مکیدن انگشت یا چوشیدن انگشت، رفتاری است که در انسان ها، شامپانزه ها، لمور دم حلقه ای[ ۱] و دیگر نخستی سانان[ ۲] دیده می شود. این رفتار معمولاً به شکل گذاشتن انگشت شست داخل دهان و مکیدن با آهنگ مشخص و پیوستهٔ آن برای مدت طولانی، دیده می شود. همچنین دیگر بخش های پوست بدن نیز می تواند برای مکیدن جذاب باشد مانند شست پا. این رفتار برای فرد بسیار آرام بخش است. هرچه این رفتار در بچه ادامه پیدا کند یک انگشت بیشتر برای مکیدن استفاده می شود.
هنگام تولد نوزاد یک تمایل غیرارادی به مکیدن هر چیزی که در دهانش قرار گیرد دارد، این تمایل برای شیردهی مورد نیاز است. نوزاد یادمی گیرد که با مکیدن به مواد خوراکی، آغوش گرم و آرامش می رسد؛ که می تواند از سوی مادر، یا شیشه شیر یا پستانک تأمین شود. با بزرگ شدن کودک می تواند با روش های دیگری به آن حس آرامش دست یابد. تا چهار ماهگی تمایل غیرارادی و نیاز به مکیدن پایان می یابد اما عادت مکیدن می تواند همچنان ادامه داشته باشد. [ ۳]
مکیدن انگشت معمولاً تا سن پنج سالگی متوقف می شود، اما اگر بیش از آن ادامه پیدا کند؛ می تواند برای دندان ها و فرم کام بالای فرد ایجاد مشکل کند. [ ۴] بیشتر دندانپزشکان توصیه می کنند هر چه زودتر این عادت را در کودک متوقف کنید؛ اما مادامی که این عادت تا پیش از رشد دندان های دائمی، حدود پنج سالگی، وجود دارد، آسیب های آن همچنان قابل برطرف کردن است. [ ۵]
بیشتر بچه ها خود به خود مکیدن انگشت را بین ۲ تا ۴ سال ترک می کنند تا این سن هیچ مشکلی برای دندان ها یا فک ایجاد نمی شود تا زمانی که دندان های دائمی ایجاد شوند. اگر عادت مکیدن بین ۶ تا ۸ سالگی ادامه یابد آنوقت باید نگران شد؛ چون در این هنگام شکل کام و دندان ها دگرگون می شود. [ ۴] [ ۶] به این صورت که با بستن دهان دندان های فرد روی هم قرار نمی گیرند؛ این تغییر ظاهر به دلیل فشاری است که از سوی ماهیچه شیپوری وارد شده است. علاوه بر این تغییر شکل دندان، امکان عفونت و بیماری به دلیل قرارگیری انگشت آلوده در دهان نیز وجود دارد. این عادت در کودک می تواند باعث ایجاد حس متفاوت بودن و فشارهای روانی از سوی همسالان او نیز بشود. [ ۷]
برخی پدر و مادرها برای قطع عادت مکیدن، مواد تند یا تلخ بر روی انگشت کودک می مالند، البته این روش از سوی انجمن دندان پزشکان آمریکا توصیه نمی شود. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهنگام تولد نوزاد یک تمایل غیرارادی به مکیدن هر چیزی که در دهانش قرار گیرد دارد، این تمایل برای شیردهی مورد نیاز است. نوزاد یادمی گیرد که با مکیدن به مواد خوراکی، آغوش گرم و آرامش می رسد؛ که می تواند از سوی مادر، یا شیشه شیر یا پستانک تأمین شود. با بزرگ شدن کودک می تواند با روش های دیگری به آن حس آرامش دست یابد. تا چهار ماهگی تمایل غیرارادی و نیاز به مکیدن پایان می یابد اما عادت مکیدن می تواند همچنان ادامه داشته باشد. [ ۳]
مکیدن انگشت معمولاً تا سن پنج سالگی متوقف می شود، اما اگر بیش از آن ادامه پیدا کند؛ می تواند برای دندان ها و فرم کام بالای فرد ایجاد مشکل کند. [ ۴] بیشتر دندانپزشکان توصیه می کنند هر چه زودتر این عادت را در کودک متوقف کنید؛ اما مادامی که این عادت تا پیش از رشد دندان های دائمی، حدود پنج سالگی، وجود دارد، آسیب های آن همچنان قابل برطرف کردن است. [ ۵]
بیشتر بچه ها خود به خود مکیدن انگشت را بین ۲ تا ۴ سال ترک می کنند تا این سن هیچ مشکلی برای دندان ها یا فک ایجاد نمی شود تا زمانی که دندان های دائمی ایجاد شوند. اگر عادت مکیدن بین ۶ تا ۸ سالگی ادامه یابد آنوقت باید نگران شد؛ چون در این هنگام شکل کام و دندان ها دگرگون می شود. [ ۴] [ ۶] به این صورت که با بستن دهان دندان های فرد روی هم قرار نمی گیرند؛ این تغییر ظاهر به دلیل فشاری است که از سوی ماهیچه شیپوری وارد شده است. علاوه بر این تغییر شکل دندان، امکان عفونت و بیماری به دلیل قرارگیری انگشت آلوده در دهان نیز وجود دارد. این عادت در کودک می تواند باعث ایجاد حس متفاوت بودن و فشارهای روانی از سوی همسالان او نیز بشود. [ ۷]
برخی پدر و مادرها برای قطع عادت مکیدن، مواد تند یا تلخ بر روی انگشت کودک می مالند، البته این روش از سوی انجمن دندان پزشکان آمریکا توصیه نمی شود. [ ۶]
wiki: مکیدن شست