ییلاق و قشلاق

دانشنامه آزاد فارسی

محل سکونت و دامداری عشایر در اواخر بهار، تمام تابستان، و اوایل پاییز که هنوز سرما و تغییرات آب و هوایی علوفه را خشک و شکننده نکرده و برای احشام و اغنام قابل استفاده است، ییلاق یا سردسیر نامیده می شود. ایلات و عشایر پس از چریدن احشام آنان در مناطق ییلاقی، آن جا را ترک کرده و به سوی مناطق گرمسیری رهسپار می شوند که برای سکونت در زمستان مناسب باشند، و به این مناطق قشلاق گفته می شود. این مناطق شامل روستاها و محل هایی است که با کوه های ییلاقی فاصلۀ معینی دارند.

پیشنهاد کاربران

قشلاق کلمه ای تورکی است که از دو قسمت قش به معنی زمستان و پسوند لیغ تشکیل یافته که با هم به شکل قشلیغ و قشلاغ و به معنی مکان زمستانه در امده از انجا که در فارسی قاف و غ یکسان تلفظ می شوند به شکل قشلاق در فارسی بکار می رود
ییلاق کلمه ای تورکی است که از دو قسمت یای به معنی تابستان و پسوند لیغ به معنی مکان تشکیل یافته که با هم به شکل یایلیغ و یایلاغ و به معنی مکان اقامت در تابستان در امده است از انجا که قاف و غ در فارسی یکسان تلفظ می شوند به شکل ییلاق در فارسی بکار می رود