یکی به دو. [ ی َ / ی ِ ب ِ دُ ] ( اِ مرکب ) ( اصطلاح عامیانه ) یکی با دو. نزاع. ستیزه. مجادله. محاجه. مکابره. - یکی به دو کردن ؛ مشاجره لفظی. گفت وشنودی که از روی عصبانیت صورت گیرد. ( از فرهنگ لغات عامیانه ).
فرهنگ معین
( ~. بِ دُ ) (اِمر. ) (عا. ) ستیزه ، بگو مگو.
فرهنگ عمید
گفتگوی بی جا و بی معنی، مشاجره، ستیزه کردن. * یکی به دو کردن: (مصدر لازم ) [عامیانه، مجاز] گفتگوی بی جا و بی معنی کردن، مشاجره کردن، ستیزه کردن.
