یکپارچگی سیگنال

یکپارچگی سیگنال ( به انگلیسی: Signal integrity ) یا SI مجموعه ای از معیارهای کیفیت یک سیگنال الکتریکی است. در الکترونیک دیجیتال، رودخانه ای ( به انگلیسی: stream ) از مقادیر باینری با یک شکل موج ولتاژ ( یا جریان ) نشان داده می شود. با این حال، سیگنال های دیجیتال اساساً ماهیت آنالوگ دارند و همه سیگنال ها در معرض اثراتی مانند نویز، اعوجاج و اتلاف هستند. در فواصل کوتاه و با نرخ بیت کم، یک رسانای ساده می تواند این را با وفاداری کافی انتقال دهد. در نرخ بیت بالا و در فواصل طولانی تر یا از طریق رسانه های مختلف، اثرات مختلف می تواند سیگنال الکتریکی را تا حدی کاهش دهد که خطا رخ دهد و سیستم یا دستگاه از کار بیفتد. مهندسی یکپارچگی سیگنال وظیفه اش تحلیل سازی و کاهش این اثرات است. این یک فعالیت مهم در تمام سطوح بسته بندی و مونتاژ الکترونیک است، از اتصالات داخلی یک مدار مجتمع ( IC ) , [ ۱] تا بسته، برد مدار چاپی ( PCB ) ، پنل پشت و اتصالات بین سیستمی. [ ۲] درحالی که موضوعات مشترکی در این سطوح مختلف وجود دارد، ملاحظات عملی نیز وجود دارد، به ویژه زمان پرواز میان هابند برحسب دوره بیت، که باعث تفاوت های اساسی در رویکرد یکپارچگی سیگنال برای اتصالات روی - تراشه در مقایسه با اتصالات تراشه - به - تراشه می شود. .
برخی از مسائل اصلی نگرانی برای یکپارچگی سیگنال عبارتند از حلقه زنی، هم شنوی، پرش زمین، اعوجاج، تلف سیگنال و نویز منبع تغذیه.