فرانتس یوزف هایدن ( به آلمانی: Franz Joseph Haydn ) ( زادهٔ ۳۱ مارس ۱۷۳۲ در روهرو اتریش - درگذشتهٔ ۳۱ مهٔ ۱۸۰۹ در وین ) آهنگساز و موسیقی دان اتریشی و یکی از پایه گذاران موسیقی کلاسیک [ نیازمند منبع] و همچنین از پرکارترین و برجسته ترین موسیقی دانان در این دوره است. او همچنین به دلیل سهم بسزا در توسعهٔ موسیقی و نیز کثرت آثارش به «پدر سمفونی» و «پدر کوارتت زهی» در این دو فرم ملقب است. هایدن ازطرفی پرورش دهنده و استاد موسیقی دان بزرگی چون بتهوون بود و از طرف دیگر آیندگانی چون فرانتس شوبرت، مندلسون، و برامس را تحت تأثیر شیوهٔ موسیقایی خود قرار داد. او همچنین استاد و دوست نزدیک آهنگساز شهیر، موتسارت بود. هایدن بیشتر عمر طولانی خویش را در اتریش گذراند و در هنگام مرگ، یکی از معروف ترین آهنگسازان اروپایی به شمار می رفت.
هایدن در روستایی کوچک در روهرو اتریش زاده شد. پدرش چرخ ارابه می ساخت و هایدن کوچک تا شش سالگی به جز آوازهای عامیانه، که پدرش دل بستهٔ خواندنِ آنها بود، و نیز رقص های روستایی، که هنگام جشن و سرور در گوشه و کنار زادگاهش برپا می شد، چیزی از موسیقی نمی شناخت. هایدن در هشت سالگی به وین رفت تا به عضویت پسران آوازخوان کلیسای سن اشتفان درآید. در آن جا اگرچه صدای دلنشین او مورد توجه قرار گرفت، اما هیچ امکانی برای تحصیل آهنگ سازی و هنر نوازندگی برایش فراهم نیامد، و هنگامی که در عنفوان جوانی صدای خوشش را از دست داد، او را بدون پرداختِ کمترین پول، از سن اشتفان روانهٔ گوشهٔ خیابان کردند.
او دربارهٔ این دوره چنین گفته است:
با تدریس موسیقی به بچه های ۷–۸ ساله بود که به زحمت می توانستم زنده بمانم.
او در آن ایام در تلاش بود تا فن آهنگسازی را خود به تنهایی بیاموزد و هم زمان، به هر کاری که می توانست، از جمله نوازندگیِ ویولن در گروه محبوب نوازندگان خیابان وین، که اسباب سرگرمی و تفریح شبانهٔ مردم را فراهم می کرد، می پرداخت.
هایدن گرچه خود را اسیر شغلش حس می کرد، اما بعدها در توصیفی خردمندانه از وضعیت خود چنین گفت: «آن جا نه فقط دلگرم به اقبال و پذیرش مداوم بودم، بلکه در مقام رهبر ارکستر، می توانستم تجربه کنم و دریابم که چه چیز سبب تقویت جلوه ای صوتی می شود یا آن را تضعیف می کند، و به این ترتیب می توانستم به دلخواهِ خود، ترکیبِ سازها را بهبود بخشم، آن ها را تغییر دهم، و سازهایی را حذف یا اضافه کنم. من از دنیا دور افتاده بودم. »
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهایدن در روستایی کوچک در روهرو اتریش زاده شد. پدرش چرخ ارابه می ساخت و هایدن کوچک تا شش سالگی به جز آوازهای عامیانه، که پدرش دل بستهٔ خواندنِ آنها بود، و نیز رقص های روستایی، که هنگام جشن و سرور در گوشه و کنار زادگاهش برپا می شد، چیزی از موسیقی نمی شناخت. هایدن در هشت سالگی به وین رفت تا به عضویت پسران آوازخوان کلیسای سن اشتفان درآید. در آن جا اگرچه صدای دلنشین او مورد توجه قرار گرفت، اما هیچ امکانی برای تحصیل آهنگ سازی و هنر نوازندگی برایش فراهم نیامد، و هنگامی که در عنفوان جوانی صدای خوشش را از دست داد، او را بدون پرداختِ کمترین پول، از سن اشتفان روانهٔ گوشهٔ خیابان کردند.
او دربارهٔ این دوره چنین گفته است:
با تدریس موسیقی به بچه های ۷–۸ ساله بود که به زحمت می توانستم زنده بمانم.
او در آن ایام در تلاش بود تا فن آهنگسازی را خود به تنهایی بیاموزد و هم زمان، به هر کاری که می توانست، از جمله نوازندگیِ ویولن در گروه محبوب نوازندگان خیابان وین، که اسباب سرگرمی و تفریح شبانهٔ مردم را فراهم می کرد، می پرداخت.
هایدن گرچه خود را اسیر شغلش حس می کرد، اما بعدها در توصیفی خردمندانه از وضعیت خود چنین گفت: «آن جا نه فقط دلگرم به اقبال و پذیرش مداوم بودم، بلکه در مقام رهبر ارکستر، می توانستم تجربه کنم و دریابم که چه چیز سبب تقویت جلوه ای صوتی می شود یا آن را تضعیف می کند، و به این ترتیب می توانستم به دلخواهِ خود، ترکیبِ سازها را بهبود بخشم، آن ها را تغییر دهم، و سازهایی را حذف یا اضافه کنم. من از دنیا دور افتاده بودم. »
wiki: یوزف هایدن