یوهان ادام راینکن

یوهان آدام راینکن. یوهان آدام راینکن ( به آلمانی: Johann Adam Reincken ) ( زادهٔ ۲۷ آوریل ۱۶۲۳ - درگذشتهٔ ۲۴ نوامبر ۱۷۲۲ ) ارگ نواز تأثیرگذار آلمانی که به دلیل سبک فراگیر و دیرپای وی در نوازندگی و تأثیری که بر نوازندگان جوانی چون یوهان سباستیان باخ داشته، مشهور است.
در سال ۱۶۵۴، راینکن برای تحصیل نزد هاینریش شایدمان به «کاترین کیرشه» ( کلیسای کاترین قدیس ) در هامبورگ رفت. زمانی که شیدمان در سال ۱۶۶۳ درگذشت، راینکن در سِمَتِ وی قرار گرفت و تا پایان زندگی ۹۹ساله اش در آن سمت باقی ماند. در سال ۱۷۰۵، عده ای از بزرگان کلیسا تصمیم گرفتند که یوهان ماته سون را به عنوان جایگزین راینکن مطرح کنند، اما راینکن از این کار پیشگیری کرد. برخلاف بسیاری از ارگ نوازان هم دوره اش، راینکن به هنگام مرگ ثروتمند بود.
راینکن دیتریش بوکسته هود را به خوبی می شناخت. شاهدی بر این مدعا نقاشی رنگ روغنی است که در سال ۱۶۷۴ توسط یوهان وورهوت خلق شده و نشانگر دو نوازنده در کنار یکدیگر است. راینکن همچنین، به دلیل تأثیر عمیقی که بر یوهان سباستیان باخ جوان داشته است، مشهور است. گفته شده که راینکن در اواخر عمر، پس از شنیدن بداهه نوازی باخ از آواز لوتری «بر ساحل آبراه بابل»*، گفته است: «فکر می کردم این هنر مرده است، اما می بینم که در تو می زید. »∗ .
بیشترین آثار تصنیفیِ راینکن برای سازهای کلاویه ای بر روی تم این آواز بوده است؛ بنابراین، اگر این داستان صحت داشته باشد، این موضوع را مشخص می کند که باخ به مهارت هنرمندانهٔ راینکن احترام می گذاشته است.