ابلیس

/~eblis/

    devil
    demon
    fiend
    satan

مترادف ها

devil (اسم)
شیطان، روح پلید، عفریت، ابلیس، نویسنده مزدور، خارخسک

satan (اسم)
شیطان، ابلیس

serpent (اسم)
میهن فروش، ابلیس، مار، ماربزرگ

پیشنهاد کاربران

نام خاص برای شیطان، موجود اهریمنی و مظهر بدی با نام های دیگری همچون عزازیل است.
بومره
ابلیس همان دیو خشک سالی است و با شیطان و اهریمن فرق میکند.
اوپوشه به معنی پوشاننده آبها است که در عربی کلمه او یا آب بدون تغییر در ابلیس بکار برده شده است و لیس به معنی نداشتن و نبودن است پس ( آب لیس )
همان ابلیس است و دیو خشکسالی است.
واژه ی " devil " و واژه ی " ابلیس " از یک ریشه ی هند و اروپایی هستند . ریشه ی این دو لغت پس از آنکه به زبان انگلیسی وارد شد به " devil " تبدیل شد و به زبان عربی وارد شد به " ابلیس " تغییر شکل داد .
ابلیس از مبلس گرفته شده است مبلس از ماده ابلاس در اصل به معنی اندوهی است که از شدت ناراحتی به انسان دست می دهد ، و از آنجا که چنین اندوهی انسان را به سکوت دعوت می کند ماده ابلاس به معنی سکوت و بازماندن از جواب نیز به کار رفته ، و از آنجا که در شدائد سخت ، انسان از نجات خود مایوس می شود ، این ماده در مورد یاس نیز به کار رفته است ، و نامگذاری ابلیس به این نام به خاطر همین معنی است که مایوس از رحمت خدا است .
...
[مشاهده متن کامل]

( لا یفتر عنهم و هم فیه مبلسون ) .
هرگز عذاب از آنها تخفیف نخواهد یافت ، و هیچگونه راه نجاتی برای آنان نیست ، و آنها از همه جا مایوس خواهند بود
تفسیر نمونه ج : 21 ص : 121

شعله زاده. [ ش ُ ل َ / ل ِ دَ / دِ ] ( اِخ ) کنایه از ابلیس و شیطان است ( از غیاث اللغات ) ، بدان مناسبت که ابلیس از آتش آفریده شده است :
برهان آدمیت ما قدسیان بس اند
کو شعله زاده تا بنماید سجود ما.
صائب تبریزی ( از آنندراج ) .
و رجوع به ابلیس شود.
سرخیل شیاطین. [ س َ خ َ ل ِ ش َ ] ( اِخ ) ابلیس علیه اللعنة است. ( آنندراج ) ( از شرفنامه ) :
سرخیل شیاطین شد پی کور ز پیکانت
باد از پی کار دین پیکار تو عالم را.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 484 ) .
Lucifer
شیطان ، اهریمن 🥔🥔
در دنیای آخرت دو تا جا برای ما وجود دارد، اولی بهشت است که فرمانروای آن خداوند متعال است و دومی جهنم است که فرمانروای آن ابلیس یا همان شیطان است
اهریمن. دیو.
برای ریشه ی این واژه، سه نظریه است. 1ـ برخی آن را عربی و از واژه ی البَلَس ( مرد بی خیر ) یا واژه ی اَبلَسَ ( = متحیر و اندوهگین شد. از اندوه خاموش ماند ) می دانند. 2ـ برخی دیگر آن را از واژه ی لاتینی دیابولوس Diabolus که آن هم از یونانی دیابُلُس Diabolos ( =کسی که جدایی می افکند ) می دانند. حجت شان هم این است که واژه ی امروزی Diable در فرانسه و Devil در انگلیسی که هر دو به معنی شیطان است، از همان واژه ی یونانی دیابُلُس گرفته شده؛ ولی دیابلس در یونانی به معنی شیطان نبوده و در سده ی نهم میلادی ( 300 سال پس از قرآن ) به معنی شیطان به زبان فرانسه راه یافته. 3ـ درست تر آن است که آن را از واژه ی اوستایی اورویستَ Urvista که نام یک دیو یا روان شیطانی بوده بدانیم؛ زیرا به واژه ی ابلیس بسیار نزدیک تر از واژه ی یونانی است که با «د» آغاز شده است.
...
[مشاهده متن کامل]

دوست فریبکار
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١١)

بپرس