یپه بر تپه، ( به انگلیسی: Jeppe on the Hill ) یک نمایشنامه در ۵ پرده؛ و اثر لودویگ هولبرگ، است. این نمایشنامه در سال ۱۷۲۲ نوشته شده؛ و در سال ۱۷۲۳ میلادی تحت عنوان: «یپه بر تپه»؛ یا «دهاتی تحول یافته»، به انتشار رسیده است. نمایشنامه یپه بر تپه، اولین بار در پاییز سال ۱۷۲۲ در کپنهاک، روی صحنه به اجرا درآمد. در ابتدا، شهروندان کپنهاگ، کمدی های دیگر هولبرگ را ترجیح می دادند، اما از آغاز قرن نوزدهم، یپه بر تپه، در سراسر کشورهای شمال اروپا محبوبیت داشت. امروزه نمایشنامه یپه بر تپه را معروف ترین و پربازدیدترین کمدی هولبرگ می دانند. [ ۱]
در پرده اول، یپه که دهقان همیشه مست و ساده لوحی است توسط همسر خود، که زنی مستبد است؛ برای خرید اجناسی، به شهر فرستاده می شود. در راه شهر، گذر یپه، به مسافرخانه و میکده یعقوب می افتد. یپه که زنش برای خرید صابون به او پول داده است، وسوسه شده و پول امانتی را صرف نوشیدن مشروب می کند. سپس بعد از آنکه تمام پول امانتی را ذره به ذره صرف نوشیدن مشروب کرده است، مست شده و روی تپه ای از آشغال در نزدیکی میخانه، افتاده و به خواب می رود. از قضا دسته ای از عیان و اشراف شهر ضمن آنکه از آن محل می گذرند، متوجه یپه در آن وضعیت می شوند. بارون نیلوس، که سردسته اشراف است، تصمیم می گیرد به این دهاتی میخواره درسی بدهد. طبق نقشه بارون، آنها لباس بارون را بر تن یپه، که از فرط مستی بیهوش است، می پوشانند. سپس یپه را به قصر بارون برده و در تخت اشرافی بارون، می خوابانند. نقشه این است که به یپه تلقین کنند که در واقع او بارون است، اما در اثر مستی، خود را فراموش کرده و تصور می کند که دهقان بدبختی است. در پرده دوم، یپه، در تخت بارون، در حالی که لباس های قیمتی بارون را به تن دارد، از خواب بیدار می شود. یپه با شگفتی به اطرافش نگاه می کند و نمی داند در کجاست. اما وقتی از خدمه سؤال می کند، همه او را عالیجناب بارون خطاب می کنند. یپه کم کم به کیستی خود شک می کند. اما در اثر پا فشاری خدمه که همگی طبق دستور بارون واقعی، نقش بازی می کنند؛ چاره ای جزء تسلیم نیافته و به اجبار او نیز در نقش بارون با دیگران وارد بازی می شود و دستور خوراک و آشامیدنی، می دهد. در پرده سوم، خدمه با احترامی اغراق آمیز از یپه، با انواع خوراک و نوشیدنی ها پذیرایی می کنند. به تدریج و همراه با نوشیدن مشروب، امر به یپه، بیشتر و بیشتر مشتبه می شود و هیچ محدودیتی برای اوامر خود قائل نمی شود؛ تا جایی که تهدید به دار زدن خدمه دروغگو و خائن می کند. اما طولی نمی کشد که از فرط مستی دوباره از هوش می رود. در پرده چهارم، یپه، که به دستور بارون واقعی، دوباره لباس روستایی خودش را در خواب مستی، به تنش پوشانده اند؛ روی همان تپه آشغالها که به خواب فرورفته بود؛ از خواب بیدار می شود. در این حال، زن مستبد، از راه می رسد و یپه را در آن حال پیدا می کند. بعد از یک دعوای حسابی و کتک و سرزنش فراوان، زنش او را به خانه می برد تا بخوابد و مستی از سرش بپرد. اما هنوز به خواب نرفته، خدمه بارون طبق نقشه قبلی به سراغش آمده و او را برای تسلیم به دادگاه با خود می برند؛ و یپه را در یک دادگاه نمایشی، به اعدام محکوم می کننددر پرده پنجم، یپه که در حال مستی، به صورت نمایشی اما دروغین، به دار آویزان شده، بار دیگر از خواب بیدار می شود؛ و مورد بخشودگی قرار می گیرد. به عنوان غرامت و دلجویی، مبلغی نیز به او پرداخت می شود. او که ظاهراً زندگی دوباره ای پیدا کرده، بلافاصله، دوان دوان راهی میخانه می شود. اما در میخانه یقین پیدا می کند که او را به سختی مسخره کرده اند. نمایشنامه با فرار شرم آور یپه، به پایان می رسد. در حالی که بارون موعظه اخلاق کرده و شعاری با این مضمون سر می دهد که: یارب روا مدار که گدا معتبر شود گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود![ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر پرده اول، یپه که دهقان همیشه مست و ساده لوحی است توسط همسر خود، که زنی مستبد است؛ برای خرید اجناسی، به شهر فرستاده می شود. در راه شهر، گذر یپه، به مسافرخانه و میکده یعقوب می افتد. یپه که زنش برای خرید صابون به او پول داده است، وسوسه شده و پول امانتی را صرف نوشیدن مشروب می کند. سپس بعد از آنکه تمام پول امانتی را ذره به ذره صرف نوشیدن مشروب کرده است، مست شده و روی تپه ای از آشغال در نزدیکی میخانه، افتاده و به خواب می رود. از قضا دسته ای از عیان و اشراف شهر ضمن آنکه از آن محل می گذرند، متوجه یپه در آن وضعیت می شوند. بارون نیلوس، که سردسته اشراف است، تصمیم می گیرد به این دهاتی میخواره درسی بدهد. طبق نقشه بارون، آنها لباس بارون را بر تن یپه، که از فرط مستی بیهوش است، می پوشانند. سپس یپه را به قصر بارون برده و در تخت اشرافی بارون، می خوابانند. نقشه این است که به یپه تلقین کنند که در واقع او بارون است، اما در اثر مستی، خود را فراموش کرده و تصور می کند که دهقان بدبختی است. در پرده دوم، یپه، در تخت بارون، در حالی که لباس های قیمتی بارون را به تن دارد، از خواب بیدار می شود. یپه با شگفتی به اطرافش نگاه می کند و نمی داند در کجاست. اما وقتی از خدمه سؤال می کند، همه او را عالیجناب بارون خطاب می کنند. یپه کم کم به کیستی خود شک می کند. اما در اثر پا فشاری خدمه که همگی طبق دستور بارون واقعی، نقش بازی می کنند؛ چاره ای جزء تسلیم نیافته و به اجبار او نیز در نقش بارون با دیگران وارد بازی می شود و دستور خوراک و آشامیدنی، می دهد. در پرده سوم، خدمه با احترامی اغراق آمیز از یپه، با انواع خوراک و نوشیدنی ها پذیرایی می کنند. به تدریج و همراه با نوشیدن مشروب، امر به یپه، بیشتر و بیشتر مشتبه می شود و هیچ محدودیتی برای اوامر خود قائل نمی شود؛ تا جایی که تهدید به دار زدن خدمه دروغگو و خائن می کند. اما طولی نمی کشد که از فرط مستی دوباره از هوش می رود. در پرده چهارم، یپه، که به دستور بارون واقعی، دوباره لباس روستایی خودش را در خواب مستی، به تنش پوشانده اند؛ روی همان تپه آشغالها که به خواب فرورفته بود؛ از خواب بیدار می شود. در این حال، زن مستبد، از راه می رسد و یپه را در آن حال پیدا می کند. بعد از یک دعوای حسابی و کتک و سرزنش فراوان، زنش او را به خانه می برد تا بخوابد و مستی از سرش بپرد. اما هنوز به خواب نرفته، خدمه بارون طبق نقشه قبلی به سراغش آمده و او را برای تسلیم به دادگاه با خود می برند؛ و یپه را در یک دادگاه نمایشی، به اعدام محکوم می کننددر پرده پنجم، یپه که در حال مستی، به صورت نمایشی اما دروغین، به دار آویزان شده، بار دیگر از خواب بیدار می شود؛ و مورد بخشودگی قرار می گیرد. به عنوان غرامت و دلجویی، مبلغی نیز به او پرداخت می شود. او که ظاهراً زندگی دوباره ای پیدا کرده، بلافاصله، دوان دوان راهی میخانه می شود. اما در میخانه یقین پیدا می کند که او را به سختی مسخره کرده اند. نمایشنامه با فرار شرم آور یپه، به پایان می رسد. در حالی که بارون موعظه اخلاق کرده و شعاری با این مضمون سر می دهد که: یارب روا مدار که گدا معتبر شود گر معتبر شود ز خدا بی خبر شود![ ۲]
wiki: یپه بر تپه