ییتس ویلیام باتلر

دانشنامه آزاد فارسی

یِیْتس، ویلیام باتلِر (۱۸۶۵ـ ۱۹۳۹)(Yeats, W(illiam) B(utler))
یِیْتس، ویلیام باتلِر
شاعر، نمایش نامه نویس، و عالم ایرلندی. رهبر احیای ادبی ایرلند و بنیاد گذار تئاتر اَبیدوبلین، نخستین آثارش تغزلی و رمانتیک بود. ازجمله نمایش نامه های اوست:کنتس کاتلین(۱۸۹۲)، و سرزمین آرزوی دل(۱۸۹۴). شعرهای بعدی او، مانند قوهای وحشی در کول(۱۹۱۷) وپله های پیچان(۱۹۲۹)، نیز تحت تأثیر اندیشۀ اروپایی و شرقی بود. از ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۸ سناتور دولت آزاد ایرلند بود و در ۱۹۲۳ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. ییتس در خانواده ای پروتستان در دوبلین زاده شد و در لندن و دوبلین تحصیل کرد. بیشتر عمرش را در انگلستان گذراند و در جنوب فرانسه درگذشت، امّا پربارترین سال های زندگی اش در ایالت اسلایگوسپری شد. در آغاز به تقلید از پدر نقاش خود، نقاشی خواند، اما خیلی زود به نوشتن رو آورد. در نخستین آثار منظوم و نمایش نامه های شاعرانه اش، مانندباد در نیزار(۱۸۹۹)، سرگردانی اویسین(۱۸۸۹)، و دئیردر(۱۹۰۷)، برای خلق تصویرهای کنایی و حسی از افسانه های ایرلندی بسیار کمک می گرفت. بعدها آثار او سبکی محکم تر و خشن و ساختاری فشرده تر پیدا کرد و به مسائل عمومی پرداخت که تماماً در مجموعۀ مسئولیت ها(۱۹۱۴) نمود یافته است. ییتس به ملی گرایی ایرلندی متعهد بود، امّا فعالیت سیاسی نداشت؛ در واقع، آرمان های ملی گرایانه را بخشی از احیای معنوی می دانست و احساس می کرد که با یافتن «وحدت هستی» در خود، قادر خواهد بود نوعی وحدت فرهنگی و روشنفکری در میان هموطنانش ایجاد کند. در این زمینه، عمیقاً تحت تأثیر مودگان، زیبای پرآوازه و ملی گرای پرشور، بود، که در ۱۸۸۹ او را دید و بسیاری از اشعارش را خطاب به او سرود. با این حال مودگان حاضر به ازدواج با او نشد، و ییتس در ۱۹۱۷ با جورجی هاید ـ لیز، که واسطۀ احضار ارواح بود، ازدواج کرد و نوشته های او گرایش های ییتس را به سوی سمبولیسم عارفانه سوق داد، مانند اثر منثور رؤیا(۱۹۲۵ و ۱۹۳۷). برخی دیوان اشعار او عبارت اند ازبرج(۱۹۲۸) و آخرین شعرها و دو نمایش نامه(۱۹۳۹). آثار منثور دیگر او عبارت اند از زندگی نامه های خودنوشت(۱۹۲۶) و شخصیت های نمایشی(۱۹۳۶). پس از مرگ، جسدش را از فرانسه آوردند و در حیاط کلیسای درامکلیف، در ایالت اسلایگو، دفن کردند. سبک شاعرانۀ ییتس در سرتاسر دورۀ زندگی اش دستخوش روند فوق العاده ای از بازآفرینی و نوسازی بود و حول مجموعه ای از علایق شخصی، اسطوره شناختی، و سیاسی شکل گرفت. نفوذ عمیق او بر ادبیات ایرلند و در مجموع بر شعر انگلیسی و آوازۀ او به منزلۀ هنرمندی خلاّق، به هیچ وجه مبالغه نیست.

پیشنهاد کاربران

بپرس