یکتای پیراهن

لغت نامه دهخدا

یکتای پیراهن. [ ی َ / ی ِ هََ ] ( ص مرکب ) یکتاپیرهن. شخصی که یک پیراهن در بر داشته باشد و بس. ( آنندراج ). که تنها یک پیرهن بر تن دارد. که تنها پیراهن بر تن دارد بی جامه و ملبوس دیگر. ( یادداشت مؤلف ) :
تو کز بند قبا وا کردنش رخت سفر بستی
چه خواهی کرد گر یکتای پیراهن برون آید.
عبداﷲ وحدت قمی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( یکتا ی پیراهن ) ۱-(صفت ) کسی که جزیک پیراهن لباسی برتن نداشته باشد آنکه تنها یک پیراهن پوشیده باشد. ۲- بایک پیراهن : با آنکه بدنش خیس عرق بود یکتای پیراهن برخاست .

پیشنهاد کاربران

بپرس