چاو


    chow

پیشنهاد کاربران

چاو ( پول ) . چاو، نام پول کاغذی است که در دوره ایلخان گیخاتوخان و به تقلید از حکومت قوبیلای قاآن در چین، در ایران نیز رواج یافت. در واقع این نخستین بار در تاریخ فلات ایران بود که پول کاغذی در آن منتشر شد. در نتیجه شهر تبریز که نخستین چاوخانه در آن راه اندازی شد، اولین شهر در این منطقه از جهان است که در آن اقدام به چاپ پول شده است.
...
[مشاهده متن کامل]

مغولها، پس از تسلط خود بر سرزمینهای مغلوب، سکه های نقره رواج دادند. با آنکه در زمان مغول سکه نقره در ایران رایج بود، صرافان به علت تنزل ارزش پول و جلوگیری از تقلباتی که در دینار بود، از �تومان� به عنوان واحد پول استفاده می کردند که ارزش آن معادل ۱۰ هزار دینار بود. �تومان� پول محاسباتی محسوب می شد و به صورت فیزیکی وجود نداشت. مأموران دولت نیز برای جلوگیری از تنزل درآمد خزانه مالیاتها را به تومان وصول می کردند.

چاو
به زبان لری یعنی شایعه پراکنی یا آبرو ریزی
بلوچی=چَم=چشم
در کردی چاو
و در لکی چَم
تلفظ میشن و هردو به معنی چشم است.
در لکی کلمه چَم به دو معنی چشمه و چشم است.
بستگی به جمله قبل یا بعد دارد
در لری لرستان و شمال خوزستان، به معنای شایعه و خبر نادرست ( مترادف چو در فارسی معیار ) و نیز به معنای صدا کاربرد دارد.
همچنین �چاو� در ترکیب با واژه ی مترادفش �راو�، واژه ی �چاوراو� را می سازد که به معنای گفت وگو و حرف زدن است.
چاو :چشم ( chaw )
به سه ر چاو:به روی چشم
چاوان :چشم ها

هو
واحد پول عصر ایلخانی.
[کوردی] به معنی چشم
در زبان کردی یعنی چشم
بان چاو یعنی به چشم، به روی چشم

بپرس