یولیوس اوپرت

یولیوس اوپرت ( به آلمانی: Julius Oppert ) ( زادهٔ ۹ ژوئیهٔ ۱۸۲۵ - مرگ ۲۱ اوت ۱۹۰۵ در پاریس ) آشورشناس آلمانی - فرانسوی یهودیتبار بود.
اوپرت در ۱۸۴۷ میلادی از دانشگاه کیل فارغ التحصیل شد. یک سال پس از آن وی به فرانسه رفت و به آموزگاری زبان آلمانی پرداخت. در ۱۸۵۱ میلادی به همراه یک هیئت باستان شناسی فرانسوی به سرپرستی فولژانس فرنل به میان رودان و ماد رفت. در ۱۸۵۴ که به فرانسه بازگشت به پاس خدماتش تابعیت این کشور را نیز به دست آورد. سپس به مطالعه یافته های باستان شناختی اش به ویژه در زمینه خط میخی پرداخت. در ۱۸۵۵ میلادی وی کتابی را به نام نگارش باستانی ( به فرانسوی: Écriture Anarienne ) منتشر ساخت که طی آن اهالی آشوریه را تورانیان ( به باور خود مردمان ترک و مغولی زبانان ) انگاشته و خط میخی را نیز اختراع آنان فرض کرده بود. اگرچه این فرضیات از سوی پژوهشگران رد شد.
اثر دیگر وی وقایع نگاری آشوریان و بابلیان ( به فرانسوی: Chronologie des Assyriens et des Babyloniens ) بود که در ۱۸۵۶ منتشر شد. در ۱۸۵۷ او استاد سانسکریت و لغت شناسی تطبیقی مدرسهٔ زبان ها وابسته به کتابخانه ملی فرانسه گردید. از ۱۸۷۶ او بر تاریخ ماد متمرکز شد و حاصل پژوهش هایش در این زمینه کتاب مردمان و زبان مادها ( به فرانسوی: Le Peuple et la langue des Médes ) نشر شده به سال ۱۸۷۹ میلادی بود.