ضریح، سازه مشبّکی از طلا، نقره، مس یا چوب و جز آن است، که بر روی مرقد ( قبر ) امام، امامزاده یا بزرگان مذهبی سازند. ضریح کلمه ای عربی است که در فرهنگ های عرب به معنای قبر و شکاف میانه قبر آمده است؛ اما در اصطلاح فارسی اتاقک، صندوق و سازۀ فلزی یا چوبی مشبکی است که بر قبر امام یا امامزاده ای می نهند. ضریح به معنای رایج فارسی، در لبنان با نام شبّاک به معنای محصوره فلزی یا چوبی مشبک و در مصر با نام مقصوره به معنای سرا، حجره و خانه کوچک متداول است. پیشینه ضریح به شکل کنونی ( مشبک و از نقره و مس ) به دوره صفویه برمی گردد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۳۰ میلادی، دولت سعودی اقدام به انهدام سازه هایی که بر روی قبرها بود کرد. مفتی هایی چون عبدالرحمن براک، ممدوح الحربی، ناصر العمر، ابن جبرین، سفر الحوالی و حامد العلی خواستار انهدام ضریح ها در عراق و به ویژه کربلا هستند. برخی علمای شیعه مانند جعفر سبحانی تبریزی معتقدند که علاوه بر تبرک جستن، اظهار علاقه و محبت از دیگر دلایل بوسیدن و احترام کردن ضریح حرم ائمه است و این عمل از روی عبادت و بندگی نیست.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۳۰ میلادی، دولت سعودی اقدام به انهدام سازه هایی که بر روی قبرها بود کرد. مفتی هایی چون عبدالرحمن براک، ممدوح الحربی، ناصر العمر، ابن جبرین، سفر الحوالی و حامد العلی خواستار انهدام ضریح ها در عراق و به ویژه کربلا هستند. برخی علمای شیعه مانند جعفر سبحانی تبریزی معتقدند که علاوه بر تبرک جستن، اظهار علاقه و محبت از دیگر دلایل بوسیدن و احترام کردن ضریح حرم ائمه است و این عمل از روی عبادت و بندگی نیست.
اتاقک مشبک فلزی یا چوبی که بر روی آرامگاه پیشوایان دینی میگذارند
مرقد ، آرامگاه ، قبر
خانه ای فلزی و مشبک که بر سر مزاره امامان و امامزاده ها و بزرگان دین قرار دارد
پوشش زره مانند آرامگاه ها
برابر پارسی: زره آرامگاه
پارتی zrih پهلویzarih
برابر پارسی: زره آرامگاه
پارتی zrih پهلویzarih