نوازش

منبع. عکس فرهنگ ریشه های هندواروپایی زبان فارسی
واژه ی نوازش از ریشه ی واژه ی نوا فارسی هست

ملکه نوازش

مهربانی

تفقد، دلجویی، شفقت، مرحمت، ملاطفت، مهربانی، نواخت

نوازش : /navāzeš/ نَوازش ( اسم مصدر از نوازیدن ) ، 1 - از روی مهربانی دست بر سر و روی کسی کشیدن؛ 2 - به آرامی و پیاپی لمس کردن، مهربانی، لطف؛ 3 - ( در قدیم ) تسلی و دلجویی، بخشش و عطا، ترنم و تغنی؛ 4 - عمل نواختن آلات موسیقی. اسم نوازش مورد تایید ثبت احوال کشور برای نامگذاری دختر است .

ناز کردن
علاقه ورزیدن