یوهان کرایف

هنریک یوهانس کرویف ( متولد ۲۵ آوریل ۱۹۴۷ – مرگ ۲۴ مارس ۲۰۱۶ ) که بیشتر با نام یوهان کرویف شناخته می شود، فوتبالیست و مربی سابق فوتبال هلند بود. او در سال های ۱۹۷۱، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ بهترین فوتبالیست سال جهان شد و جایزه توپ طلا را کسب کرد. [ ۱] کرویف مشهورترین پیرو فلسفهٔ فوتبال موسوم به توتال فوتبال بود که توسط رینوس میشل پایه گذاری شد. کرویف به عنوان یکی از بزرگترین و تکنیکی ترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می شود که با تکنیک خاص و قدرت رهبری خود توانست تیم ملی هلند را به فینال جام جهانی ۱۹۷۴ برساند. او همچنین نقشی بسیار تاثیرگذار در قهرمانی های آژاکس در جام باشگاه های اروپا در سال های ۱۹۷۱، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۳ داشت. بسیاری اورا بزرگترین بازیساز تاریخ فوتبال می دانند.
کرویف در طول دوران حرفه ایش، ۴۰۱ گل و بیش از ۳۴۰ پاس گل به ثمر رساند. بعد از اینکه او در سال ۱۹۸۴ فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشت، در حرفهٔ مربی گری توانست موفقیت های چشمگیری با دو تیم آژاکس آمستردام و بارسلونا به دست آورد، و بعد از آن نیز به عنوان یک مشاور بانفوذ در هر دو باشگاه کار خود را ادامه داد. پسر او، یوردی نیز بازیکن فوتبالی حرفه ای بود.
در سال ۱۹۹۹، کرویف در یک رای گیری که توسط فدراسیون بین المللی تاریخ و آمار فوتبال انجام شد بعد از پله، به عنوان دومین بازیکن برتر قرن ۲۰ انتخاب شد. [ ۲] وی همچنین در رای گیری دیگری که توسط نشریهٔ فرانس فوتبال انجام شد به عنوان سومین بازیکن برتر تاریخ فوتبال برگزیده شد. او بالاتر از کریستیانو رونالدو اغلب به عنوان بهترین بازیکن تاریخ اروپا شناخته می شود [ ۳]
کرویف مشهورترین پیرو فلسفهٔ فوتبال موسوم به توتال فوتبال است که توسط رینوس میشل پایه گذاری شده است. وی یکی از با استعدادترین بازیسازان تمام تاریخ فوتبال و سمبل تیم ملی فوتبال هلند در دهه ۷۰ بوده است.
او اسماً یک مهاجم میانی بود، اما به دلیل سیستم کلی بازی، در همه جای زمین بازی می کرد. گاهی توپ را تا عمق زمین خودی می برد، گاهی ناگهان با عملی مخرب ( برای حریف ) ، به بال راست یا چپ می رفت. او برای فوتبال آن زمان یک کار انقلابی بود.
کرویف پیش از هرچیز به خاطر قدرت تکنیکی، سرعت و قدرت رهبری اش شهرت داشت. با این وجود، بزرگترین نقطه قدرت او نگاه کلی اش به بازی بود که او را به عنوان یک بازیساز، متمایز می ساخت.