۶۷ پی/چوریوموف گراسیمنکو. دنباله دار چوریوموف - گراسیمنکو, به طور رسمی ۶۷ پی/چوریوموف - گراسیمنکو, یک دنباله دار با یک جریان تناوب مداری از ۶٫۴۵ سال و یک دوره چرخش حدود ۱۲٫۷ ساعت است. [ ۱]
این ستارهٔ دنباله دار اختصاراً به دنباله دار «چوری» شهرت دارد. [ ۲]
در ۶ اوت ۲۰۱۴، فضاپیما روزتا که توسط کشورهای اروپایی ساخته و به فضا پرتاب شده است، پس از ده سال و پنج ماه و چهار روز به ۶۷ پی/چوریوموف - گراسیمنکو رسید. کاوشگر فیله ساعت ۹:۳۵ دقیقه روز چهارشنبه ۱۲ نوامبر به وقت اروپای مرکزی برای فرود بر سطح ستارهٔ دنباله دار از حامل خود فضاپیمای رزتا در فضا رها شد، و پس از هفت ساعت کاهش ارتفاع سرانجام بر روی دنباله دار ۶۷پی فرود آمد. [ ۳] فرودش بر دنباله دار در حدود ساعت ۱۶:۰۵ گرینویچ تأیید شد. [ ۴] فیله موفق شد به مدت ۶۰ ساعت بر روی این جرم فضایی به پژوهش و نمونه برداری و ارسال داده بپردازد تا این که شارژ باتری آن تمام شد. فرود فیله بر روی جرم فضایی با مشکلاتی روبه رو شد به طوری که چنگک های اتصال آن به سطح دنباله دار عمل نکرده و باعث شدند که این کاوشگر دو بار از جای خود کنده شده و در یک شکاف فرود بیاید که این امر باعث نرسیدن آفتاب کافی به صفحات باتری خورشیدی آن شد. [ ۵]
عمر چوری ۴ میلیارد سال برآورد می شود. فاصله اش با زمین در زمان فرود کاوشگر، قریب ۵۰۰ میلیون کیلومتر بوده است؛ از این رو حدود نیم ساعت زمان می برد تا امواج رادیویی، طول این مسیر را طی کند. این ستارهٔ دنباله دار به زودی داغ خواهد شد و مقادیر عظیمی گاز و غبار از خود بیرون خواهد ریخت. [ ۶]
آندرا آکاماتزو می گوید: «ستارهٔ دنباله دار به خورشید نزدیک می شود و به خوبی می دانیم که فعال خواهد شد. زمانی خواهد رسید که دیگر نمی توانیم در مدار ستارهٔ دنباله دار بمانیم. دقیقاً نمی دانیم این زمان کِی است، شاید ژانویهٔ سال آینده، شاید فوریه، شاید مارس، هنوز نمی دانیم. »[ ۶]
ماریو سالاتی در این باره می گوید: «کاوشگر فیله در رأس ستارهٔ دنباله دار قرار دارد و همان جا هم خواهد ماند. البته دنباله دار به خورشید نزدیک می شود و شاید باتری ثانویهٔ فیله پر شود و کاوشگر دوباره به کار بیفتد»[ ۶]
دانشمندان می گویند کاوشگر فیله که بر روی دنباله دار ۶۷پی فرود آمد، به وسیلهٔ دستگاه تجزیه و تحلیل گاز که بر روی آزمایشگاه این کاوشگر نصب شده موفق شده با «بو کشیدن» جوّ این دنباله دار «نخستین مولکول های آلی» ( ارگانیک ) را کشف و شناسایی کند. تحلیل های انجام شده توسط «فیله» بر روی این ستاره دنباله دار هم چنین مشخص کرده است که جنس سطح آن بسیار سخت تر از آن است که فکر می شد. این تحلیل ها هم چنین به این نتیجه رسیده اند که سطح دنباله دار ۶۷پی عمدتاً از یخ و آب تشکیل شده که لایه ای نازک از گرد و غبار آن را پوشانده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین ستارهٔ دنباله دار اختصاراً به دنباله دار «چوری» شهرت دارد. [ ۲]
در ۶ اوت ۲۰۱۴، فضاپیما روزتا که توسط کشورهای اروپایی ساخته و به فضا پرتاب شده است، پس از ده سال و پنج ماه و چهار روز به ۶۷ پی/چوریوموف - گراسیمنکو رسید. کاوشگر فیله ساعت ۹:۳۵ دقیقه روز چهارشنبه ۱۲ نوامبر به وقت اروپای مرکزی برای فرود بر سطح ستارهٔ دنباله دار از حامل خود فضاپیمای رزتا در فضا رها شد، و پس از هفت ساعت کاهش ارتفاع سرانجام بر روی دنباله دار ۶۷پی فرود آمد. [ ۳] فرودش بر دنباله دار در حدود ساعت ۱۶:۰۵ گرینویچ تأیید شد. [ ۴] فیله موفق شد به مدت ۶۰ ساعت بر روی این جرم فضایی به پژوهش و نمونه برداری و ارسال داده بپردازد تا این که شارژ باتری آن تمام شد. فرود فیله بر روی جرم فضایی با مشکلاتی روبه رو شد به طوری که چنگک های اتصال آن به سطح دنباله دار عمل نکرده و باعث شدند که این کاوشگر دو بار از جای خود کنده شده و در یک شکاف فرود بیاید که این امر باعث نرسیدن آفتاب کافی به صفحات باتری خورشیدی آن شد. [ ۵]
عمر چوری ۴ میلیارد سال برآورد می شود. فاصله اش با زمین در زمان فرود کاوشگر، قریب ۵۰۰ میلیون کیلومتر بوده است؛ از این رو حدود نیم ساعت زمان می برد تا امواج رادیویی، طول این مسیر را طی کند. این ستارهٔ دنباله دار به زودی داغ خواهد شد و مقادیر عظیمی گاز و غبار از خود بیرون خواهد ریخت. [ ۶]
آندرا آکاماتزو می گوید: «ستارهٔ دنباله دار به خورشید نزدیک می شود و به خوبی می دانیم که فعال خواهد شد. زمانی خواهد رسید که دیگر نمی توانیم در مدار ستارهٔ دنباله دار بمانیم. دقیقاً نمی دانیم این زمان کِی است، شاید ژانویهٔ سال آینده، شاید فوریه، شاید مارس، هنوز نمی دانیم. »[ ۶]
ماریو سالاتی در این باره می گوید: «کاوشگر فیله در رأس ستارهٔ دنباله دار قرار دارد و همان جا هم خواهد ماند. البته دنباله دار به خورشید نزدیک می شود و شاید باتری ثانویهٔ فیله پر شود و کاوشگر دوباره به کار بیفتد»[ ۶]
دانشمندان می گویند کاوشگر فیله که بر روی دنباله دار ۶۷پی فرود آمد، به وسیلهٔ دستگاه تجزیه و تحلیل گاز که بر روی آزمایشگاه این کاوشگر نصب شده موفق شده با «بو کشیدن» جوّ این دنباله دار «نخستین مولکول های آلی» ( ارگانیک ) را کشف و شناسایی کند. تحلیل های انجام شده توسط «فیله» بر روی این ستاره دنباله دار هم چنین مشخص کرده است که جنس سطح آن بسیار سخت تر از آن است که فکر می شد. این تحلیل ها هم چنین به این نتیجه رسیده اند که سطح دنباله دار ۶۷پی عمدتاً از یخ و آب تشکیل شده که لایه ای نازک از گرد و غبار آن را پوشانده است. [ ۵]
wiki: ۶۷ پی/چوریوموف گراسیمنکو