یوزف هالر فون هالنبورگ ( لهستانی: Józef Haller von Hallenburg; ۱۳ اوت ۱۸۷۳ – ۴ ژوئن ۱۹۶۰ ) سپهبد هنگ های لهستانی در جنگ جهانی اول و نیروی زمینی لهستان، بلند مرتبه ترین عضو و رئیس سازمان پیشاهنگی لهستان و فعال سیاسی و اجتماعی بود. یکی دیگر از شخصیت های معاصر لهستان به نام استانیسواو هالر از بستگان اوست.
هالر تحصیلات نظامی خود را در وین گذراند و پس از آن به خدمت ارتش اتریش - مجارستان درآمد که پس از رسیدن به درجه سروانی از آن خارج شد. هالر از هواداران یک گروه طرفداران استقلال لهستان به نام شاهین بود. در سال ۱۹۱۶ و طی جنگ جهانی دوم هالر به فرماندهی تیپ دوم هنگ های لهستانی رسید که در جبهه شرق مشغول نبرد با ارتش روسیه بودند.
در سال ۱۹۱۸ هالر و واحد تحت امرش که تا آن زمان جزئی از ارتش اتریش - مجارستان بودند از این کشور گسسته و با لهستانی هایی که ارتش روسیه را ترک کرده بودند متحد شدند. اعتراض این سربازان به انعقاد عهدنامه برست - لیتوفسک که منافع لهستان را تأمین نمی نمود. پس از نبرد کانیف با قوای آلمانی عمده سربازان لهستانی اسیر نیروهای آلمانی شدند اما هالر توانست از دستگیری بگریزد و خود را به مسکو برساند. او از آنجا و از طریق بندر مورمانسک خود را ژوئیه ۱۹۱۸ به فرانسه رسانید. در فرانسه او به عضویت کمیته ملی لهستان درآمد و ارتش آبی را تشکیل داد. هالر و نیروهای تحت امرش چند ماه پایانی جنگ جهانی اول را دوشادوش نیروهای متفقین علیه آلمان جنگیدند.
با پایان جنگ، هالر به لهستان برگشت و به جبهه اوکراین اعزام شد. در سال ۱۹۲۰ او پومرانی و گدانسک را به نام لهستان تصرف نمود و در جنگ لهستان - شوروی ارتشی از داوطلبان را فرماندهی می نمود. هالر در این زمان بازرس کل ارتش و جزئی از کمیته جنگ لهستان بود.
هالر از ۱۹۲۰ تا ۲۷ نائب رئیس مجلس لهستان بود. در این دوره و با انتخاب گابریل ناروتوویتس به ریاست جمهوری در دسامبر ۱۹۲۲ هالر به حاشیه رانده شد و مورد بی مهری قرار گرفت. پس از کودتای مه در سال ۱۹۲۶ به هالر دستور داده شد تا استعفا دهد. در این زمان او یاری کرد تا سازمان مخالف رژیم حاکم بر لهستان به نام جبهه مورژ تشکیل شود.
هنگام تهاجم آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹ هالر در بیرون از لهستان زندگی می کرد و اسیر نیروهای آلمانی نشد. در دولت ووادیسواف سیکورسکی طی سال های ۱۹۴۰ تا ۴۳ او وزیر آموزش بود و بعد از پایان جنگ در لندن باقی ماند و دیگر درگیر فعالیت سیاسی نگشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهالر تحصیلات نظامی خود را در وین گذراند و پس از آن به خدمت ارتش اتریش - مجارستان درآمد که پس از رسیدن به درجه سروانی از آن خارج شد. هالر از هواداران یک گروه طرفداران استقلال لهستان به نام شاهین بود. در سال ۱۹۱۶ و طی جنگ جهانی دوم هالر به فرماندهی تیپ دوم هنگ های لهستانی رسید که در جبهه شرق مشغول نبرد با ارتش روسیه بودند.
در سال ۱۹۱۸ هالر و واحد تحت امرش که تا آن زمان جزئی از ارتش اتریش - مجارستان بودند از این کشور گسسته و با لهستانی هایی که ارتش روسیه را ترک کرده بودند متحد شدند. اعتراض این سربازان به انعقاد عهدنامه برست - لیتوفسک که منافع لهستان را تأمین نمی نمود. پس از نبرد کانیف با قوای آلمانی عمده سربازان لهستانی اسیر نیروهای آلمانی شدند اما هالر توانست از دستگیری بگریزد و خود را به مسکو برساند. او از آنجا و از طریق بندر مورمانسک خود را ژوئیه ۱۹۱۸ به فرانسه رسانید. در فرانسه او به عضویت کمیته ملی لهستان درآمد و ارتش آبی را تشکیل داد. هالر و نیروهای تحت امرش چند ماه پایانی جنگ جهانی اول را دوشادوش نیروهای متفقین علیه آلمان جنگیدند.
با پایان جنگ، هالر به لهستان برگشت و به جبهه اوکراین اعزام شد. در سال ۱۹۲۰ او پومرانی و گدانسک را به نام لهستان تصرف نمود و در جنگ لهستان - شوروی ارتشی از داوطلبان را فرماندهی می نمود. هالر در این زمان بازرس کل ارتش و جزئی از کمیته جنگ لهستان بود.
هالر از ۱۹۲۰ تا ۲۷ نائب رئیس مجلس لهستان بود. در این دوره و با انتخاب گابریل ناروتوویتس به ریاست جمهوری در دسامبر ۱۹۲۲ هالر به حاشیه رانده شد و مورد بی مهری قرار گرفت. پس از کودتای مه در سال ۱۹۲۶ به هالر دستور داده شد تا استعفا دهد. در این زمان او یاری کرد تا سازمان مخالف رژیم حاکم بر لهستان به نام جبهه مورژ تشکیل شود.
هنگام تهاجم آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹ هالر در بیرون از لهستان زندگی می کرد و اسیر نیروهای آلمانی نشد. در دولت ووادیسواف سیکورسکی طی سال های ۱۹۴۰ تا ۴۳ او وزیر آموزش بود و بعد از پایان جنگ در لندن باقی ماند و دیگر درگیر فعالیت سیاسی نگشت.
wiki: یوزف هالر