ئی جینگ ( Yi Jing ) یا کتاب دگرگونی ها ( چینی سنتی: 易經, Mandarin: ( شنیدن ) ) ، کتاب مقدس چینیان، و قدیمی ترین متن به جامانده از چین باستان است. در ئی جینگ، شصت و چهار علامت وجود دارد که با تفسیر همراه است. ئی جینگ حدوداً چهار هزار سال قدمت دارد، یعنی حدوداً در ۲۰۰۰ ق. م نوشته شده است ( گفته های مختلفی به از ۹۰۰ سال تا ۴۰۰۰ هزار سال پیش از میلاد برای نگارش کتاب بیان شده که ۹۰۰ - ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد مستندترین آن می تواند باشد. )
هدف ئی جینگ فهمیدن تغییراتی است که هر لحظه در حال رخ دادن هستند، به طوری که هر کس بتواند آن ها را به درستی ببیند و رفتار هماهنگ و متناسب با هر لحظه را تشخیص داده و به آن عمل کند.
انسان با مشورت گرفتن از ئی جینگ که بسیاری از بزرگان معاصر و باستان مثل لایبنیتس، کارل یونگ و کنفوسیوس از آن بهره می بردند می تواند از آنچه در جریان است با خبر شود. این کتاب بر اساس شیوه ی بیان کارل یونگ ابزاری برای دسترسی به ناخودآگاه فردی و ناخودآگاه جمعی است.
عاقلانه دیدن و عاقلانه رفتار کردن هدف ئی جینگ است و شاید به همین دلیل به آن عقل چینی نیز می گویند.
ئی جینگ نمی گوید که چه چیزی در آینده رخ می دهد اما توضیح می دهد که چرا وقایع بدین گونه هستند، رفتار متناسب با این وقایع چیست، و روشی را که او باید در آینده ( مسیر پیش رو با توجه به رویکرد حال حاضر ) اتخاذ کند را پیشنهاد می دهد. اینگونه فرد می تواند در هماهنگی با حق، هستی یا دائو زندگی کند و در مسیر کمترین مقاومت یا «وو وی» پیش رود.
بنابر نظریه ای ریشه های علائم یی جینگ از خطوط پشت لاک پشت اقتباس شده است و افسانه ها کشف هشت سه خطی ( باگوآ ) به فوهسی امپراتور اسطوره ای چین نسبت می دهند.
مرحله بعدی پیشرفت ئی جینگ در حدود ۱۱۵۰ سال قبل از میلاد در اواخر سلسله شانگ رخ داد در آن زمان آخرین امپراتور این سلسله، دی شین، دستور دستگیری حاکم ون ژو را داد و او را در پایتخت خود زندان کرد. حاکم ون با مطالعه بر روی سه خطی ها، ۶۴ شش خطی به دست آورد.
بعد از اینکه دولت مرکزی به دست طرفداران پسر حاکم ون، حاکم وو ژو، منحل شد و حاکم وو به عنوان پادشاه جدید شناخته شد، وی با مطالعه در آثار پدر، تفسیر خود در مورد هر خط از شش خطی ها را به کتاب افزود که شامل ۳۸۴ قطعه شد. بعدها این کتاب به «کتاب چویی» معروف شد.
در اوایل سدهٔ پنجم پیش از میلاد، کنفوسیوس «چویی» را مطالعه کرد و به احتمال زیاد بعضی از تفسیرهای ئی جینگ را او با شاگردانش نوشته باشد. در اواخر قرن سوم میلادی عارفی جوان به نام وانگ پی با مطالعه ئی جینگ آن را فلسفه زندگی شمرد. ئی جینگی که اکنون در دسترس است را همان روایت وانگ پی می دانند که به زبان چینی جدید تدوین شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهدف ئی جینگ فهمیدن تغییراتی است که هر لحظه در حال رخ دادن هستند، به طوری که هر کس بتواند آن ها را به درستی ببیند و رفتار هماهنگ و متناسب با هر لحظه را تشخیص داده و به آن عمل کند.
انسان با مشورت گرفتن از ئی جینگ که بسیاری از بزرگان معاصر و باستان مثل لایبنیتس، کارل یونگ و کنفوسیوس از آن بهره می بردند می تواند از آنچه در جریان است با خبر شود. این کتاب بر اساس شیوه ی بیان کارل یونگ ابزاری برای دسترسی به ناخودآگاه فردی و ناخودآگاه جمعی است.
عاقلانه دیدن و عاقلانه رفتار کردن هدف ئی جینگ است و شاید به همین دلیل به آن عقل چینی نیز می گویند.
ئی جینگ نمی گوید که چه چیزی در آینده رخ می دهد اما توضیح می دهد که چرا وقایع بدین گونه هستند، رفتار متناسب با این وقایع چیست، و روشی را که او باید در آینده ( مسیر پیش رو با توجه به رویکرد حال حاضر ) اتخاذ کند را پیشنهاد می دهد. اینگونه فرد می تواند در هماهنگی با حق، هستی یا دائو زندگی کند و در مسیر کمترین مقاومت یا «وو وی» پیش رود.
بنابر نظریه ای ریشه های علائم یی جینگ از خطوط پشت لاک پشت اقتباس شده است و افسانه ها کشف هشت سه خطی ( باگوآ ) به فوهسی امپراتور اسطوره ای چین نسبت می دهند.
مرحله بعدی پیشرفت ئی جینگ در حدود ۱۱۵۰ سال قبل از میلاد در اواخر سلسله شانگ رخ داد در آن زمان آخرین امپراتور این سلسله، دی شین، دستور دستگیری حاکم ون ژو را داد و او را در پایتخت خود زندان کرد. حاکم ون با مطالعه بر روی سه خطی ها، ۶۴ شش خطی به دست آورد.
بعد از اینکه دولت مرکزی به دست طرفداران پسر حاکم ون، حاکم وو ژو، منحل شد و حاکم وو به عنوان پادشاه جدید شناخته شد، وی با مطالعه در آثار پدر، تفسیر خود در مورد هر خط از شش خطی ها را به کتاب افزود که شامل ۳۸۴ قطعه شد. بعدها این کتاب به «کتاب چویی» معروف شد.
در اوایل سدهٔ پنجم پیش از میلاد، کنفوسیوس «چویی» را مطالعه کرد و به احتمال زیاد بعضی از تفسیرهای ئی جینگ را او با شاگردانش نوشته باشد. در اواخر قرن سوم میلادی عارفی جوان به نام وانگ پی با مطالعه ئی جینگ آن را فلسفه زندگی شمرد. ئی جینگی که اکنون در دسترس است را همان روایت وانگ پی می دانند که به زبان چینی جدید تدوین شده است.
wiki: یی چینگ