یوسف، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۲ به ترتیب مصحف و ۵۳ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۱۱۱ آیه و ۱۷۹۵ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به داستان حضرت یوسف (ع)، فرزند یعقوب (ع)، است. نام دیگر آن «اَحْسَنُ القصص» است؛ زیرا مضمون آن در قرآن این گونه توصیف شده است. ششمین سوره ای است که با حروف مقطّعه آغاز می شود. از لحاظ حجم، از سوره های «مئین» است. تنها سورۀ قرآن است که تقریباً تمامی آن از یک داستان کامل سخن می گوید. مضمون اصلی آن عبارت است از داستان حضرت یوسف (ع) و سرگذشت او با پدر و برادرانش که دربردارندۀ وقایع و حوادثی عبرت انگیز و نکات آموزندۀ اخلاقی است.
سورۀ شمارۀ ۱۲ به ترتیب مصحف و ۵۳ به ترتیب نزول، از سوره های مکی قرآن در ۱۱۱ آیه و ۱۷۹۵ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره اشاره به داستان حضرت یوسف (ع)، فرزند یعقوب (ع)، است. نام دیگر آن «اَحْسَنُ القصص» است؛ زیرا مضمون آن در قرآن این گونه توصیف شده است. ششمین سوره ای است که با حروف مقطّعه آغاز می شود. از لحاظ حجم، از سوره های «مئین» است. تنها سورۀ قرآن است که تقریباً تمامی آن از یک داستان کامل سخن می گوید. مضمون اصلی آن عبارت است از داستان حضرت یوسف (ع) و سرگذشت او با پدر و برادرانش که دربردارندۀ وقایع و حوادثی عبرت انگیز و نکات آموزندۀ اخلاقی است.
wikijoo: یوسف،_سوره