[زمین شناسی] آبرفت مواد سنگی مازاد عمدتا مرکب از شن و رسوبات رودخانه ای، که رودی به طور معلق حمل کرده است، و مجبور به ته نشین ساختن آن شده است پاره ای از حاصلخیز ترین زمینها در جهان مرکب از آبرفت ته نشین شده در دره ها و دلتاهای رودخانه های بزرگ می باشد.الف) اصطلاحی کلی برای رس، سیلت، ماسه، گراول و سایر مواد غیر متصل ساییده که در طول دوره زمین شناسی اخیر (از روی قیاس)، بوسیله جریان و سایر اشکال آب روان یا دلتا، قبل از مخروط یا بادبزن خصوصاً در کف شیب کوه، ته نشین شده اند. همچنین رسوبی از بافت ریز دانه (سیلت یا رس سیلتی) که در زمان سیلاب ته نشین شده است. این اصطلاح در گذشته استفاده می شد (ولی در حال حاضر این طور نیست)؛ رسوبات زیر آبی در دریا، دریاچه ها، مصب ها و استخر ها. مترادف: alluvion؛ alluvial deposite؛ alluvial. ب) اصطلاح حفاری که به اشتباه برای قطعات و مواد سنگی زمینی شکسته، که مستقیماً در زیر لایه خاک و بالای سنگ بستر قرار دارند و یا سنگ تیغ زیر آبی مقاوم وسخت غیر شکسته به کار می رود (leny-1960). ج) خاک آبرفتی؛ وجه تسمیه: لاتین.alluvius از alluere "شستن بر خلاف ..."؛ جمع: .alluvium ;alluvia مقایسه شود با: eluvium/diluvium (سیل)
