گاس

گاس
همریشه با guess در انگلیسی

در زبان تالشی
گاسی = شاید
در کتاب دایی جان ناپلئون هم گاس بسیار استفاده شده که نشان میده در فارسی قدیم نیز از ( گاس ) به معنی شاید زیاد استفاده میشده
ار اونجایی که زبان تالشی و لری و کردی و فارسی ریشه های مشترک ایرانی دارند کلمات زیادی در بینشون مشترکه

شاید - ممکن است - امکان دارد

واژه� گاس� به چم � احتمال دارد�در یزدی های کهنسال استفاده می شده که شوربختانه، اینک به دست فراموشی سپرده شده.
گاس می بینی: احتمال دارد ببینی

این کلمه در زبان لکی گاه می گویند که در زبانهای جنوبی و لری که بیشتر از زبان لکی متاثر از زبان پهلوی هستند حرف س به آخر آن به معنی است اضافه می شود یعنی گاه است یا گاهی یا شاید

در شیراز همچنان به چای شاید و ممکنه میگیم گاسم

در گفتار لری :
گاس ( پرکاربرد ) = شاید
گاس فلانی بوده = شاید فلانی بوده
مشگاس = خیال، انگاشت
در مثل:
مِشگاسم فلانی است ( پرکاربرد ) = خیال کردم فلانی است.

گاس. گاسَم:به معنای شاید. احتمالا. که در استان فارس استفاده میشه. بیشتر در شیراز که البته استفاده از اون کم تر شده؛ این کلمه را بیشتر پدران و مادران و پدربزرگان و مادربزرگان ما استفاده میکردن

گاس، گاسَم، گاسِم، گاسی = به معنی کاش و ای کاش و کاشکی در لهجه روستاهای فسا، داراب، استهبان، خرامه ، در لهجه ایل عرب خمسه و عشایر فارس هم اکنون مورد استفاده قرار میگیرد، هر چند از استعمال آن کاسته شده و کلمه ای ایرانی باستانی محسوب می شود.

ساعت - تَکی ( واحدی ) برای سنجشِ زَمان - گاث , گاس , گات و گاه از یک ریشه هستند - گاس واژه ای پارسی است.
یک گاس = یک ساعت.
هر شصت تیک ( ثانیه ) برابربا یک زَم ( دقیقه ) و هر شصت زَم ( دقیقه ) برابربا یک گاس ( ساعت ) میباشد.