۱۲۷ ساعت ( به انگلیسی: 127 hours ) فیلمی درام و زندگینامه و محصول آمریکا به کارگردانی دنی بویل است که بر اساس فیلمنامه ای نوشته خود بویل و سایمن بوفوی ساخته شده است. فیلمنامه بر مبنای داستان واقعی کوهنوردی به نام آرون رالستون با بازی جیمز فرانکو ساخته شده. او توسط یک تخته سنگ به مدت ۵ روز در کوهستان زندانی شده است. تصویر برداری در مارس ۲۰۱۰ در یوتا شروع شد. بویل علاقه داشت که صحنه های آغازین فیلم بدون متن باشد.
۱۲۷ ساعت داستان واقعی یک کوهنورد به نام آرون رالستون است. در حین کوهنوردی او در گراند کانیون یک تخته سنگ روی دستش می افتد و او در یک کوه ایزوله زندانی می شود. او در آن ۵ روز از تمام ابزارهای ممکن که باعث ادامهٔ حیاتش می شدند استفاده کرد. در آن مدت خانواده، دوستان، عشقش و دوستان کوهنوردش را به یاد آورد. او به هیچ کس نگفته بود به کجا می رود و هیچ امیدی نداشت که کسی پیدایش کند. پس از دست و پنجه نرم کردن ۵ روزه با مرگ، او این قدرت را در خودش می بیند که با قطع کردن دستش از مچ، خود را از تخته سنگ جدا کند و پس از فرود ۲۰ متری به عمق آبراه و کیلومترها پیاده روی، خودش را نجات می دهد و همچنان به کوهنوردی ادامه می دهد ولی هر بار قبل از رفتن به کوهنوردی نوشته ای جهت اینکه به کجا می رود می نویسد
این فیلم مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و البته بیشتر تشویق ها بخاطر بازی جیمز فرانکو بود. در سایت راتن تومیتوس، ۹۳٪ از ۱۶۹ منتقد تخصصی، نظر مثبت خودشان را اعلام کردند و از ۱۰ امتیاز به این فیلم ۸٫۴ امتیاز دادند. در میان منتقدین برتر راتن تومیتوس که شامل نقد روزنامه های برتر، وبگاه های برتر، برنامه های برتر رادیو و تلویزیون است، ۹۱٪ نظر مثبت منتقدین را از آن خود کرد.
ریچارد روپر از شیکاگو سان تایمز به این فیلم درجهٔ "A" داد و اعتقاد دارد جیمز فرانکو بخاطر بازی بی عیب و نقصش لیاقت کاندید شدن در جوایز اسکار را دارد و می گوید این فیلم یکی از بهترین فیلم های دههٔ اخیر است. منتقدین نیویورک فیلم آن لاین، جیمز فرانکو را به عنوان بهترین بازیگر انتخاب کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف۱۲۷ ساعت داستان واقعی یک کوهنورد به نام آرون رالستون است. در حین کوهنوردی او در گراند کانیون یک تخته سنگ روی دستش می افتد و او در یک کوه ایزوله زندانی می شود. او در آن ۵ روز از تمام ابزارهای ممکن که باعث ادامهٔ حیاتش می شدند استفاده کرد. در آن مدت خانواده، دوستان، عشقش و دوستان کوهنوردش را به یاد آورد. او به هیچ کس نگفته بود به کجا می رود و هیچ امیدی نداشت که کسی پیدایش کند. پس از دست و پنجه نرم کردن ۵ روزه با مرگ، او این قدرت را در خودش می بیند که با قطع کردن دستش از مچ، خود را از تخته سنگ جدا کند و پس از فرود ۲۰ متری به عمق آبراه و کیلومترها پیاده روی، خودش را نجات می دهد و همچنان به کوهنوردی ادامه می دهد ولی هر بار قبل از رفتن به کوهنوردی نوشته ای جهت اینکه به کجا می رود می نویسد
این فیلم مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و البته بیشتر تشویق ها بخاطر بازی جیمز فرانکو بود. در سایت راتن تومیتوس، ۹۳٪ از ۱۶۹ منتقد تخصصی، نظر مثبت خودشان را اعلام کردند و از ۱۰ امتیاز به این فیلم ۸٫۴ امتیاز دادند. در میان منتقدین برتر راتن تومیتوس که شامل نقد روزنامه های برتر، وبگاه های برتر، برنامه های برتر رادیو و تلویزیون است، ۹۱٪ نظر مثبت منتقدین را از آن خود کرد.
ریچارد روپر از شیکاگو سان تایمز به این فیلم درجهٔ "A" داد و اعتقاد دارد جیمز فرانکو بخاطر بازی بی عیب و نقصش لیاقت کاندید شدن در جوایز اسکار را دارد و می گوید این فیلم یکی از بهترین فیلم های دههٔ اخیر است. منتقدین نیویورک فیلم آن لاین، جیمز فرانکو را به عنوان بهترین بازیگر انتخاب کردند.
wiki: ۱۲۷ ساعت