لم

کوک ِ کار ؛ شیوه ٔ آن. لم آن. سر آن. قسمت فنی آن : کوک کار را دانستن یا ندانستن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

لَم و لَمّاو امّا
برای یادسپاری آسانتر می توان با کلمات بازی کرد و داستان ساخت:
لم دادن یه انسان یعنی جذب شدنش روی زمین، روی مبل و . . در مورد لم دادن یه کلمه یا بهتر بگم یه فعل هم همینطوره یعنی جذب شدن فعل روی زمین، زمین؟! نه بابا، زمین چیه، جذب شدن فعل روی جمله. راستی جذب فعل هم نداریم، یه چیزی داشتیم تو مایه های جذب. خب خب، فهمیدم جزم داشتیم یعنی ساکن شدن آخر فعل، راستی حالا چه اشکالی داره، جذب یا جزم ، بهرحال یادگیری ما را آسونتر میکنه. خب بگذریم ، می دونیم یا باید بدونیم که اَدات جازمه یا همون هایی که آخر فعل را جزم یا ساکن می کنن مثل لم، فقط سر فعل مضارع مین. پس صحبت از لمه و فعل مضارع و آخر اون ساکن شدن. حالا می خم شما را سورپرایز کنم و بگم لم یه خواهر دوقلو داره که اسمش هس لمّا، تو خونه صداشون میکنن لم و لمّا، خب این دوتا تو خانه ی عربی، منفی هستن، شاید واقعا بدن، ولی نه، بعیده که بد باشن چراکه فقط فعل را منفی می کنن. بگذریم راستی بدونید که این لم و لمّا هم یه اَمّای بزرگی دارن که من میگم بهش: ( لم و لمّا و امّا ) و اون امّا اینه که مضارع را به ماضی تبدیل می کنن ، یه لحظه صبر کنید منظورم اینه که با این که فعل مضارع هس اما معنی اون بخاطر لم و لمّا، ماضی میشه.
... [مشاهده متن کامل]

لم
با کسره لام وسکون میم
درکوردی ایلامی به معنی " از من " است
مانند: لم نتوا = از من نخواه یا لم نه گر= از من نگیر

زیر و بم ( کار )

لَم : از او
لم یَلِد و لم یُلَد : نه چیزی از خارج می شود و نه چیزی از خارج وارد او میشود، زیرا او خارج ندارد. به این معنا که ما و همه چیز دیگر در بطن وجود او قرار داریم و این خود به این معنا که ما هرگز از او و او از ما جدا نبوده است. لذا انا الیه راجعون به معنای بازگشت همه به سوی اوست نیست بلکه به معنای شناخت مجدد او می باشد و آنهم قدم به قدم در طی سلسله مراتب صعودی در طول قوس صعود.
... [مشاهده متن کامل]

برای چه

در لهجه شیرازی به معنی چلاق ، شل ، افلیج ، کسی که پا ندارد ، کسی که از ناحیه پا معلول است .

در زبان شیرازی به معنی چلاق ، شل ، افلیج ، کسی که پا ندار د ، معلول از ناحیه پا

لِ ما=لِمَ ==>برای چه

لم لم ( گویش دری - افغانستان ) لم لم کردن یا لم لم راه رفتن به سلانه سلانه راه رفتن یا به دارویشی و صوفی هایی ژنده پوشی گفته می شود

چرایی