ولنتاین

توی جامعه ای که فرهنگ و نمادهای فرهنگی اون مانند جشن سده، جشن مهرگان، تیرگان، اسفندگان ( ایرانیان در هر ماه یک جشن بزرگ داشتند ) فراموش شده، پناه بردن به فرهنگ ناخودی در قالب ولنتاین ویا. . . هیچ مشکلی رو از ما حل نمی کنه.
تهی شدن از درون و تزریق یک هویت بیگانه و تلاش برای شبیه دیگران شدن و ادای آنها را درآوردن، همین چیزی است که متاسفانه اول مسئولان ما را گرفتار کرد که به بهانه دین، عربزدگی را پیشه و تو بوق و کرنا کردند و هزاران برابر بدتر اینکه برخی مردم و جوانان هم همین شیوه ی حکومتی را اینبار با دنباله روی کورکورانه از غرب ادامه می دهند.
به داشته ها و اصالت خودمون، به [خودمون] برگردیم خودبخود بسیاری از دشواریها و دردسرها حل خواهد شد .
درواقع مردمی که آنقدر روشنفکر باشند که کتاب خوندن رو بر هر چیز برتری دهند طبعا با تاریخ و فرهنگ خودشون هم از هر چیز آشناتر و دلبسته تر خواهند بود، در چنین جامعه ای امثال ولنتاین ها جایی نخواهد داشت ولی آنجایی که عروسک ارزشش از کتاب بیشتر است پس به ناچار ولنتاین هم جولان خواهد داد.
"خدایا این کشور را از دروغ و خشکسالی رهایی بده"
داریوش هخامنشی