حافظه

اپلود کردن = ریختن, کاشتن , سپردن
دانلودز ( جمع نام Downloads ) = برداشته ها
در حافظه دانلود کنید = به یادان بسپارید یا بریزید ( از به یاد سپردن )

1. رمزگردانی ( Encoding ) :سپردن به حافظه
3. ذخیره سازی ( Storage ) :نگهداری در حافظه
۳. بازیابی ( Retrieval ) :فراخوانی از حافظه
انواع حافظه
از نظر علمی حافظه را می توان به دو بخش «حافظه بلند مدت" ( Long - Term Memory ) و «حافظه کوتاه مدت" ( Short - Term Memory ) تقسیم کرد. در موقعیت هایی که نگهداری و ذخیره سازی مطالب برای چند ثانیه مطرح است ( اغلب کمتر از ۳۰ ثانیه ) در مقایسه با موقعیت هایی که مستلزم نگهداری مطالب برای مدت طولانی تری است ( از چند دقیقه تا چندین سال ) نوع حافظه تفاوت دارد. گفته می شود موقعیت های نخست با حافظه کوتاه مدت و موقعیت های دوم با حافظه بلند مدت مرتبط می شود. در مورد هر دو نوع حافظه، سه مرحله رمزگردانی، ذخیره سازی و بازیابی وجود دارد. لازم به ذکر است در بعضی از مطالعات و منابع از حافظه نوع سومی نیز با نام «حافظه حسی» ( Sensory Memory ) سخن به میان آمده است.
حافظه کوتاه مدت ( Short term memory )
حافظه کوتاه مدت اجازه می دهد به مدت چند ثانیه تا حداکثر یک دقیقه و اساسا بدون تمرین، مطالب نگهداری و ذخیره سازی شود. همچون چرکنویسی گذرا است که برای فراخوانی اطلاعات در دست پردازش عمل می کند. برای نمونه برای فهمیدن جمله ای لازم است که آغاز جمله را در حین خواندن بقیه جمله به ذهن بسپارید. یا اینکه عموما برای برقراری یک تماس تلفنی، ابتدا شماره را از دفترچه تلفن پیدا کرده، شماره گیری نموده و سپس فراموش می کنید. این حافظه کوتاه مدت شماست. در حالی که برای گرفتن شماره دوستتان به دفترچه تلفن مراجعه نمی کنید ( حافظه بلند مدت ) .
وقتی مطلبی را بلافاصله بعد از شنیدن به یاد می آوریم بازیابی ساده تر است زیرا مطلب فعلا در هوشیاری ما قرار دارد. اما زمانی که ساعت ها بعد از شنیدن می کوشیم آن را به یاد آوریم بازیابی اغلب دشوار تر است چون مطلب دیگر در هوشیاری ما نیست. برای رمزگردانی اطلاعات در حافظه کوتاه مدت فرد باید نخست بر روی موضوع مشخصی متمرکز شود ( مورد توجه قرار گرفتن موضوعات ) . بعد از اینکه اطلاعات بخصوصی مورد توجه قرار گرفتند در حافظه کوتاه مدت رمزگردانی می شوند.
در حافظه کوتاه مدت، اطلاعات معمولا به شکل صوتی رمزگردانی می شوند. هرچند ممکن است از رمزهایی دیگر مانند رمز تصویری نیز استفاده شود. مهم ترین خصوصیت حافظه کوتاه مدت، گنجایش محدود آن است با ظرفیتی برابر با «۲±۷» ، یعنی بین ۵ تا ۹ موضوع می تواند در حافظه کوتاه مدت نگهداری شود و زمانی که مطلب جدیدی اضافه شود، یکی از مطالب قبلی حذف می شود و اطلاعاتی که از قبل به حافظه راه یافته اند، جای خود را به اطلاعت تازه تری می دهند ( اصل جانشینی ) . باید توجه داشت تکرار کردن در یادسپاری مطالب نقش بسیار مهمی دارد. چرا که موضوعاتی که بیشتر تکرار شوند به آسانی جای خود را به موضوعات دیگر نمی دهد. پس با تکرار و مرور ذهنی می توان حافظه کوتاه مدت را تقویت نمود و مانع از فراموشی شد. بخش بندی اطلاعات می تواند منجر به افزایش گنجایش حافظه گذرا گردد. از این روی است که به خاطر سپردن شماره تلفن بخش بندی شده از یک شماره طولانی و یک تکه ساده تر است.
حافظه دراز مدت ( Long - term )
ذخیره سازی در حافظه کوتاه مدت به طور کلی از نظر ظرفیت و مدت زمان به شدت محدود می باشد. در حالی که حافظه دراز مدت، شامل اطلاعاتی است که به مدت زمان های مختلف، از چند دقیقه تا سراسر عمر ( خاطرات کودکی یک فرد بزرگسال ) در حافظه نگهداری می شوند. به عنوان مثال در حالی که یک شماره هفت رقمی تصادفی را فقط چند ثانیه قبل از فراموشی به خاطر می آورید، ممکن است شماره تلفنی خاص را سالیان سال در خاطر داشته باشید ( توجه و تکرار ) . در حافظه دراز مدت معمولا اطلاعات بر حسب معنا رمزگردانی می شوند. بنابراین، اگر موضوعاتی که باید یادآوری شوند، معنادار باشند، بهتر یادآوری می گردند. وقتی معنای مطلبی فهمیده نشود، بسیار سریع فراموش می گردد ( مثل سختی از بر کردن چیزی که درک نمی شود ) . هر چقدر ارتباطات معناداری بین مطالب وجود داشته باشد نیز بهتر یادآوری خواهند شد.
فراموشی اندوخته های حافظه دراز مدت معمولا ناشی از ناتوانی فرد در پیدا کردن موضوعات می باشد نه اینکه آن مطالب از حافظه پاک شده اند، بلکه مطالب وجود دارند ولی فرد نمی تواند مطالب را باز یابد. مثال این مورد شبیه این است که در کتابخانه بزرگی به دنبال کتابی بگردید که اصلا شماره ندارد. پیدا نکردن کتاب دلیل بر عدم وجود کتاب نیست، بلکه کتاب وجود دارد ولی درست طبقه بندی نشده است و در نتیجه قابل دستیابی نیست. مثال و دلیل این امر این است که در حالت هپنوتیزم افراد قادر به یادآوری تمام جزییات حوادث دوران کودکی خود هستند، در حالیکه، در شرایط عادی از عهده یادآوری این خاطرات برنمی آیند.
پژوهش ها نشان داده اند که در بازیابی موفقیت آمیز مطالب دو عامل اصلی وجود دارد:
۱– طبقه بندی صحیح مطالب.
۲– زمینه و شرایطی که مطلب در آن به یاد سپرده شده است.
هرچقدر اندوخته های خود را بهتر سازمان دهیم، بهتر می توانیم آنها را باز بیابیم. زیرا فرایند بازیابی، مستلزم فرایند پی گیری و جستجو است و سازمان بندی مرتبه ای و مرحله ای این جستجو را راحت تر و کارآمدتر می سازد.
نتیجه مطالعات نشان می دهند که حتی قرارگیری در شرایط مشابه شرایط یادگیری می تواند در بازیابی مطالب می تواند کمک کننده باشد.
حافظه حسی ( Sensory Memory ) [
حافظه حسی توانایی ضبط درک احساس از طریق حواس می باشد. خاطرات حسی به عنوان ذخیره گاهی از محرک های حسی عمل می کنند. یک یادبود حسی یک کپی براب . . .