[معماری] سکو یا نشیمن گاهی که در ورودی برخی بناهای دوران اسلامی، مانند خانقاه ها قرار داشت. ( منبع: کتاب "معمار و معماری در تاریخ اجتماعی ایران"، غلامرضا جمال الدین، ص 196 )
Etymology edit From Aramaic דּוּכָּנָא ( dukkānā, “dais” ) , from Akkadian 𒆠𒍇 ( /takkannu, dakkannu, dukkannu/, “dais, platform, bench; niche, bedroom, private chambers or quarters” ) , ultimately from Sumerian 𒆠𒍇 ( /daggan/, “chamber, doorway or its frame, niche in a wall
دکان واژه پارسی است و از ریشه هند و اروپایی deik به معنای نشان دادن است دیدن_decor - document - دیمگ ترکی - داد و بیداد و فریاد - دانستن - doctor - دانشگاه - دادگاه - . . . همه اینها از همین ریشه هستند ... [مشاهده متن کامل]
و تکواژ ( دا ) دقیقا اشاره به مفهوم دید و نگاه به درون و مجازها به برون دارد. ( دکان و دکه ) برای نمایش اجناس و اموال برای فروختن بکار میرود و از ترکیب د یا دا یا دو ( به معنای در منظر دید گذاشتن ) پسوند کان که برای اشاره به مکان و موقعیت است
این دکون یا دکان را میدونم که صد درصد فارسی یا مربوط زبان تای ایرانیه چون در اکثر زبانهای ایرلنی قدیم میگفتن دکان، توی جنوبم که اکثرا همون واژه های قدیمی رو به کار میبرن همه میگن دکون. اما مغازه رو نمیدونم که واقعا فارسیه یا نه
واژه دکان کاملا پارسی است چون در ترکی می شود مازا این واژه یعنی دکان صد درصد پارسی است.
در هرمزگان دوکان دوکون گفته میشه ک از فارسی اصیل به دیگر زبان ها مثل ترکی و البته اردو ک از خانواده نزدیک فارسی است راه یافته
