چای ؛ کلمه ی چای تغییر ریخت یافته ی کلمه ی شای به معنی شستشو دهنده و هضم کننده چربی و غذا می باشد.
کلمه و کلیدواژه ی چای به خاطر خاصیت شویندگی و شستشو دهندگی که دارد از این جهت این نام بر روی این گیاه نامگذاری گردیده است.
... [مشاهده متن کامل]
چای، به خصوص چای سبز، به دلیل خواص ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی خود، می تواند در پاکسازی و شستشوی پوست و حتی چشم ها مفید باشد.
در واقع چای در تاریخچه ی تجارت آن ، از سرزمین هند و چین وقتی از مسیر جاده ی ابریشم در سرزمین های مختلف توزیع می گردید با نام چای به معنی شوینده بودن و پاک کننده ی سیستم گوارش و هضم کننده ی غذا رواج یافت ولی وقتی از راه دریا ( sea ) به دیگر نقاط و سرزمین ها صادر و توزیع می شد با نام ( تی ) یا ( Tea ) در مردمان آن سرزمین رواج یافت.
خواندن مطلب تحلیل شده ی زیر جهت درک بهتر مفهوم چای شای شایگان و شایستگی و چگونگی پیدایش یک چنین کلماتی در این رابطه خالی از لطف نیست؛
با توجه به قانون و خاصیت لاتین بودن حروف در مقوله ی زبان و اشتراکات مفهومی و آوایی، کلمه water منطبق با راسته انطباقی کلمه طراوت و تری و تراوایی و تراوش و خیلی کلمات منشعب از همین مصدر یا بن واژه ی آوایی که جزء خواصی از خاصیت و رفتار ماده ای به نام آب در زبان فارسی می باشد مفهوم می رساند.
هر چند در ابعاد مختلف مفهومی از این ماده با خواص و رفتارهایی که این ماده دارد در زبانهای مختلف کلمات مختلفی از رفتار این ماده استفاده و انتخاب می شود که باعث ایجاد تفاوت در زبان های مختلف می شود.
به عنوان مثال کلمه water در زبان انگلیسی که منشعب از طراوت و تراوایی می باشد
در زبان فارسی کلمه آب در بُعد آبادانی
و در زبان فرانسوی اُوْ با نگارش eau که به لحاظ آوایی شبیه آب در زبان فارسی
و در زبان چینی کلمه ی شوئی در بُعد شوینده بودن و به عیش رسیدن از این ماده ی حیاتی
و در زبان هندی کلمه بانی در بُعد بُن و بنیاد و بانک بقا
و در زبان ترکی کلمه ی سو که مشابه کلمه ی شو و شوئی در زبان چینی می باشد.
و در زبان عربی ماء منشعب از مایع بودن و ماء معین یا ماء مَیَعان یا فرآیند و چرخه و چشمه ی حیات که جزئی از فرآیند تقطیر می باشد
یا در زبان روسی Voda که شباهت آوایی با water انگلیسی دارد.
در واقع هر زبان در بُعد کاربردها و رفتارهای متفاوتی که ماده ای به نام آب از خود نشان می دهد از کلمات استفاده می کنند.
حالا اینکه کلمه ی واتر و آب و شوئی و سو و بانی و غیره چطور ایجاد شده است و ماهیت پیدا کرده و با عالم واقع انطباق پیدا کرده و مفاهیم را به ما می رساند اگر بخواهیم بیشتر در این مسئله به پیش برویم باید در ذات و هویت حروف آنها جستجو کرد.
به عنوان مثال کلمه ی شوئی که اصلی ترین حرف این کلمه حرف ( ش ) می باشد مدل آوای این حرف به گونه ای است که یک صدای پخش و شارش گونه را در خود دارد و با رفتار آب که در عمل شستشو و شارش و جریانی که باعث ایجاد صدای شرشر می شود انطباق دارد.
یا کلمه ی واتر که مرتبط با تراوایی و طراوت می باشد دارای دو حرف اصلی ( ت ر ) می باشد ذات آوایی این دو حرف نمایانگر وجود تکرار در رسانایی انرژی و مساعد نمودن شرایط ایجاد توانایی و آزاد شدن و انتقال انرژی را به ما می رساند.
و کلمه ی آب که ذات حرف آ در این کلمه با توجه به مدل آوای آن نمایانگر تعالی یافتن و بالا رفتن و رشد کردن و آپ شدن را در عالم واقع نمایان می کند.
البته این مسیله هم باید در نظر گرفته شود که قانون انطباق آوای حروف با آوای طبیعت در همه کلمات وجود ندارد بلکه قوانین دیگری در ایجاد کلمات وجود دارد که هر کلمه در جایگاه خودش باید مورد تحلیل و بررسی قرار بگیرد.
چای، به خصوص چای سبز، به دلیل خواص ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی خود، می تواند در پاکسازی و شستشوی پوست و حتی چشم ها مفید باشد.
شایگان ؛ انسان شایسته ، کسی که در انجام امور و واگذاری کاری به او انسان شسته رفته و پاک و منزه در دریافت مسیولیت باشد.
کلمه ی شایگان از شایستگی و شویندگی و شسته رفته بودن ایجاد گریده است.
منبع. عکس مسیر اشتقاق واژگان پارسی دکتر علی نورایی
واژه ی چای از ریشه ی واژه ی چاییدن فارسی هست.
زبان های ترکی�در چند مرحله بر�زبان فارسی�تأثیر گذاشته است. نخستین تأثیر زبان ترکی بر پارسی، در زمان حضور سربازان تُرک در ارتش�سامانیان�روی داد. پس از آن، در زمان فرمان روایی�غزنویان، �سلجوقیان�و پس از�حملهٔ مغول، تعداد بیشتری�وام واژهٔ�ترکی به زبان فارسی راه یافت؛ اما بیشترین راه یابی واژه های ترکی به زبان فارسی در زمان فرمانروایی�صفویان، که ترکمانان�قزلباش�در تأسیس آن نقش اساسی داشتند، و�قاجاریان�بر ایران بود.
... [مشاهده متن کامل]
• منابع ها. تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. اول و دوم، انتشارات ققنوس، ۱۳۷۴
• تاریخ ادبیات ایران، ذبیح الله صفا، خلاصه ج. سوم، انتشارات بدیهه، ۱۳۷۴
• حسن بیگ روملو، �احسن التواریخ� ( ۲ جلد ) ، به تصحیح�عبدالحسین نوایی، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۹. ( مصحح در پایان جلد اول شرح مفصل و سودمندی از فهرست لغات�ترکی�و�مغولی�رایج در متون فارسی از سده هفتم به بعد را نوشته است )
• فرهنگ فارسی، محمد معین، انتشارات امیر کبیر، تهران، ۱۳۷۵
• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶
• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹
پیشنهاد من برای این واژه ی بیگانه ی چینی : بامْنوش.
چون "چای" را ایرانیان بیشتر در صبح می نوشند ، این واژه پیشنهاد می شود.
تلخ نوش
واژه ی چای که خودش از ریشه ی واژه نای فارسی است.
واژه نای
معادل ابجد 61
تعداد حروف 3
تلفظ nāy
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: nāy, nāδ]
مختصات ( اِ. )
آواشناسی nAy
الگوی تکیه S
... [مشاهده متن کامل]
شمارگان هجا 1
منبع لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ فارسی معین
فرهنگ فارسی هوشیار
واژگان مترادف و متضاد
منبع های عکس. غلط ننویسیم
فرهنگ لغت عمید
چای واژه فارسی شده است که از �چا� در لهجه گوانگ دونگ چینی گرفته شده است .
واژه tea در زبان انگلیسی از لهجه ژیامن چینی و با واسطه تجار هلندی گرفته شده است .
به زبان سنگسری
چاییjaiy
چای سیاه. . . . سو چایی so jaiy
چای سبز. . . . سوز چایی soz jaiy
چای پر رنگ. . . . سو نفت so nefet
چای نبات. . . . چایی نِبات jaiy ، nebat
" چای "یا" چایی" :تلفظ و املای صحیح این کلمه چای در وزن نای است . غالباً ، به تبع تلفظ رایج در محاورۀ مردم تهران آن را به صورت" چایی" بر وزن "ماهی" می نویسند در فارسی فصیح بهتر است که به صورت چای نوشته شود
رجوع شود به ( فرهنگ دشواری های زبان فارسی ، ابوالحسن نجفی )
باسلام
در لاتین نویسی زبان پارسی باید بصورت Čay نوشته شود.
اما Cay نوشته شده
اطلاعات بیشتر واژه
واژه چای
معادل ابجد 14
تعداد حروف 3
تلفظ čāy
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [چینی] ‹چا›
مختصات ( اِ. )
آواشناسی CAy
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
منبع لغت نامه دهخدا
... [مشاهده متن کامل]
این واژه صد درصد چینی است اشتباه است آن را پارسی دانست بعضی دوستان اشتباه کردند آن را پارسی دانستندبازم این بار هزار در صد چینی است که در زبان ترکی و پارسی رفت در عربی شای است.
چای کلمه چینی_ ختای ( شمال چین ) هست
این کلمه مختص چین و ترک هست چراکه اولین چایی در ایران توسط مغول ها اورده شده و گویا چای ترکمنی ازبکی هم بعدش رواج یافته .
از کلمه مغولی ( تاتاری ) توستاکان وارد روسی و ترکی شده بصورت استیگان و سپس وارد روسی به صورت استکان شده
کلمه دوست کام در هیچ متن فارسی یافت نشده
در کردی کلهری به معنای سرد است
واژه چای کاملا ریشه واژه نیاهندوایرانی چون در عربی می شود شای واژه در زبان ترکی هست معنی دیگر می دهد ولی این واژه بازم می گویم ریشه نیاهندوایرانی یعنی واژه صد درصدر ایرانی است.
منابع ها. فرهنگ بزرگ سخن
فرهنگ لغت معین
اصل و اساس این گیاه و نام آن به هند و چین برمی گردد و خاستگاه آن اصلا خاورمیانه نیست، در دنیا دو نام بیشتر نداره یا چای گفته می شود و یا tea. هیچ ربطی هم به رودخانه و سایر دلایل غیرمنطقی که بیان شده ندارد.
کلمه ی Tea از طریق دریا ، cha از طریق زمین
چرا در دنیا فقط دو کلمه برای چای وجود دارد؟
با چند استثناء جزئی، واقعاً فقط دو راه برای گفتن �چای� در دنیا وجود دارد.
نام چا، که در ایران ، هند و روسیه چای گفته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
و دیگری نام انگلیسی آن ، tea است که در اسپانیایی t� و در برخی کشور ها در آفریقا tee گفته می شود.
هر دو واژه از چین می آیند.
کلماتی که شبیه �چا� هستند ، در سراسر زمین، در امتداد جاده ابریشم و عبارت �tea� و مانند آن که توسط تاجران هلندی که برگ های جدید را به اروپا می آورند، از طریق دریا ، پخش شدند.
واژه چا ( 茶 ) "Sinitic" است ، Sinitic یعنی زبان چینی و زبان هایی� با منشا زبان چینی ( مانند زبان ویتنامی ، مالزی ، فیلیپین ) می باشند .
بنابراین واژه ی چا از چین شروع شد و در آسیای مرکزی راه یافت و در نهایت به فارسی �چای� ( chay ) درآمد.
این بدون شک به دلیل مسیرهای تجاری جاده ابریشم بود که طبق یافته های اخیر، بیش از 2000 سال پیش چای در آن تجارت می شده است.
از آن پس ، واژه ی �چای� از ایران گسترش یافت و در اردو به چای، در عربی شای و در روسی چای تبدیل شد.
اصطلاحات ژاپنی و کره ای برای چای نیز بر اساس cha چینی است، اگرچه این زبان ها احتمالاً این کلمه را حتی قبل از گسترش آن در غرب به فارسی آن پذیرفته اند.
نویسه چینی چای، 茶، توسط انواع مختلف چینی به طور متفاوت تلفظ می شود، اگرچه در همه آنها یکسان نوشته می شود.
در ماندارین امروزی، ch� است. اما در نوع مین نان چینی که در استان ساحلی فوجیان صحبت می شود، این کاراکتر te تلفظ می شود. بله کلمه کلیدی در اینجا "ساحل" است.
شکل te که در زبان های ساحلی - چینی استفاده می شود، از طریق هلندی ها به اروپا گسترش یافت، که در قرن هفدهم این واژه ، کلمه ای رایج در بین معامله گران اصلی چای بین اروپا و آسیا تبدیل شد.
بنادر اصلی برای هلندی ها در شرق آسیا در فوجیان و تایوان بودند، هر دو مکان هایی که مردم از تلفظ te استفاده می کردند.
واردات گسترده چای شرکت هند شرقی کشور هلند به اروپا باعث برگزیدن کلمه ی چای th� در فرانسه ، tee در آلمان و tea در انگلیس شد.
با این حال هلندی ها اولین کسانی نبودند که به آسیا آمدند
این افتخار متعلق به پرتغالی ها است . پرتغالی ها مسئول جزیره تایوان ( کشور چین تایپه ی امروزی ) بودند . کشور تایوان مستعمره ی اروپایی ها بود و آن زمان فورموسا ( Formosa ) نامیده می شد .
پرتغالی ها نه از طریق فوجیان، بلکه از طریق ماکائو، جایی که از چا استفاده می شود، معامله کردند و به همین دلیل بر خلاف بیشتر کشور های اروپایی ، آن ها از واژه ی Ch� ( تلفظ : شا ) استفاده می کنند.
همان طور که گفته شد ، تنها چند زبان معدود هستند که� واژه هایی به غیر از دو واژه cha یا فارسی آن چای و tea استفاده می کنند .
آن هم به دلیل آن است که این زبان ها عموماً در مکان هایی هستند که چای به طور طبیعی رشد می کند و این باعث شده است تا مردم محلی از روش خود برای نامیدن آن�� استفاده کنند.
به عنوان مثال، در زبان برمه ای ( زبان میانماری و زبان قبایلی در بنگلادش ) به برگ های چای ، � lakphak گفته می شود .
این نقشه دو دوره مختلف جهانی سازی چای را� نشان می دهد: گسترش هزاران ساله کالاها و ایده ها به سمت غرب از چین باستان و تأثیر 400 ساله فرهنگ آسیایی ها بر اروپایی های دریانورد عصر اکتشاف.
�
�نویسنده : Nikhil Sonnad
در زبان ترکی چای یعنی رودخانه
در زبان فارسی چای بمعنی همین نوشیدنی چای هست
وقتی ایرانیان چای را دیدند که رنگ میده ورنگ میگیره بهش گفتند shy یعنی خجالتی وشرمین. . . بعدها شرمی وشای به چای وچایی تبدیل شد وطبق معمول مدعیان زیاد شد درحالیکه ربطی به رودخانه نداره
یعنی نوشیدنی قهوه ای
سده هفدهم زایشی در انگلستان به چایخانه tea - cafe || دانشگاه پنی Penny - university* می گفتند, چون جایی برای گرد آمدن روشن اندیشان بود و چای هم چند پنی بیشتر بها نداشت. چنانکه پدر بزرگها برای ما می گویند در روزگاران گذشته چایخانه ها در کشور ما جایی برای گوش دادن به گویندگانی بود که در باره داستان رستم و سهراب[ کار با ارزش فردوسی بزرگ , شاهنامه] می گفتند و مردم چیزهایی را در باره ایران باستان با چامه یاد می گرفتند . چایخانه ها همچنین جایی برای نوازندگانی بود که با ساز و برگ خود برای پیدا کردن کار در آنجا می نشستند و چشم براه می ماندند تا یک تن بیاید و به آنها کار بدهد و آنها را برای نواختن موزیک به آئین اروسی ( زناشویی ) ببرد. کسانی که پولدار و توانمند بودنند, چند نوازنده را بر می داشتند و با خود می بردند. دیگر اینکه اگر کسی می خواست درب و پنجره خانه خود را رنگ کند و زنگرز می خواست بایستی آنرا در چایخانه میانه شهر پیدا می کرد. پس چای تنها یک نوشیدنی نیست که خستگی را می زداید ونکه موتوری یا سوختی برای انجام کارهایی که در بالا نوشتم هم بوده ! با چای زبانزدی را هم می گویند برای کسانیکه زندگانی خود را بیهوده می گذرانند و آن این است که// نمی شود نشست و چای نوشید و درنگ کرد تا چه خواهد شد\\.
... [مشاهده متن کامل]
* 100 پنی یک پوند است
چای ( Chay ) : در زبان ترکی به معنی رود ( مثلا آراز چایی=رود آراز ) و همچنین نام نوشیدنی ای از برگ گیاه چای
کارنامه یا سرگذشت چای چنانکه در نوشته های آلمانی آمده به بیش از پنج هزار سال می رسد که آن در چین آغاز می شود و این گیاه از چین به دست باورمندان بودایی ( دین یار های آن Priest ) به هندوستان آورده می شود. در آنجا پی میبرند که در آنجا هم چای به شکل خود روی رشد می کند.
... [مشاهده متن کامل]
دو هزار و هفت سد و سی وهفت سال پیش از میلاد کسرای چین به نام shennong که شیوه او نوشیدن آب جوشیده بود برای اینکه بیمار نشود روزی در آب جوشیده برگ چای انداخت و آب سوزان به رنگ زرد در آمد و مزه خوبی داشت . از آن هنگام این نوشیدنی نام چای گرفت که در آلمانی آنرا به این شکل می نویسند Tschai در زبان هندی Chai نوشته می شود. پس حالا می دانیم که واژه چای از کجا سر چشمه می گیرد. ما ایرانیان چای سیاه می نوشیم در هر خانه که وارد می شویم کدبانوی او سماور را آتش می کند و چای درست می کند. روشی که آنرا درست می کنیم بسیار بالنده و برجسته است. آب جوش روی چای می ریزند و غوری را روی جایی که گرمای کمتر از سد درجه سلسیوس دارد می گذارند تا دم بکشد و جا بیفتد. چای دارای کافئین است. در گذشته در دهه بیست یا سی ترسایی ( ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ ) گمان می کردنند که چای دارای تئین است. امروز با روشهای شیمیایی مدرن پی برده اند که چای هم مانند قهوه دارای کافئین است و اندازه آن در این گیاه از قهوه هم بیشتر است. برگه چای سیاه ۵٪ کافئین دارد ولی لوبیای قهوه دارای ۲٪ از این مایه یا بند است. ولی یک پنگان قهوه 250 ml کافئین زیادتر دارد تا یک هم اندازه آن از چای سیاه چرا اینگونه است؟
در هنگام درست کردن یک پنگام قهوه بیش از دوازده گرم از آن روی فیلتر می ریزند و آب سوزان به آن سرازیر می کنند ولی برای هم اندازه آن چای سیا۰ سه گرم چای خشک می ریزند. چای که ما دم می کنیم پس از دم کشیدن مایه های افزون بر کافئین بیرون می دهد که آنها را در آلمانی Gerbstoffe می گویند. این مایه ها با کافئین پیوندی درست می کنند و پس از اینکه چای را می نوشیم آرام آرم کافئین از آن جدا شده و در بدن گیرش می شود و در درازای روز خستگی را از بدن بیرون می آورد. در قهوه چنین مایه هایی نیست و کافئین آن یکباره گیرش می شود. نوشیدن بیش از هفت پنگام قهوه هفت در 250 ml روزانه انگیزه بیماری Hallucination می شود. کسانی که همواره سدا هایی در گوششان می آید دارای این بیماری هستند. چون لوبیاهای قهوه را برشته می کنند و می سوزد. مایه ای به نام Acrylamide می سازد که ریسک بیماری چنگار ( سرطان ) را بالا می برد. بهترین گونه چای سیاه Darjeeling - Tea است که در اپاختر خاوری north - east هندوستان می روید و یک بسته 150 گرمی آن که مارک Biology دارد در سوپرمارکتهای آلمان نزدیک به چهار یورو است. تراز کافئین در آن 60 میلی گرم در هر Cup =250 ml است. پس از آن Assam - Tea است که65 میلی گرم در هر Cup=250 ml است. چای سیاه سیلان Ceylon - tea که در سری لانکا کشت می شود 55 میلی گرم در هر Cup=250 ml کافئین دارد. در هنگام خرید چای باید نگاه کرد که در آن Aroma و رنگ بکار نبرده باشند و آنرا به شکل biological کشت کرده باشند که بدون کاربرد مایه های شیمیایی مانند Pesticide است. از این مایه زهر آگین برای نابودی تار پایان و انگلها بکار برده می شود. چای سبز هم هست که کافئین کمتری دارد.
چای کلمه گیلکی، مرکز چای شهر لاهیجان. اصطلاحات کلیکی وگالشی مرتبط با چای، چای چینی، چای کاری، ته بر، ولگ شون، سر هرس، کمر بر، فکر، خال خال، یه غنچه دوبرگ، چور، پلاس، تفت، مالش، خشک کن ، او کشین، دم آردن،
... [مشاهده متن کامل] واکون، چایخوری، فریزون، چای پویش، چای دونه، چای سفید، زنبیل، وروره زان، چای لاک، چای باغ و. . . کاشف السلطنه برای اولین بار دانه چای سبز را از هند به لاهیجان به ارمغان آورد. لاهیجان بزرگترین مر کز تولید چای سبز و سیاه خاورمیانه. از دیگر شهرها، املش، سیاهکل، رودسر، و. . . . چای کلمه گیلکی. چایچی، چایکار، چایدار، فامیلهای مرتبط با کار چای. مرسی.
نمی دانم از دید بعضی ها چگونه رودخانه با چای یکی شده اما واژه های بسیاری در زبان های گوناگون یکسان هستند در حالی که معانی مختلفی دارند. درضمن چای قدمت دیرینه ایی دارد و در بیابان های سرد مغولستان کشت نمی شود بلکه در جنگل های مرطوب جنوبی آسیا ( هند و چین ) از دیر باز وجود داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
چای خوردنی ( نه رودخانه خوردنی! ) واژه ای است چینی که در چین و شمال هندوستان به کار می رود و تقریباً با همان تلفظ وارد زبان فارسی شده است.
نام این گیاه در گویش چینی جنوبی چای و در گویش چینی شمالی به صورت تِی تلفظ می شد و هردو تلفظی از یک حرف چینی یگانه در چین قدیم هستند. مردم اروپای غربی نام این گیاه را از چینیان شمالی و مردم خاورمیانه و شمال آفریقا نام آن را از چینیان جنوبی آموختند.
کشت چای در ایران، از سال ۱۳۱۴ هجری قمری آغاز شد. در این سال، یکی از رجال آن دوره به نام محمد میرزا کاشف السلطنه که به عنوان ژنرال کنسول ایران در هند مأمور به خدمت بود، توانست در بازگشت به ایران، چند بته چای را با زحمت فراوان وارد ایران کند. وی با توجه به مطالعاتی که بر روی انواع چای و نحوه کشت آن ها نموده بود، شهر لاهیجان را به دلیل وجود هوای مناسب برای کشت چای انتخاب کرد. این شهر امروز به عنوان مرکز کشت چای در ایران درآمده است. مقبرهٔ کاشف السلطنه در لاهیجان امروز به صورت گنجینهٔ تاریخ چای ایران در لاهیجان درآمده است.
tea
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٢٥)
