشت) بوده است که در آب نگهداری می شود و 99999 هزار فَروَشی(فَروَهَر،فَروَتی،فَره وَشی) از آن جانپاسی و نگهبانی می کنند!

ویژگی ها و زایش گل نیلوفر:
گل نیلوفر(آبی) ریشه در خاک دارد و ساقه اش در آب است و مانند گل آفتابگردان، روی آن به سوی خورشید گرایش دارد و جالب این است که گُلبرگ های نیلوفر آبی با برآمدن(طلوع) خورشید،باز و با فرو رفتن(غروب) آن،بسته می شوند!
( به همین جهت است که در حکاکی های تخت جمشید(پرسپولیس) آن را به صورت خورشید می کشیدند!)
نیلوفر گُلی است که در محیط خاصی می روید و بخاطر این که در لجن زار و خاک ریشه می دَواند امّا به سمت نور خورشید برگ هایش گرایش دارد؛ شباهت فراوانی به انسان از نگرِ(نظر) رویش و زایش دارد؛ چون هر دو از خاک بوجود می آیند،با آب زندگی می کنند،دانه اش آفرینش و هستی،ساقه اش بندناف،گُلَش خورشید است و هر دو در پی عرو ج و سیر در معنویت هستند.
همچنین این گل، نماد زایش ایزد روشنایی مِهر(میترا) در شب یلداست!

گل نیلوفر در جاهای گوناگون ایران و دنیا به واسطه ی ایزدان آن ها هم به چشم می خورد؛ از جمله در:
ایران:
تخت جمشید(پرسپولیس): نقش برجسته نیلوفر(لوتوس) در زیر درخت سَرو >>> نیلوفر نماد آناهیتا و سَرو نماد مِهر(میترا)
نشانه انسانی اهورامزدا: نیم تنه ی مردی است که گل نیلوفر،در دست دارد ولی بیشتر باستان شناسان آن را گل انار می دانند!
در بالای نگاره ی مربوط به زرتشت و همچنین در طاق بستان: هلال ماه نشسته بَر،سَردر طاق بُستان وجود دارد؛ که دو فرشته به سمت هلال می آیند و حلقه ای در دست دارند! و نماد چشم نخوردن است!
همچنین شکل گیاه بَرسَم نیز این گونه است!
(برای همین هست که ایرانیان باستان چشم زخم را به شکل تک چشم و آبی می ساختند و بر روی آن وِردهایی می نوشتند تا چشم نخورند!)
در سَرستون ها و کاخ های ایران و مساجد و کلیساها و...

هندوستان:
در سرستون های "سِرنات" و "هَمپی"
گنبد تاج محل: بر روی گنبد، گلبرگ های نیلوفر و در نوک آن، گل نیلوفر باز شده قرار دارد!
معبد نیلوفر آبی: معبد آیین بهایی(مشرق الاذکار)-در شهر دهلی نو، پایتخت هندوستان؛ که معمار این معبد یک ایرانی بوده است!

مصر:
در سرستون های "کومومبو" و نقش برجسته نیلوفر در "معبد آمون"

عربستان:
رجوع شود به فراماسون!
تک چشم در برج ساعت(ابراج البیت) که معمار آن یک فراماسون ایرانی است و در نزدیکی خانه خدا قرار دارد >>> نماد گل نیلوفر و نشان چشم نخوردن است!
همچنین این برج سه ستون در سمت راست و سه ستون در سمت چپ دارد و برج از وسط آن بیرون آمده است:
3 و 1 و3 >>> که شمار یاران هوشیدَر ماه به گفته ی زرتشتیان و شمار یاران امام زمان(عج) به گفته ی اسلام

انگلستان(لندن):
برج ساعت بیگ بِن(Big Ben) در ضلع شمالی ساختمان مجلس بریتانیا:
گل های نیلوفر در اطرافش و شبدر چهار برگ که نماد خوشبختی و کامیابی(خوش شانسی) در بالای آن قرار دارد(شبدر سه برگ نماد تثلیث مسیح است!)
هر برگ نمادی از چیزی است: برگ نخست: ایمان-برگ دوم: امید-برگ سوم: عشق-برگ چهارم: بخت و اِقبال(شانس)

چین:
ساختمان بسیار زیبای گل نیلوفر در آب های دریاچه شهر وُوجین

آمریکا:
گل نیلوفر آبی غول پیکر در رودخانه آمازون
حوضچه ی آبِ گرمِ گل نیلوفر در بوستان(پارک) یِلُو اِستون(Yellowstone) ایالت وایومینگ آمریکا

قدرتمندی و نیروهای آناهیتا:
ایزدان به معنای سزاواران ستایش و عناصر ستوده شده می باشند و به دو دسته تقسیم می شوند:
1. ایزدان مینویی(معنوی) 2. ایزدان گیتی(مادّی)
اهمیت و اقتدار این ایزدبانو نیز؛ در اَوِستا با نامگذاری یکی از درازترین و زیباترین یَشت ها به نام یَشت پنجم(آبان یَشت)، به درستی و بی چون و چرا،مشهود و نمایان است!
اردویسوره اناهیته در واقع سپاسی است برای ارجمندی و بزرگداشت:
آزادی،زورمندی،نیرو و قدرت گرفتن از راه شایسته و بدون آشنابازی و زدوبند،اخلاق و فضیلت،ستایش نیکی ها،اعمال پسندیده،درخواست نسلی نیرومند و قوی،با تقوا و پرهیزگار و...
آناهیتا به کسانی که پاکی و راستی(آیین راستی زرتشت) را سرلوحه و الگوی زندگیشان قرار می دهند و شُعار نمی دهند >>> برکت،ثروت و قدرت راستین می بخشد و حافظ و نگهبان آنان خواهد شد!

در همه ی ادیان و اساطیر باستان؛سرچشمه ی حیات و باروری، به گونه ی ماده(زن) به تصویر کشیده شده است!
زیرا،خداوند "زن" را کارمایه و مادّه اصلی آفرینش و خلقت انسان ها به دروازه ی هستی قرار داده است!

ایرانیان از دیرباز احترام ویژه ای به عنصر حیات و زندگانی یعنی " آب " داشتند و جشن های بسیاری برای بزرگداشت و پاسداشت " آب " برگزار می کردند!
آب که مهمترین عنصر حیات بَشَر است،با الهه باروری که نشان دهنده ی ارزشمندی نقش ((زن)) در جوامع(هَمبودهای) باستانی می باشد،ارتباط و پیوند تنگاتنگی دارد.
همچنین از دوره های نخستین، (آب) با باروری پیوند داشته و در دو شکل(نگاره) قطره باران و زنی باردار نشان داده می شده است!

آیین باران خواهی(دعا برای آمدن باران و...):
این آیین از زمان ایزدبانو آناهیتا(الهه آب ها) و ایزدبانو تیشتَر"تِشتَر"(الهه باران) وجود داشته است و برای برآوردن آن نزد اهورامزدا(سرور راستی،بزرگ دانایی)؛ صدقه و قربانی می دادند تا به برکت الهی، سالی نکو(نیکو) داشته باشند.
ناگفته نماند که عروسک ها،شخصیت ها و مراسم گوناگونی مربوط به آناهیتا،برای پاسداشت ((آب)) در کشوَر عزیزمان ایران وجود داشته است! مانند: جشن کژین،آبریزگان(آبریزان) و...

در اوستا،یَشت پنجم(آبان یَشت):
آناهیتا را آشونی(اَشونی،آشویی) به معنی: شفا دهنده و خوب کننده معرفی کرده است!
همچنین او را افزاینده جان،گله و رَمه-افزون بخش دارایی مردم و کشور-قدرت بخش و تاج گذار شناخته است!
" اوست آشونی،که جان افزاید گله و رَمه را و دارایی مردم و سرزمین را افزونی بخشد-
اوست آشونی،که فَزاینده ی گیتی و فرهمند و تاج بخش مِهان(بزرگان) است "
" و سپس اهورامزدا به زَرتُشت(صورت های دیگر زرتشت: زَردُشت،زَرد تُشت،زَر دِشت،زَرد هِشت،زَرا تُشت،اَشو زَرتُشت)می گوید:
ای سِپیتمان،سِپَنتمان،اِسپِنتمان،مَزدَیَس(نام خانوادگی پیامبر ایرانی یا همان زرتشت) :
اردویسوره اناهیته را که در همه جا دامان گسترده،درمان بخش،دیو ستیز و اهورایی کیش است؛ به خواست من بِسِتای! "

و همچنین ایزدبانو آناهیتا،حامیِ زنان شریف است تا کودکان پاک بیاورند و به دختران آزاده ای که هنگام ازدواج به درگاه او روی می آورند،شوهران نیرومند،بلندبالا و شریف می بخشد.
او نسل مردان را پاک،زِهدان(رَحِم ماده ها) را پالایش و بَرِشنوم(بَرِسنوم) می کند و شیر مادران را پُربار نگه می دارد!
" از تو باید دوشیزگانِ کوشا و شایسته؛شوهران سَروَر و خانه خدایی دلیر خواهند-
از تو باید زنان جوان به هنگام زایمان،زایش خوب خواهند-
اوست که نطفه مردان را پاک می گرداند و زِهدان زنان را پاک و آماده برای باروری نگاه می دارد و زایش و زایمان را برای بانوان آسان می کند و پستان هایِ شان را پُر شیر نگاه می دارد-
تویی؛ تو، ای اَردَِویسورَه اَناهیتَه،که این همه را به جای توانی آورد(می توانی انجام بدهی) "

ویژگی های آناهیتا:
اسب: اسب حیوان سودمندی است و نقش حیاتی در زندگی و جنگاوری دارد!
اسب حیوان نجیب،باهوش،با وَقار و سازنده است!
در آیین کُهَن و مذهب ایرانیانِ باستان، به مقدس بودن آن اشاره های فراوانی شده است و در" اوستا" او را به عنوان یکی از مقدس ها نام برده است که با ارزش و گرانبها به شمار می رود:
" به درستی سه پاکان نفرین خوانند(نفرین نمی شوند): گاو،اسب و هوم... "
همچنین در خاندان زرتشت؛ از میهمانان(مِهمانان)،با شیر اسب پذیرایی و مِهمان نوازی می کردند!
اسب ارتباط بسیاری با: ایزد خورشید،ایزد آب ها(آناهیتا)،ایزد باران(تیشتَر)،ایزد روشنایی(مِهر"میترا") و... دارد!
در اساطیر یونان هم اسب از آب آفریده شده است!

تصویری که اوستا در یَشت پنجم(آبان یَشت) از آناهیتا نشان می دهد:
او را زنی نیرومند ،سپید(سیمین تن)،زیبا،جَسور و خوش اندام معرفی می کند؛
با کفش های بلند(چَکمه) زرّین و کمربندی نگین دار بَرمیان(کمر) و جُبّه ای پُربها و آبی رنگ،پُرچین و طلایی در بَر(در بَغَل،کِنار) و گوشواره ای زرگون بر گوش و تاجی با یکصد گوهر بر سَر دارد،که از ستاره های آسمان گرفته شده است!
همچنین او دختری بِکر که گردون ران است و بر گردونه ای سوار است که لُگام(لُجام) چهار اسبِ بزرگ،سپید(سفید)،یکرنگ،اصیل و با نژاد آریایی آن را می کِشَند.
این چهار اسب نموداری از: ابر-باد-باران-برف و تگرگ(ژاله) هستند!

آناهیتا، امانت(نطفه،تخمه) زرتشت را در گل نیلوفر(نماد آناهیتا) نگهداری می کند که 99999 هزار فَروَشی(فَروَهَر،فَره وَشی،فَروَتی) نیرومند نگهبان و پاسدار آن هستند!


به گفته ی بزرگان زرتشتی و کتاب اوستا(مَزدَیَسنا):
در آیین مَزدَیَسنا درازای جهان 1200 سال داشته شده که به 4 دوره ی 3 هزار سالی بخش بندی گردیده است.

1- سه هزاره ی اول: دوره مینویی یا روحانی
در سه هزاره اول؛ اهورامزدا عالم فَروَهَر، یعنی عالم روحانی را بیافرید، که عصر مینویی جهان بوده است.
2- سه هزاره ی دوم(بُندَهِشن: آفرینش):
دوره گیتی یا مادی
در سه هزاره دوم؛ از روى چهره ی عالمِ روحانی، جهان جسمانی پدید آمد!
در این دوره کارهای جهان و زندگی مردمان فارغ از گزند و آسیب بود و به همین فَرنود(دلیل) عصر طلایی تاریخ دینیِ مَزدَیَسنان نامیده می شود.
3- سه هزاره ی سوم(گُمیزِشن: آمیزش):
دوره آلایش یا آمیزش تاریکی و نور یا دوران نبرد فرشتگان اهورامزدا با دیوهای اهریمن!
4- سه هزاره چهارم(ویچَرِشن: گزینش):
دوره رُخ نمودن(ظهور) هوشیدر ماه(امام زمان) و نجات بخشان ایزدی(فرشتگان اهورامزدا) و پالایش گیتی از رنج و بیداد و ناپاکی

سی سال پیش از پایان یافتن سده دهم از هزاره ی زرتشت،دخترِ جوانی که تبارش به گواگ پَد(نامیگ پَد: کسی که پدرِ پیروز یا نامدار دارد)در آب شنا می کند و از آن می نوشد سپس نطفه زرتشت درون بدن او می شود و او به گونه باکره هوشیدَر(اوشیدَر،سوشیانت یا اولین موعود از نظر زرتشتیان) را به دنیا می آورد.
سوشیانت: سود رساننده،رهاننده و نجات بخش انسان ها-مُنجی و موعود الهی-شکست ناپذیر


بر پایه نوشته دادِستان دینی(گردآورنده: منوچهر گُشن جَم،برادر زادِسپَرَم):
فَرَشگرد(رستاخیز) مُردگان،57 سال به درازا می کشد!
هوشیدر ماه(امام زمان) و شش یارانش در هفت بخش زمین جای می گیرند:
(( نام های این بخش ها برابر با نام های ایران باستان و امروزه نام های آن دگرگون شده است! ))

1. هُوَرِ چَئِشمَن(خور چشم): افشاننده فروغ خورشید-
بخش سَوَه >>> شرق
2. رَئوچَس چَئِشمَن(روشن چشم): روشنی پاینده-
بخش اَرِزَه >>> غرب
3. وُئورُو سَوَه(کامَک سود): فراخ سود-
بخش وُرُوجَرِشت(وُرُوجَرِش) >>> شمال شرقی
4. وُئورُو نِمَه(کامَک نیایش): فراخ نیایش-
بخش وُرُوبَرِشت(وُرُوبَرِش) >>> شمال غربی
5. فَرادَت خُوارِنَه(فَرادَت فَرّه): فَرّ پرور-
بخش فَرَدَذَفش(فَرَدَدَفش) >>> جنوب شرقی
6. ویذَت خُوارِنَه(وَرِدَت فَرّه): فَرّ برخوردار-
بخش ویدَذَفش(ویدَدَفش) >>> جنوب غربی
7. هوشیدر ماه: بخش خونیرَس >>> میانه(مرکزی)


منظور از هوشیدر پیغمبر(پیامبر): سِپَنتمان زرتشت
منظور از هوشیدر بامی(هوشیدر درخشان): فرشته روشنایی: مِهر(میترا)
منظور از اولین هوشیدَر(هوشیعانا،اولین سوشیانت): حضرت مسیح(ع)
منظور از دومین هوشیدَر(هوشیدَر ماه،دومین سوشیانت): حضرت مهدی موعود(عج)

توجه: شایسته است برای بهتر فهمیدن،به مقاله های آخر زمان(موعود) در دین و کتاب زرتشت(مَزدَیَسنا) نگاهی بیَندازید!

چگونگی مراسم تاج گذاری و یاری دهندگی آناهیتا در اساطیر ایران و نیایشگاه های آن:
افراد بسیاری از جمله: شاهان،بزرگان و پهلوانان از آناهیتا درخواست کمک و یاری می کردند.
و برای اجابت خواسته هایشان مراسم خاصی برگزار می کردند و برایَش قربانی و نذر می دادند؛ که این نشانه از اهمیت و ارزشمندی او نزد ایرانیان بوده است.
اما آناهیتا خواسته ی همه را برآورده نمی کرد! و کسانی که قربانی و نیایش می کردند ولی در پیِ ضربه زدن به فرّ و بزرگی ایران بودند،حمایت نمی شدند و با آن ها به نبرد می پرداخت،با این که شاید آن ها هم ایرانی به شمار می رفتند!
کامیاب شدگان:
هوشنگ و جمشید: از نخستین کسانی بودند که برای آناهیتا قربانی دادند
هوشنگ در بالای کوه هَرا(هَرا بُرزَیتی،هَرائیتی بُرز: البرز کوه، کوه بزرگ و با شکوه)
و جمشید برای او در بالای کوه هُکَر(کوه بَدَخشان تاجیکستان یا کوه سبلان)؛ صد اسب،هزار گاو و ده هزار گوسپند(گوسفند) قربانی کردند و خواهش کردند که پادشاه همه ی کشورهای بزرگ شوند و بر دیوهای پلید و دروغگویان فایق آیند و آن ها را شکست دهند. که کامیاب شدند!
فریدون(تریتا): در سرزمین پهناور وَرِنَه(Varena،دیلم و گیلان) مراسم ویژه ای برپا کرد و از او درخواست کرد که بر اَژی دَهاک(ضَحاک)که آفریده اهریمَن است برتری یابد و جهان را از تباهی نجات دهد. که کامیاب شد!
گرشاسب(کرشاسب،گرشاشپ): در کرانه دریاچه پیشینَه(Pishina، کوه هندوکُش افغانستان)پس از انجام مراسم،درخواست می کند؛تا در پهنه گاه نبردی که به ساحل دریای فَراخکَرت در می گیرد،آن دروغ پرست نیرومند،گَندَرِوَ یِ(Gandareva،در کنار کوه البرز) زرّین پاشنه را براندازد. که کامیاب می شود!
کیکاوُوس(کی کاوُوس): بر فراز کوه اِرِزیفیَه(Erezifya، کوه کرکس کاشان) پس از انجام مراسم و قربانی دادن،درخواست شهریاریِ مقتدری را برای خود می کند.
که کامیاب می شود و به پادشاهی می رسد!
کیخسرو(کی خسرو): در کنار دریاچه پهناور چَثِه چَستَه(Tchaet Chasta،دریاچه ارومیه) مراسم قربانی و نیایش را به جا می آورد و درخواست می کند که شهریاری قدرتمند شود و دیوان،جاودان،گوی ها و گرپان را براندازد و بر آن ها پیروز شود. که کامیاب می شود!

ناکام ماندگان:
اَژی دَهاک(ضَحاک): در بابل به انجام آیین های ستایشی می پردازد و درخواست می کند تا هفت کشور را از مردمان تهی سازد. که ناکام می ماند و رانده می شود!
افراسیاب تورانی: در دِژ زیر زمینی خود مراسم ویژه ای به پا می کند و از آناهیتا درخواست می کند که به فرّ کیانی در پهنه موّاج دریای فراخکرت
(کاسپیَن،خزر مازندران) دست یابد و بدان وسیله به فرمانروایی همه ی سرزمین های آریایی برسد. که ناکام می ماند!

از زمان قدیم در مراسم پرستش آناهیتا(معبدهای آناهیتا)؛ مجسمه های آن هم وجود داشته است:
در واقع از زمان اردشیر خوش حافظ(اردشیر دوم هخامنش) به بعد این تندیس ها بخشی از آیین پرستش آناهیتا را تشکیل می داده اند.
در یکی از سنگ نبشته(نوشته)های داریوش دوم هخامنش آمده است:
" این اَپدانه(آپادانا،کاخ) را داریوش، از نیاکان من ساخت-در روزگار اردشیر؛پدربزرگم،آتش آن را ویران کرد-من به خواست اهورامزدا و آناهیتا و میترا آن را دیگر باره(دوباره) ساختم-بشود که اهورامزدا و آناهیتا و میترا،مرا نگاه دارند و آنچه را من ساختم تباه نسازند و از آسیب برکنار دارند(محافظ و پشتیبانم باشند) "
اردشیر مجسمه های آناهیتا را در شهرهایی مانند: بابل،دمشق،همدان،سارد،شوش و بسیاری از قلمروهای زیرِ فرمانروایی هخامنشیان برپا کرده بود.

پرستشگاه ها:
نیایشگاه های آناهیتا؛ آتشکده ها و معابد بزرگی بودند که ایرانیان بیشتر بر بلندی ها و قله های کوه می ساختند!
با این که همه ی آتشکده ها و معابد ایران شایسته ی ستایش بود ولی آتشکده های ویژه آناهیتا از همه با عظمت تر و با شکوه تر بودند و پادشاهان و امیران در بزرگداشت و آرایش معابد آناهیتا، که آب و برکت را نصیب دشت های وسیع ایران کرده بود، تلاش بسیاری می کردند.
مقایسه نیایشگاه های آناهیتا با مهرابه های مِهر(میترا):
نیایشگاه آناهیتا در بلندی ساخته می شد: چون آناهیتا از بلندی ها فرود می آمد و چون پرستشگاه شکوهمندی داشت؛ در بالای کوه ساخته می شد تا دسترسی دشمنان اهریمنی را دشوار کند!
مهرابه های مِهر(میترا) در زیر ساخته می شد: چون مِهر(میترا) از غار گود و کم ارتفاعی بوجود آمده است و مهرابه های آن همیشه آماده پذیرای از همه افراد بود!

به راستی جاها،شخصیت هایی و... همچون: قلعه،پل،بُقعه،دروازه،درّه،چشمه،دریا و... که واژه هایی چون: دختر،مادر،خواهر،بانو،زن،بی بی،پیرزن،نَنه و برابر های ترکی،لری،کردی،گیلکی و... آن ها در ترکیبِ نام های خود دارند،به گمان فراوان با ایزدبانو آناهیتا در ارتباط و پیوند است. مانند:
پل ورودی شهر پل دختر در استان لرستان-سَرِ پل ذهاب(جمع ذهبه-باران ریز،باران بسیار) در استان کرمانشاه و...

پرستشگاه های آناهیتا:
معبد آناهیتا کنگاور(گچ کن)،کرمانشاه-نیایشگاه آناهیتا بیشاپور،کازرون-معبد آناهیتا رفسنجان-
معبد آناهیتا تخت سلیمان،تَکاب-
آتشکده آتور آناهیت در شهر استخر(معرب: اصطخر) در استان فارس که نیاکان ساسانیان از نگهبانان آن بودند ولی امروزه مکان آن ناشناخته است!
مجسمه های آناهیتا:
مجسمه آناهیتا در مَراغه که مشعلی در دست دارد!
مجسمه آناهیتا در فومَن که فانوس(چراغی) در دست دارد!
هر دوی این مجسمه ها،دارای دو اسب(باران،برف و تگرگ) هستند!
((مشعل و چراغ نشان ویژه همسر(نامزد،پوشیده) در گام چهار مِهرپرستی(میتراییسم)است که منسوب به ناهید(زُهره) هست!))

نمادهای برگرفته شده فرهنگ های فَرَنگی و درونی از فرهنگِ کُهَن و ریشه دار ایران؛وابسته به آناهیتا،مِهر(میترا) و زرتشتیان:

توجه: ((ایران الهه و ایزدان اندکی داشته است ولی پیشینه و ریشه ی آن ها به زمان پیدایش انسان ها باز می گردد و بیشتر الهه های فراوان تمدن های باستانی مانند: مصر،یونان و روم باستان؛ الگو برداری از الهه های ایرانی است!
اساطیر ایران دارای قدرت های فراوانی بوده است که ویژه یک ایزد است ولی در دیگر فرهنگ ها شمار بسیاری از ایزدان با قدرت اندک! ))
برتری بنیادین اساطیر ایران: نیروی اساطیریِ ایران برخلاف اساطیر دیگر؛ واقعی و راست راسکی و بدون چاخان پاخان و خالی بندی است!

حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت مریم (س)،ننه سرما و... >>> نماد زن و مادری که نمادی از آناهیتا است
( هر دوی این بزرگواران؛ نشانه ای از آب دارند:
حضرت فاطمه زهرا(س): مِهریه این حضرت آب است!
حضرت مریم(س): هنگامی که پدرش عمران کشته شد،همه ی کاهِنان معبد و بزرگان بنی اسرائیل قلم های خود را در آب انداختند و تنها قلمی که بر روی آب بالا آمد،قلم زکریا بود! )
شِنِل آبی و قرمز رومیان و یونانیان >>> نماد لباس آبی آناهیتا و لباس قرمز مِهر(میترا)
ستاره شش پر حضرت داوود(ع) و همچنین پسرش حضرت سلیمان(ع) >>> نماد ستاره پنج پر آناهیتا
نمادهای اسرائیل و فراماسون ها و لُژ آبی فراماسون >>> برگرفته از نمادهای ایرانی و آناهیتا
( وقتی فرهنگی، ریشه ی کُهن نداشته باشد از فرهنگ های کُهَنی مثل ایران و... رونوشت بَرداری می کند!)
نماز باران و دعا برای بارش رحمت الهی در دین اسلام >>> نماد آیین دیرین و کهن باران خواهی و سالی پر برکت خواستن از فرشته ی آب های اهورامزدا(سرور دانایی،بزرگ دانایی)
نماز پنج نوبت و آیین های نماز در دین اسلام،لباس سفید و روشن و سن به تکلیف رسیدن >>> نماد نماز پنجگانه و آیین های زرتشتیان،لباس سفید آن ها در مراسم های گوناگون دینی و سن به تکلیف رسیدن آن ها
( گوشزد: همه ی پیامبران آورنده یک دین بودند و تنها در برخی قانون ها با هم ناهمسان هستند! )
جمعه یا آدینه(ناهید شید) و یکشنبه(مِهر شید) روزی برای استراحت و مقدس به شمار می آید >>>
جمعه(آدینه) به دلیل آناهیتا(ناهید) که نطفه زرتشت(هوشیدَر ماه) را به همراه داشته است؛ در ایران مقدس و موعود خواه است!
یکشنبه به دلیل مِهر(میترا) که زایش آن همزمان با حضرت مسیح(ع) است؛ در اروپا مقدس و موعود خواه است!
99999 شماره حساب جمعیت هلال احمر ایران >>> نماد 99999 هزار فَروَهر، نگهبان امانت زرتشت(در گل نیلوفر)
هنگام عید و ازدواج آب را در سفره قرار می دهیم >>> نماد سال پر برکت و ازدواجی خوب خواستن از آناهیتا
هر آدم ستاره ای در آسمان دارد(شانس و بختی دارد) >>> نماد ستاره پنج پر که نماد آرزو و چیزی خواستن از آناهیتا
تک چشم که به صورت آبی برای چشم نخوردن است >>> نماد گل نیلوفر آبی که نشانه چشم زخم و گزند نرسیدن است و همچنین شکل گیاه بَرسَم نیز به این گونه است!
( که هنگام باز شدن پرهای طاووس نر؛ بر روی دُم آن هم به چشم می خورد و با حرکات ارتعاشی و لرزشیِ خود، جفت خود را پیدا یا از خود دفاع می کنند! )
الوهیم و جهش یافته ها >>> نماد فَروَهَر آریایی
نماد مار تندرستی و بهداشت که دور چوب یا جام قرار دارد،که در داروسازی،پزشکی،دامپزشکی،اورژانس(فوریت های پزشکی)،انجمن بهداشت جهانی و... >>>
برگرفته شده از مار سلامتی در اساطیر ایران و نماد مار،نشان مخصوص کلاغ در گام نخست آیین مهر پرستی(میتراییسم) و ماری که در شب یلدا توسط اهریمن طلسم شده بود
داغ مُهر بر پیشانی آدم های نمازخوان >>> همان داغ مِهری است که در گام سوم به دوستداران مهرپرستی می زدند
نشانه های پرچم ایران >>> نماد نشانه های هخامنشیان،قاجار،پهلوی و درجات مهرپرستی(میتراییسم) و ستاره پنج پر آناهیتا
نشان عقاب در پرچم کشور آمریکا >>> نماد چشم عقاب و قدرتمندی ایران که از زمان هخامنشیان؛ عقاب،جزو نماد ایران به حساب می آمد
کشورهای ستاره پنج پر دار(هشت پر دار):
50 ستاره پنج پر >>> نشانه پنجاه ایالت آمریکا
1 ستاره پنج پر(یک ستاره هشت پر) >>> ترکیه،آذربایجان،مراکش،کره شمالی،کوبا،الجزایر،پاکستان،اردن و...
5 ستاره پنج پر >>> استرالیا،چین،ترکمنستان و...
12 ستاره پنج پر >>> ازبکستان،اتحادیه اروپا با رنگ آبی و...
مجسمه ای در پایین، نشسته در کنار سردار روم ژولیوس سِزار و مجسمه ای در بالا،در کنار سردار ایرانی آریوبَرزَن در دادگاه عالی نیویورک آمریکا >>> هر دو مربوط به زرتشت؛ پیامبر ایرانی، که نماد بنیانگذاری عدالت و آیین راستی در ایران و جهان است
شش نگاره ی مربوط به عدالت در سقف بالای دادگاه عالی نیویورک که یکی از آن ها پادشاه هخامنشی: کوروش است >>> نگاره کوروش درست بوده ولی این نگاره گره خورده است با نشانه های اسرائیلی و کلمات عبری اسرائیلی؛که خواسته است فرهنگ اسرائیل را با فرهنگ کهن و ریشه دار ایران پیوند بزند و یک شیطنت فرهنگی است!

برخی از سرچشمه ها:
پژوهشی در اساطیر ایران: دکتر مهرداد بهار
فرهنگ اساطیر و داستان واره ها: دکتر محمدجعفر یاحقی
اَوِستای کهن: رضا مرادی غیاث آبادی
راهنمای زمان و جشن ها و گردهمایی های ملّی ایران باستان: رضا مرادی غیاث آبادی
گاهشماری و جشن های ایران باستان: هاشم رَضی
اَدیانِ بزرگِ جهان: هاشم رَضی
متن اوستا(با شرح لغات و ترجمه): دکتر محمد اعتماد مقدم (مهمد مغدم)
اَوِستا: هاشم رَضی
اَوِستا،کتاب مقدس پارسیان: کارل فریدریش گِلدنِر-مترجم: ژاله آموزگار
شناخت اساطیر ایران: جان هینِلز-ترجمه: ژاله آموزگار و احمد تفضلی
جُستار درباره مهر و ناهید: دکتر محمد اعتماد مقدم(مهمد مغدم)
اَناهیتا در اسطوره های ایرانی: سوزان گویری
آناهیتا در باورهای ایران باستان: فرهاد شیخ فرشی
آیین و جشن های کهن در ایران امروز: محمود روح الامینی
جشن های ایرانی: پرویز رجبی
دیدی نو از دینی کهن: دکتر فرهنگ مهر
تاریخ نوروز و گاهشماری در ایران: عبدالعظیم رضایی
تاریخ تمدن و فرهنگ ایران: عبدالعظیم رضایی

کاشکی یاد بگیریم؛ که فرهنگ آریایی(ایرانی) خودمان بهترین فرهنگ است!
و به جای این که دیگران از آن در فیلم ها،پویانمایی ها،بازی ها،داستان ها و... بهره بگیرند؛ خودمان از آن ها بهرِمند شویم!

الهه آب

آنا به معنی نگهبان شب بوده قبلا و آناهیتا یعنی فرشته و نگهبان آب

آ=پاک و ابی مثل اسمان پرارامش و تکیه گاهی

استوار


ن=نادر نااشنا

آ=کنترول کننده رود ها و دریا ها


ه=سبک ساده مثل هوا به وجود اورنده زندگی


ی=یازده غم یازده بار درد و رنج


ت=زاده تاریکی تار و مبهم


ا=استوار و مطمعن

معنای کلی =زاده سیاهی ولی با روزنه ای از عشق

آناهیتا از دو کلمه ترکی هست
آنا یعنی مادر
و
هیتا هم کلمه اوستایی هست

الهه آب ، پاک ، بی گناه

الاهه آب ،بی الایش ،پاک

قوم لر آریایی (پارس )
کوروش پادشاه پارسوماش (لر بختیاری )

کوروش کبیر در شهر انشان سوسنکا (مسجدسلیمان )تولد شد او بعد
از متحد کردن اقوام پارس و ماد
نام شهر را پارسوماش(پارس و ماد )
گذشت
منطقه سوسن شهر اندیکا(سوسن کا )
مسجدسلیمان
شهر و معبد بردنشاده(انشان )مسجدسلیمان
***
معبد آناهیتا در شهر استخر(مسجدسلیمان ) پایتخت
اردشیر پاپکان ساسانی
**
قلعه آپادانا در شهر لر نشین شوش

آپا::آقا.پاپا. پدر
دانا::دا.مادر.آنا

فرشته آب

مادر زیبایها

بی الایش .پاک.دورکننده پلیدی.یک اسم عالی واریایی خلاصه من که عاشق اسمم هستم

اسم خودم آناهیتاست. آناهیتا معنی فرشته آب میده و سامیار هم معنی فرشته آتش رو میده.

زيبا
دلبر
پاك
ارام
زن زندگي

پاک بی آلایش
دور از بدی
زیبا و با شکوه

الهه آب و روشنایی از بین برنده پلیدی

اناهیتا= الاهه ی اب
پاک ،ملکه ی تمام اب ها

گلگونه گوهر فرخ شایسته شهناز صحرا زری سیمین نوشین شیرین بهناز سروناز سروگل جواهر فروزان فانوس گلناز گلنوش مهرنوش رومینا مینا لعیا نارنج ترنج سرمه ترمه طرلان والیه مه دخت مهتاج مهتاب مهناز نازطلا شهین مهین سوسن شیدا شیوا مهشید مهرخ بهرخ گیتی نگین سودابه رودابه اقدس زویا رویا اندیشه بنفشه سپیده شادی تینا بیتا آتوسا آنیتا زلیخا آیدا سروش خانم تانیا نسیم نسرین هاله هایده شکر ستاره رنگینه سکینه سهیلا آرام ژیلا ژاله رکسانا سمیه سولماز شیلا فریبا فرانک فلک ناز فلامک شیما تارا صفورا نغمه ندا نازنین پویا نیلوفر اعظم عارفه عطیه عاطفه الناز مرجانه نقره طلا زبیده زلفا عفت عشرت نصرت حشمت افتخار ویکتوریا آماندا ماندانا بهجت شاه سلطان زیور قزی آذر پوپک علیه مهری مهوش پریوش پریسا پریا پری کتایون کیهان رعنا شاهدونه گلرخ آفتاب خورشید طوبی توران پوران مهرانه قیمتی دختربس خدابس پریزاد پرستو پریچهر غنچه آزاده آرزو اختر افروز ایران ایراندخت مهردخت بهارک پارمیس پروانه پروین پریدخت پوری پوراندخت زمانه تهمینه چکامه هنگامه غوغا غزل غزاله خجسته سایه ساحل سبا ستوده مستوره شکوه شکوفه شوکت شوکا یگانه آمال .

يعني الهه ي آب♥️

ناهید : /nāhid/ ناهید 1- (در نجوم) زهره؛ دومين سياره‌ي منظومه‌ي شمسي به نسبت فاصله از خورشيد كه از درخشنده‌ترين اجرام آسماني است، ونوس، [زهره در نزد قدما نماد خنياگري و نوازندگي است]؛ 2- آناهيتا يا ناهيد (در اوستا) ايزد آب است و در اوستا به صورت دوشيزه‌ي بسيار زيبا، بلند بالا و خوش پيكر توصيف شده است؛ 3- (اَعلام) نام ديگر كتايون همسر گشتاسب كه دختر قيصر روم بود و مادر اسفنديار و پشوتن.

آب (فرهنگ عمید):
۱. ماه یازدهم سال سُریانی یا رومی مطابق مردادماه.
۲. ماه یازدهم از سال ملی یهود.
۳. ماه هشتم در تقویم شمسی کشورهای عربی که بعد از تموز و پیش از ایلول و مطابق ماه اوت فرنگی است.

آناهیتا هستم و معنی اسم：فرشته ی آب,پاک زیبا روی,آرام
سامیار اسم پسرخاله ام و معنی اسم：نگهبان آتش

معنی اسم اناهیتا ؛نورانی زیباست
اما بنظرم خوش اهنگ نیست مثل.هانا.آریناواسم های جدیدکه همین قبیلند اخرشون ا هستش

پاک دامن و بانوی آبهاونام یک ملکه ای که در جنگل یک قصر داشت

الهه آبهای روان

ایزدبانو😍

فرشته موکل براب آلوده نشده

معنی اسم اناهیتا * یعنی ملکه ی اب ها
مطمئن باشید یا اسم خودتون اناهیتا هست یا اسم دوستتون این رو شک ندارم

من اسمم آناهیتا هست و آناهیتا به معنای الهه آب ها، پاک و بی آلایش هستش.😍
اسم اصیل ایرانی که در تاریخ هم نام برده شده...
اسمی کاملا ایرانی که حتی ریشه ترکی هم نداره...
آناهید و آنیتا هم شکل تغییر یافته ی آناهیتا هستن...
حتی از نام معابد هم میتونیم به اصیل بودن این اسم پی ببریم😊

اولا آهیتا نام کوردی است هرکس گفته نام فارسی است غلط کرده دوما ماد قدیمی‌ترین نژاد است نه فارس

آناهیتا یعنی الهی آب ها.ملکه آب ها

تو خودت غلط کردی میگی اسم آناهیتا کوردی اسم آناهیتا ایرانی و اصیل هست.🤬

آناهيتا : آناهیتا (اوستايي) بي‌آلايش، پاك، به دور از آلودگي و ناپاكي؛ (در اساطیر) به معنای مادر مقدسِ .

آناهیتا : آناهیتا به معنی: ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است.
ریشه: فارسی

اسم صیمی ترین دوستم آناهیتا بود اسم قشنگیه یه بار در یک کتابی معنی اش را خواندم همه این ها را نوشته بود و همچنین نوشته بود الهه آب ، الهه آب یا همان ایزد آب معنی قشنگی داره منضور از آب میتونه دریا باشه و منضور از الهه مالکش یا صاحبش یا شاهزاده آب . پس میشه شاهزاده دریا یا مالک آب ها

آناهیتا: آناهیتا نام فرشته آب و باروری .

آنیتا : آنیتا نام دختران در زمان زند- به معنی پرورش گیاه .

آناهيتا يا ناهيد (در اوستا) ايزد آب است و در اوستا به صورت دوشيزه‌ي بسيار زيبا، بلند بالا و خوش پيكر توصيف شده است.

بانوی بلند بالا و زیبا.الهه آب.نام ایزد آب.

همه ی آناهیتا ها رو عشقه بعدشم آناهیتا یه اسم اصیل ایرانیه آهای اونی که میگی کوردیه وقتی نمیدونی مثه نخود هر آش نپر تو آش
ریشه فارسی
معنی ملکه آب ها رودخانه ها الهی پاکی
😉😍💖💖💖😘😘😘

آناهیتا = پاک و بی آلایش
در دین بهی ( زرتشتی ) فرشته و الهه نداریم ، بلکه ایزد داریم
ایزد نیروی برگرفته از اورمزد ( اهورامزدا ) است و دارای قدرت مینوی
آناهیتا ایزد آب روان است .