یونگچن لامو ( به تبتی: དབྱངས་ཅན་ལྷ་མོ، lhamo به معنی "الهه آواز" ) خواننده و ترانه سرای تبتی ساکن ایالات محده است. او در سال ۱۹۹۵ برنده جایزه ARIA برای بهترین آلبوم موسیقی جهان شد و سپس توسط کمپانی ریل ورلد رکوردز پیتر گابریل امضا شد.
نام لامو به معنای «الهه آواز» ( lhamo ) است که یک راهب بودایی در بدو تولد به او داد. [ ۱]
لهامو در سال ۱۹۸۹ تبت را به مقصد دارمسالا برای زیارت ترک کرد. [ ۲] او از این طریق الهام گرفت تا از طریق موسیقی خود به شهرت جهانی دست یابد. او در سال ۱۹۹۳ به استرالیا نقل مکان کرد، [ ۱] سپس در سال ۲۰۰۰ به شهر نیویورک رفت.
اولین آلبوم استرالیایی لامو، نیایش تبتی، تهیه شده توسط جان پریور، جایزه ARIA را برای بهترین آلبوم موسیقی جهانی در سال ۱۹۹۵ به خود اختصاص داد. [ ۳] موفقیت این اثر منجر به امضای قرارداد شرکت ریل ورلد رکوردز پیتر گابریل با او شد. اولین آلبوم او با این شرکت به نام تبت، تبت، عمدتاً شامل بازخوانی های کاپلا از آهنگ های اصلی - دعاها و آهنگ های بودایی تبتی اصیل است. ضبط بعدی او، بازگشت به خانه، همکاری با تهیه کننده ای به نام هکتور زازو بود که صدای او را به نمایش گذاشت و همچنین شامل آوازخوانی راهبان تبتی، طیف وسیعی از سازهای غربی عمدتاً مدرن و مزیت ضبط چندآهنگی بود که صدای لامو را به صورت لایه لایه ضبط می کرد.
طبق گزارش Times Herald Record، لامو تورهای گسترده ای در حداقل ۷۰ کشور داشته است و در این تورها ترکیبی از آهنگ های خودش و آوازهای سنتی بودایی و مانتراها را بر روی صحنه اجرا. او با هنرمندان دیگری از جمله ناتالی مرچنت، [ ۴] پیتر گابریل، [ ۵] آنی لنوکس، [ ۶] بیلی کورگان، [ ۷] و بونو[ ۸] اجرا و ضبط کرده است. [ ۱] ضبط های لامو در فیلم هفت سال در تبت و بسیاری از مستندهای تبتی استفاده شده است. [ ۹] او در مکان هایی مانند تالار رویال فستیوال لندن، تالار کارنگی شهر نیویورک، [ ۱۰] و تالار فیلارمونیک برلین اجرا داشته است. او همچنین در جشنواره لیلیت فر شرکت کرده و به عنوان عضوی از جشنواره های موسیقی جهانی WOMAD به برگزاری تورهای جهانی پرداخته است. [ ۱۱]
در نوامبر ۲۰۰۷، لامو در یک اثر رقص خاص به نام "Walking The Line" توسط طراح رقص آمریکایی بیل تی جونز در موزه لوور پاریس به عنوان همراه به اجرا پرداخت. این اجرا که با تکنوازی کوبه ای فلورنت جودلت نیز همراه بود، در فضایی به طول ۳۰۰ فوت که از مجسمه میکل آنژ، برده در حال مرگ، اجرا شد و اجراکنندگان تا پای پلکان منتهی به مجسمه پیروزی بالدار ساموتراس پایین آمدند و در آنجا اجرای خود را پایان دادند. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام لامو به معنای «الهه آواز» ( lhamo ) است که یک راهب بودایی در بدو تولد به او داد. [ ۱]
لهامو در سال ۱۹۸۹ تبت را به مقصد دارمسالا برای زیارت ترک کرد. [ ۲] او از این طریق الهام گرفت تا از طریق موسیقی خود به شهرت جهانی دست یابد. او در سال ۱۹۹۳ به استرالیا نقل مکان کرد، [ ۱] سپس در سال ۲۰۰۰ به شهر نیویورک رفت.
اولین آلبوم استرالیایی لامو، نیایش تبتی، تهیه شده توسط جان پریور، جایزه ARIA را برای بهترین آلبوم موسیقی جهانی در سال ۱۹۹۵ به خود اختصاص داد. [ ۳] موفقیت این اثر منجر به امضای قرارداد شرکت ریل ورلد رکوردز پیتر گابریل با او شد. اولین آلبوم او با این شرکت به نام تبت، تبت، عمدتاً شامل بازخوانی های کاپلا از آهنگ های اصلی - دعاها و آهنگ های بودایی تبتی اصیل است. ضبط بعدی او، بازگشت به خانه، همکاری با تهیه کننده ای به نام هکتور زازو بود که صدای او را به نمایش گذاشت و همچنین شامل آوازخوانی راهبان تبتی، طیف وسیعی از سازهای غربی عمدتاً مدرن و مزیت ضبط چندآهنگی بود که صدای لامو را به صورت لایه لایه ضبط می کرد.
طبق گزارش Times Herald Record، لامو تورهای گسترده ای در حداقل ۷۰ کشور داشته است و در این تورها ترکیبی از آهنگ های خودش و آوازهای سنتی بودایی و مانتراها را بر روی صحنه اجرا. او با هنرمندان دیگری از جمله ناتالی مرچنت، [ ۴] پیتر گابریل، [ ۵] آنی لنوکس، [ ۶] بیلی کورگان، [ ۷] و بونو[ ۸] اجرا و ضبط کرده است. [ ۱] ضبط های لامو در فیلم هفت سال در تبت و بسیاری از مستندهای تبتی استفاده شده است. [ ۹] او در مکان هایی مانند تالار رویال فستیوال لندن، تالار کارنگی شهر نیویورک، [ ۱۰] و تالار فیلارمونیک برلین اجرا داشته است. او همچنین در جشنواره لیلیت فر شرکت کرده و به عنوان عضوی از جشنواره های موسیقی جهانی WOMAD به برگزاری تورهای جهانی پرداخته است. [ ۱۱]
در نوامبر ۲۰۰۷، لامو در یک اثر رقص خاص به نام "Walking The Line" توسط طراح رقص آمریکایی بیل تی جونز در موزه لوور پاریس به عنوان همراه به اجرا پرداخت. این اجرا که با تکنوازی کوبه ای فلورنت جودلت نیز همراه بود، در فضایی به طول ۳۰۰ فوت که از مجسمه میکل آنژ، برده در حال مرگ، اجرا شد و اجراکنندگان تا پای پلکان منتهی به مجسمه پیروزی بالدار ساموتراس پایین آمدند و در آنجا اجرای خود را پایان دادند. [ ۱۲]
wiki: یونگچن لامو