یکشه

یکشه ها[ ۱] در آیین بودیسم متأخر به همراه همتاهای مادینه آن ها موسوم به یکشینی ها[ ۲] , اهریمن های گوشتخوار بدطینت به شمار می رفتند. این ها در اصل ایزدان محلی خیرخواه طبیعت بودند که اگر از راه درست آرام شوند, اجتماع را حفظ می کنند اما اگر آنچنان که باید پرستش نشوند به شکل بیماری و بلایای طبیعی از مردم انتقام می گیرند. همچنین اعتقاد بر این بود که آنان نیروهای جادویی زیادی مثل قابلیت تغییر شکل دارند. یکشینی ها را در ارتباط با درختان در نظر می گرفتند[ ۳] . در تمدن دره سند که به نوعی نخستین تمدن هندی به شمار می رود, آثار آنیمیستی فراوان درباره پرستش سنگ ها, درخت ها و جانوران به عنوان جایگاه ارواح نیک یافت شده است که آن را می توان پیش زمینه ظهور یکشه ها و ناگه ها در فرهنگ هندی در نظر گرفت[ ۴] .