یوسف داود

لغت نامه دهخدا

یوسف داود. [ س ُ وو ] ( اِخ ) ملقب به اقلیمیس ( 1245-1307 هَ. ق. ). ابن داودبن بهنام. دانشمند و عالم به زبان و ادب عرب و تاریخ قدیم و اصلش سریانی و متولد عمادیه موصل بود. در موصل و لبنان و سپس در رومة تحصیل علم کرد. در سال 1855 م. به موصل برگشت و به تدریس پرداخت و به مطرانی کاتولیکها در دمشق برگزیده شد و به سال 1878 بدان شهر آمد و به سال 1890 م. در آنجا درگذشت. در حدود پنجاه کتاب و رساله به عربی و جز آن دارد. پیوسته به کار و تألیف اشتغال داشت و از جمله آثار اوست : 1- التمرنه ، در نحو عربی ، در دو جلد. 2- نبذتان فی العروض و الشعر. 3 - مدخل الطلاب. 4 - تروض الطلاب. 5 - علم الجغرافیة. 6 - انشاءالرسائل. 7 - التصاریف العربیة. 8 - تاریخ السریان.9 - علم الهندسة. 10 - علم الجبر. ( از اعلام زرکلی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس