یین و یانگ

یین و یانگ نشان دهنده قطب های مخالف و تضادهای جهان هستند. البته این بدان معنا نیست که یانگ خوب است و یین بد است ( در حقیقت این تحریفی نادرست است ) . بلکه یین و یانگ مانند شب و روز یا زمستان و تابستان بخشی از چرخه هستی هستند. وقتی تعادل و احساس خوبی به وجود می آید که تعادل بین یین و یانگ برقرار باشد. نقطه های متضادی که داخل شکل یین و یانگ دیده می شود به این مفهوم است که یین وقتی به حداکثر خودش برسد، و می خواهد تمام شود در درونش یانگ را دارد و وقتی هم که یانگ می خواهد به حداکثر خود برسد در درونش یین را دارد؛ یعنی وقتی یکی تمام می شود، دیگری در درونش رشد می کند و این چرخه ادامه پیدا می کند.
یین و یانگ به ترتیب نام اصل ها یا نیروهای مکمل مادینه و نرینهٔ جهان در فلسفهٔ ذن و تائوئیسم است که همهٔ وجوه زندگی را در بر می گیرد. یین در لغت به معنای سمت سایه گرفتهٔ تپه است و یانگ سمت آفتاب رو است. یین معمولاً مترادف زمین شمرده می شود که تاریک و سرد است و هر چیز بدی به آن نسبت داده می شود و یانگ مترادف آسمان است و روشن و گرم و خوب شمرده می شود.
• هیچ چیزی کاملاً یین یا کاملاً یانگ نیست؛ مثلاً آب سرد در مقابل آب جوش یین است ولی در مقابل یخ یانگ است.
• یین و یانگ کاملاً به هم وابسته اند و هیچ کدام بدون دیگری نمی توانند وجود داشته باشند. نور بدون تاریکی معنی ندارد.
• یین و یانگ می توانند خودشان تقسیم شوند به یین و یانگ: مثلاً گرم در برابر سرد یانگ است ولی گرم خود تقسیم می شود به داغ ( یانگ ) و ولرم ( یین ) ، سرد نیز خود تقسیم می شود به خنک ( یانگ ) و بسیار سرد ( یین )