یوسف اردبیلی ( ۴ بهمن ۱۳۰۵ – ۸ بهمن ۱۳۹۹ ) از پیشگامان و مؤسسان رشتهٔ راهنمایی و مشاوره در ایران است.
او در سال ۱۳۰۵ در همدان متولد شد. پس از طی تحصیلات ابتدایی و دورهٔ اول متوسطه وارد دانشسرای مقدماتی آن شهر شد و در سال ۱۳۲۴ به اخذ دیپلم با درجهٔ ممتاز نائل گردید. به همین مناسبت از بورس تحصیلی دانشسرای عالی دانشگاه تهران استفاده نمود و در سال ۱۳۲۸ موفق به اخذ درجه لیسانس در دو رشتهٔ ادبیات و فلسفه و علوم تربیتی شد. پس از خدمت وظیفه، دوره های فوق لیسانس را در دانشگاه اوهایو آمریکا در سال ۱۳۴۰، و دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۷ با ثبت نامش در لوحه افتخار آن دانشگاه، به پایان رساند. او در سمتهای مدیریت در بخش آزمایش و استخدام سراسری ایران، هم قبل و هم بعد از انقلاب خدمت کرد. وی همچنین به مدت ۲۵ سال در دانشسرای عالی دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت معلم، و مرکز آموزش مدیریت دولتی به تدریس پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
او چندین دهه به تحقیق و نویسندگی ادامه داد و آخرین کتاب خود را در سنّ ۸۸ سالگی منتشر نمود.
باقر ثنایی ذاکر استاد مشاوره دانشگاه تربیت معلم در کتاب چشم انداز تاریخی و وضعیت جاری مشاوره در ایران ( صفحهٔ ۱۷۲ ) می نویسد: «اساتید سرشناس دورهٔ تأسیس برنامه راهنمایی مدارس عبارت بودند از آقای یوسف اردبیلی، بدیع الزمان بیدل، رابرت یانگ و قاسم قاضی. » محمد حسین آسوده همچنین اضافه می کند: «این بزرگان خدمات شایانی به نهضت مشاوره کشور نمودند. »
خبرنامهٔ انجمن مشاوره ایران سر مقالهٔ دی ماه ۱۳۸۵ این نشریه را به مصاحبه با یوسف اردبیلی اختصاص داده است. در مورد هدف این مصاحبهٔ ۱۱ صفحه ایی با او آمده است: «انجمن تصمیم گرفت با چهره های پیشگام راهنمایی و مشاوره در ایران، یعنی کسانی که در تأسیس و تدریس و راه اندازی این رشته نقش فعالی داشتند مصاحبه به عمل آورد. »
کتاب «اصول و فنون راهنمایی و مشاوره در آموزش و پرورش» که توسط او در سال ۱۳۴۷ برای اولین بار تألیف شده در زمرهٔ یکی از رایج ترین کتاب ها در زمینهٔ راهنمایی و مشاوره در حیطهٔ آموزش و پرورش به شکل کاربردی است.
در مورد فعالیت ها و آثار او، در نشریات دیگر ایران نیز با وی مصاحبه به عمل آمده است.
در سمینارهای مرتبط با رشتهٔ راهنمایی و مشاوره از او برای سخنرانی دعوت به عمل آمده است.
او در سال ۱۳۰۵ در همدان متولد شد. پس از طی تحصیلات ابتدایی و دورهٔ اول متوسطه وارد دانشسرای مقدماتی آن شهر شد و در سال ۱۳۲۴ به اخذ دیپلم با درجهٔ ممتاز نائل گردید. به همین مناسبت از بورس تحصیلی دانشسرای عالی دانشگاه تهران استفاده نمود و در سال ۱۳۲۸ موفق به اخذ درجه لیسانس در دو رشتهٔ ادبیات و فلسفه و علوم تربیتی شد. پس از خدمت وظیفه، دوره های فوق لیسانس را در دانشگاه اوهایو آمریکا در سال ۱۳۴۰، و دانشکده علوم تربیتی دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۷ با ثبت نامش در لوحه افتخار آن دانشگاه، به پایان رساند. او در سمتهای مدیریت در بخش آزمایش و استخدام سراسری ایران، هم قبل و هم بعد از انقلاب خدمت کرد. وی همچنین به مدت ۲۵ سال در دانشسرای عالی دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت معلم، و مرکز آموزش مدیریت دولتی به تدریس پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
او چندین دهه به تحقیق و نویسندگی ادامه داد و آخرین کتاب خود را در سنّ ۸۸ سالگی منتشر نمود.
باقر ثنایی ذاکر استاد مشاوره دانشگاه تربیت معلم در کتاب چشم انداز تاریخی و وضعیت جاری مشاوره در ایران ( صفحهٔ ۱۷۲ ) می نویسد: «اساتید سرشناس دورهٔ تأسیس برنامه راهنمایی مدارس عبارت بودند از آقای یوسف اردبیلی، بدیع الزمان بیدل، رابرت یانگ و قاسم قاضی. » محمد حسین آسوده همچنین اضافه می کند: «این بزرگان خدمات شایانی به نهضت مشاوره کشور نمودند. »
خبرنامهٔ انجمن مشاوره ایران سر مقالهٔ دی ماه ۱۳۸۵ این نشریه را به مصاحبه با یوسف اردبیلی اختصاص داده است. در مورد هدف این مصاحبهٔ ۱۱ صفحه ایی با او آمده است: «انجمن تصمیم گرفت با چهره های پیشگام راهنمایی و مشاوره در ایران، یعنی کسانی که در تأسیس و تدریس و راه اندازی این رشته نقش فعالی داشتند مصاحبه به عمل آورد. »
کتاب «اصول و فنون راهنمایی و مشاوره در آموزش و پرورش» که توسط او در سال ۱۳۴۷ برای اولین بار تألیف شده در زمرهٔ یکی از رایج ترین کتاب ها در زمینهٔ راهنمایی و مشاوره در حیطهٔ آموزش و پرورش به شکل کاربردی است.
در مورد فعالیت ها و آثار او، در نشریات دیگر ایران نیز با وی مصاحبه به عمل آمده است.
در سمینارهای مرتبط با رشتهٔ راهنمایی و مشاوره از او برای سخنرانی دعوت به عمل آمده است.
