یونکرس ( Junkers ) نام شرکت تولیدکننده عمده هواپیما در آلمان بوده است که برخی نوآورانه ترین و بهترین طراحی و شناخته شده ترین تولیدات مهندسی هوایی را به مدت پنجاه سال در شهر دسائو در شرق آلمان به وجود آورد. این کمپانی را هوگو یونکرس در سال ۱۸۹۵ تأسیس تا دیگ های بخار و رادیاتور تولید کند. در طول جنگ جهانی اول و پس از آن، هواپیماهایی تمام فلزی برای نخستین بار تولید کرد. در دوران جنگ جهانی دوم به تولید هواپیماهای پیستونی و جت روی آورد و مؤسس آن را نیز نازی ها از میان برداشتند.
در سال ۱۳۰۳ و در پی تشکیل نیروی هوایی شاهنشاهی ایران نخستین محمولهٔ هواپیماهای نظامی سفارش داده شده در بندر بوشهر تخیله و سپس از این فرودگاه به سایر نقاط ایران اعزام شدند. در سال ۱۳۰۴ وزارت پست و تلگراف ایران قراردادی با شرکت آلمانی یونکرس بست و حق انحصاری هواپیمایی در کشور را در سه خط به مدت پنج سال به این شرکت داد:
• طهران ـ بندر پهلوی
• طهران ـ بندر بوشهر
• طهران ـ قره تو ( قطور )
این قرارداد، شرکت یونکرس را متعهد می کرد هواپیماهای بزرگ سه موتوره به کار گیرد و در خطوط فوق پروازهای هفتگی برقرار و ظرف سه ماه دست کم یکی از خطوط فوق و سپس، بقیه خطوط را بسرعت به خطوط پستی هوائی اروپا وصل کند. در مقابل، هزینه اضافی پست هوائی که از فرستندگان محموله ها دریافت می شد، تا میزان حداکثر ماهیانه سه هزار تومان به یونکرس تعلق می یافت و همچنین دولت ایران تعهد می کرد تا هجده ماه، به ازای هر کیلومتر پرواز، سه قران به شرکت یونکرس بپردازد. سقف محموله ای که برای حمل هر هواپیما تعیین شد، ۷۵ کیلوگرم بود و ماهیانه یک محل خالی برای حمل مسافر نیز به رایگان در اختیار وزارت پست و تلگراف گذاشته می شد.
یونکرس متعهد می شد یک شرکت هواپیمایی ایرانی نیز تأسیس کند، یک کارگاه بزرگ در تهران برای تعمیر هواپیماها و کارگاههای کوچکی در دیگر نقاط مهم کشور بسازد، مدرسه ای برای تربیت خلبان و مکانیک هواپیما راه بیندازد و برای این مدرسه هواپیماهای آموزشی وارد کند. همچنین، دست کم به صورت پیاپی و هر بار، دو شاگرد ایرانی را که به هزینه دولت ایران به آلمان فرستاده می شوند بپذیرد تا در موسسات یونکرس، برای خلبانی و دیگر خدمات پرواز آموزش ببینند. یونکرس همچنین تعهد می کرد در صورت بروز جنگ داخلی یا خارجی، همه امکانات و کارکنان خود را در اختیار وزارت جنگ بگذارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۳۰۳ و در پی تشکیل نیروی هوایی شاهنشاهی ایران نخستین محمولهٔ هواپیماهای نظامی سفارش داده شده در بندر بوشهر تخیله و سپس از این فرودگاه به سایر نقاط ایران اعزام شدند. در سال ۱۳۰۴ وزارت پست و تلگراف ایران قراردادی با شرکت آلمانی یونکرس بست و حق انحصاری هواپیمایی در کشور را در سه خط به مدت پنج سال به این شرکت داد:
• طهران ـ بندر پهلوی
• طهران ـ بندر بوشهر
• طهران ـ قره تو ( قطور )
این قرارداد، شرکت یونکرس را متعهد می کرد هواپیماهای بزرگ سه موتوره به کار گیرد و در خطوط فوق پروازهای هفتگی برقرار و ظرف سه ماه دست کم یکی از خطوط فوق و سپس، بقیه خطوط را بسرعت به خطوط پستی هوائی اروپا وصل کند. در مقابل، هزینه اضافی پست هوائی که از فرستندگان محموله ها دریافت می شد، تا میزان حداکثر ماهیانه سه هزار تومان به یونکرس تعلق می یافت و همچنین دولت ایران تعهد می کرد تا هجده ماه، به ازای هر کیلومتر پرواز، سه قران به شرکت یونکرس بپردازد. سقف محموله ای که برای حمل هر هواپیما تعیین شد، ۷۵ کیلوگرم بود و ماهیانه یک محل خالی برای حمل مسافر نیز به رایگان در اختیار وزارت پست و تلگراف گذاشته می شد.
یونکرس متعهد می شد یک شرکت هواپیمایی ایرانی نیز تأسیس کند، یک کارگاه بزرگ در تهران برای تعمیر هواپیماها و کارگاههای کوچکی در دیگر نقاط مهم کشور بسازد، مدرسه ای برای تربیت خلبان و مکانیک هواپیما راه بیندازد و برای این مدرسه هواپیماهای آموزشی وارد کند. همچنین، دست کم به صورت پیاپی و هر بار، دو شاگرد ایرانی را که به هزینه دولت ایران به آلمان فرستاده می شوند بپذیرد تا در موسسات یونکرس، برای خلبانی و دیگر خدمات پرواز آموزش ببینند. یونکرس همچنین تعهد می کرد در صورت بروز جنگ داخلی یا خارجی، همه امکانات و کارکنان خود را در اختیار وزارت جنگ بگذارد.
wiki: یونکرس