یونش الکترونی ( EI ) ، که قبلاً با عنوان یونیزاسیون ضربه الکترونی[ ۱] و یونیزاسیون بمباران الکترونی نیز شناخته می شد[ ۲] یک روش یونیزاسیون است که در آن الکترونهای پرانرژی با اتمها یا مولکولهای فاز جامد یا گازی برای تولید یونها در تعامل هستند. یونش الکترونی یکی از اولین تکنیک های یونیزاسیون بود که برای طیف سنجی جرمی توسعه یافت. [ ۳] با این حال، این روش هنوز هم یک روش پراستفاده یونیزاسیون است. این روش یک روش یونیزاسیون سخت ( قطعه قطعه شدن بالا ) محسوب می شود، زیرا از آن برای تولید یون ها از الکترون های بسیار پرانرژی استفاده می کند که منجر به تکه تکه شدن گسترده می شود و می تواند برای تعیین ساختار ترکیبات ناشناخته مفید باشد. یونش الکترونی برای ترکیبات آلی که وزن مولکولی زیر ۶۰۰ دارند، پرکاربردتر است. همچنین چندین ترکیب دیگر از نظر حرارتی پایدار و فرار در حالت جامد، مایع و گازی با استفاده از این روش هنگام همراهی با روشهای مختلف جداسازی قابل تشخیص است. [ ۴]
یونیزاسیون الکترونی برای نخستین بار در سال ۱۹۱۸ توسط آرتور جی. دمپستر فیزیکدان کانادایی - آمریکایی در مقاله "روش جدیدی از تحلیل اشعه مثبت " توصیف شد. این اولین طیف سنج جرمی مدرن بود و از اشعه های مثبت برای تعیین نسبت جرم به بار اجزای مختلف استفاده کرد. [ ۵] در این روش، منبع یون از پرتوی الکترون به کار رفته در یک سطح جامد استفاده می کند. آند با استفاده از فلزی که قرار بود مورد مطالعه قرار گیرد، به صورت استوانه ای ساخته شده است. پس از آن، توسط سیم پیچ متمرکز گرم می شود و سپس با الکترون ها بمباران می شود. با استفاده از این روش، دو ایزوتوپ لیتیم و سه ایزوتوپ منیزیم با وزن اتمی و نسبت های نسبی خود قادر به تعیین بودند. [ ۶] از آن زمان این تکنیک با اصلاحات و پیشرفت های بعدی مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از پرتو متمرکز یکنواخت الکترونها برای یونیزاسیون اتمها و مولکولهای فاز گاز توسط Bleakney در سال ۱۹۲۹ ساخته شد. [ ۷] [ ۸]
در این فرایند، یک الکترون از مولکول آنالیت ( M ) در طی فرایند برخورد به بیرون منتقل می شود تا با تعداد کمی الکترون، مولکول را به یک یون مثبت تبدیل کند. واکنش فاز گازی زیر فرایند یونیزاسیون الکترونی را توصیف می کند[ ۹]
از اوایل قرن بیستم یونیزاسیون الکترونی به دلیل تعداد زیاد کاربردهای ان یکی از محبوب ترین تکنیک های یونیزاسیون است. این کاربردها را می توان با روش درج نمونه استفاده شده طبقه بندی کرد. نمونه های مایع گازی و بسیار فرار از مانیفولد خلاء استفاده می کنند، مواد جامد و مایعات کم فرار از یک کاوشگر درج مستقیم استفاده می کنند و مخلوط های پیچیده از کروماتوگرافی گازی یا کروماتوگرافی مایع استفاده می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیونیزاسیون الکترونی برای نخستین بار در سال ۱۹۱۸ توسط آرتور جی. دمپستر فیزیکدان کانادایی - آمریکایی در مقاله "روش جدیدی از تحلیل اشعه مثبت " توصیف شد. این اولین طیف سنج جرمی مدرن بود و از اشعه های مثبت برای تعیین نسبت جرم به بار اجزای مختلف استفاده کرد. [ ۵] در این روش، منبع یون از پرتوی الکترون به کار رفته در یک سطح جامد استفاده می کند. آند با استفاده از فلزی که قرار بود مورد مطالعه قرار گیرد، به صورت استوانه ای ساخته شده است. پس از آن، توسط سیم پیچ متمرکز گرم می شود و سپس با الکترون ها بمباران می شود. با استفاده از این روش، دو ایزوتوپ لیتیم و سه ایزوتوپ منیزیم با وزن اتمی و نسبت های نسبی خود قادر به تعیین بودند. [ ۶] از آن زمان این تکنیک با اصلاحات و پیشرفت های بعدی مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از پرتو متمرکز یکنواخت الکترونها برای یونیزاسیون اتمها و مولکولهای فاز گاز توسط Bleakney در سال ۱۹۲۹ ساخته شد. [ ۷] [ ۸]
در این فرایند، یک الکترون از مولکول آنالیت ( M ) در طی فرایند برخورد به بیرون منتقل می شود تا با تعداد کمی الکترون، مولکول را به یک یون مثبت تبدیل کند. واکنش فاز گازی زیر فرایند یونیزاسیون الکترونی را توصیف می کند[ ۹]
از اوایل قرن بیستم یونیزاسیون الکترونی به دلیل تعداد زیاد کاربردهای ان یکی از محبوب ترین تکنیک های یونیزاسیون است. این کاربردها را می توان با روش درج نمونه استفاده شده طبقه بندی کرد. نمونه های مایع گازی و بسیار فرار از مانیفولد خلاء استفاده می کنند، مواد جامد و مایعات کم فرار از یک کاوشگر درج مستقیم استفاده می کنند و مخلوط های پیچیده از کروماتوگرافی گازی یا کروماتوگرافی مایع استفاده می کنند.
wiki: یونش الکترونی