طراز

معنای آلتی که توسط آن بنایان افقی بودن سطحی را آزمایش می کنند، و نیز چند معنای منسوخ، مانند "نقش و نگار پارچه" و "زر دوزی پارچه" و زینت و آرایش و جز اینها. تراز واژه فارسی است و طراز معرب آن است و از این رو در همه ی این معانی بهتر است که تراز و همه ترکیباتش با حرف ت نوشته شود: ترازنامه، همترازی، تراز کردن، و جز اینها.
لفظ دیگری نیز هست که طراز ( در عربی به کسر اول ) نوشته می شود. به معنای طبقه، یا ردیف و لغت نویسان آن را از ماده ی طرز عربی می دانند، ولی محتمل است که آن هم از تراز فارسی گرفته شده باشد:"او شاعری طراز اول است".
( غلط ننویسیم ، ابوالحسن نجفی ، چاپ نهم ۱۳۷۸ ص ۱۰۴. )

نامه ی باستان ، ج ۳ ، داستان سیاوش ، دکتر کزازی ۱۳۸۴، ص ۲۳۴.

( ( چهل تخت دیبای پیکر بزر
طرازش همه گونه گونه گهر ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 435. )