[زمین شناسی] کارست آتشفشانی - یک خاستگاه یا زمین از جنس مواد آتشفشانی تازه فوران کرده ای (خصوصاً آذر آواری هایی مانند توفها و آگلومراهایی که حاوی کانی های ناپایدار هستند) که توسط آب باران برای تولید اشکال ریز برجستگی، شبیه کارست آهکی، خورده شده است. - این اصطلاح توسط نام و همکاران (1962) به شکل "vulcanokarstul" معرفی شد.
