یونولیت

یونولیت ( به انگلیسی: Styrofoam ) در ایران بنام پلاستوفوم، یونولیت و آکاسیف ( گاهی آکاسیو یا آکاستیو ) نامیده می شود. که نام اصلی آن پلی استیرن انبساطی ( Expanded Polystyrene ) یا EPS است. در بسیاری از کشورهای آمریکا شمالی این محصول با نام استایروفوم ( Styrofoam ) شناخته می شود. [ ۱] یونولیت ماده ای سبک و متخلخل و معمولاً سفید که در بسته بندی و عایق کاری کاربرد دارد در بعضی مواقع به آن فیبر سفید نیز می گویند. [ ۲] اما در حقیقت یونولیت نوعی پلیمر سفید رنگ و عایق رطوبت و صدا و دما است که از فرایندهای پتروشیمی تهیه می شود. پلی استیرن در سال ۱۸۳۹ توسط ادوارد سیمون کشف گردید؛ و در سال ۱۹۵۹ به وسیلهٔ کمپانی کوپر پلی استایرن انبساطی تولید گردید[ ۱] از این ماده برای عایق سازی، ساخت وسایل نیازمند عایق حرارتی و بسته بندی ابزار حساس الکتریکی، الکترونیکی و مکانیکی، ساخت یخدان جهت حمل دارو_ فراورده های خونی، حمل محصولات دریایی ( ماهی و میگو ) استفاده می شود. [ ۳] [ ۴]
از یونولیت در سردخانه ها، شرکت های شیلات ( با عنوان یخدان ) برای حمل فراورده های شیلاتی مانند ماهی و میگو استودیوهای صدا برداری و ایزولاسیون صدا در فضاهای دارای آلودگی های بالای صوتی و همچنین ساخت ماکت، تابلوهای تبلیغاتی موقت و دکوراسیون ها استفاده می شود از استایروفوم در صنعت ساختمان در اندازه های مختلف و استاندار به عنوان بلوک های سقفی استفاده می شود.
علی رغم استفاده گسترده از یونولیت در ساختمان سازی انتقادات متعددی به کاربرد آن در ساختمان سازی وجود دارد. [ ۵]
این ماده با شروع از ترکیبات پلی استایرن به شکل "مروارید" که حاوی یک عامل منبسط کننده ( معمولا پنتان ) است، تولید می شود. پس از انبساط، پرلیت ها در سیلوهای استراحت نگهداری می شوند و بعداً به دستگاه های قالب گیری منتقل می شوند. در داخل دستگاه های مذکور گرما اعمال می شود تا عامل انبساط کننده موجود در پرلیت ها گرم شود و همزمان با پلاستیک شدن پلیمر ، حجم آن ها افزایش یابد. در طی این فرآیند، مواد با شکل قالب ها سازگار می شود.
در ساختمان سازی معمولاً آن را در صفحاتی با ضخامت ها و تراکم های مختلف به بازار عرضه می کنند. استفاده از طاق های پلی استایرن منبسط شده نیز برای ساخت کف هایی با درجه عایق حرارتی بالا رایج است. ترکیب پلی استایرن چه اکسترود شده و چه منبسط شده یکسان است. اکسترود یک ساختار بسته است که در صورت خیس شدن خواص حرارتی خود را از دست نمی دهد، اما در پلی استایرن منبسط شده که با داشتن ساختاری شکننده در صورت خیس شدن خواص حرارتی خود را از دست می دهد. [ ۶]