یوزف زاخاریاس بِم ( لهستانی: Józef Zachariasz Bem, مجاری: Bem József, ترکی عثمانی: مراد پاشا؛ زاده ۱۴ مارس ۱۷۹۴ – درگذشته ۱۰ دسامبر ۱۸۵۰ ) مهندس و ژنرال لهستانی، پاشای عثمانی و قهرمان ملی لهستان و مجارستان و شخصیتی بود که در جنبش های میهن پرستانه اروپایی شرکت جست. بم مانند تادئوش کوشچیوشکو ( جنگ استقلال آمریکا ) و یان هنریک دومبروفسکی ( تهاجم فرانسه به روسیه ) ، خارج از مرزهای لهستان در هر جایی که به رهبری و مهارت های نظامی او نیاز بود جنگید.
... [مشاهده متن کامل]
بِم در خانوادهٔ اشرافی لهستانی با اصالت چک به دنیا آمد. تحصیلات خود را در کراکوف و از سال ۱۸۰۹ در دانشکده فنی توپخانه در ورشو ادامه داد. در سال ۱۸۱۲ به عنوان ستوان توپخانه در لشکرکشی ناپلئون به روسیه شرکت کرد و جهت دفاع از گدانسک نشان لژیون دونور دریافت کرد. پس از کنگره برلین در سال ۱۸۱۵، او به عنوان کاپیتان توپخانه وارد ارتش لهستان کنگره تحت حاکمیت روسیه شد و بعد در همان جا به تدریس پرداخت. با علنی شدن عضویت او در توطئه برای بازگرداندن استقلال لهستان تنزل رتبه و در ۱۸۲۲ به یک سال زندان محکوم شد. حکم وی معلق شد و در پی درگذشت الکساندر یکم توانست از ارتش استعفا دهد و به گالیسیا نقل مکان کند. در آنجا او به تحقیق بر روی موتورهای بخار و کاربرد آنها پرداخت و نتایج خود را منتشر کرد. بم تا سال ۱۸۳۰ در لویو و برودی زندگی کرد و قصد داشت رساله ای در زمینه تحقیقات خود بنویسد که قیام نوامبر یا جنگ لهستان و روسیه بین سال های ۱۸۳۰–۱۸۳۱به وقوع پیوست.
با درجه سرگردی، بم به فرماندهی یک گردان سواره نظام وارد جنگ با روسیه شد. در نبرد اوستروونکا، او کل ارتش مهاجم روسیه را با آتش متمرکز توپخانه عقب نگاه داشت. ارتش لهستان با از دست دادن ۶۰۰۰ نفر شکست سختی خورد، اما اقدامات بم مانع از نابودی کل ارتش شد؛ او به درجه سرهنگ و سپس ژنرال ارتقا پیدا کرد و مفتخر به نشان صلیب طلایی ویرتوتی میلیتاری شد. ازاین پس نام وی را در سطح بین المللی می شناختند. او تا پایان جنگ، در طول دفاع ورشو برابر پاسکیویچ ( ۲۷ سپتامبر ۱۸۳۱ ) سرسختانه مخالف تسلیم بود. با این وجود، ارتش لهستان در ۵ اکتبر ۱۸۳۱ سلاح ها را زمین گذاشت. با سقوط جنگ استقلال لهستان، او فرار ۵۰۰۰ نفر به فرانسه را که در قیام شرکت کرده بودند سازماندهی کرد و خود به پاریس رفت؛ خاطراتش را هم در مورد قیام ملی لهستان به رشته تحریر درآورد.
... [مشاهده متن کامل]
بِم در خانوادهٔ اشرافی لهستانی با اصالت چک به دنیا آمد. تحصیلات خود را در کراکوف و از سال ۱۸۰۹ در دانشکده فنی توپخانه در ورشو ادامه داد. در سال ۱۸۱۲ به عنوان ستوان توپخانه در لشکرکشی ناپلئون به روسیه شرکت کرد و جهت دفاع از گدانسک نشان لژیون دونور دریافت کرد. پس از کنگره برلین در سال ۱۸۱۵، او به عنوان کاپیتان توپخانه وارد ارتش لهستان کنگره تحت حاکمیت روسیه شد و بعد در همان جا به تدریس پرداخت. با علنی شدن عضویت او در توطئه برای بازگرداندن استقلال لهستان تنزل رتبه و در ۱۸۲۲ به یک سال زندان محکوم شد. حکم وی معلق شد و در پی درگذشت الکساندر یکم توانست از ارتش استعفا دهد و به گالیسیا نقل مکان کند. در آنجا او به تحقیق بر روی موتورهای بخار و کاربرد آنها پرداخت و نتایج خود را منتشر کرد. بم تا سال ۱۸۳۰ در لویو و برودی زندگی کرد و قصد داشت رساله ای در زمینه تحقیقات خود بنویسد که قیام نوامبر یا جنگ لهستان و روسیه بین سال های ۱۸۳۰–۱۸۳۱به وقوع پیوست.
با درجه سرگردی، بم به فرماندهی یک گردان سواره نظام وارد جنگ با روسیه شد. در نبرد اوستروونکا، او کل ارتش مهاجم روسیه را با آتش متمرکز توپخانه عقب نگاه داشت. ارتش لهستان با از دست دادن ۶۰۰۰ نفر شکست سختی خورد، اما اقدامات بم مانع از نابودی کل ارتش شد؛ او به درجه سرهنگ و سپس ژنرال ارتقا پیدا کرد و مفتخر به نشان صلیب طلایی ویرتوتی میلیتاری شد. ازاین پس نام وی را در سطح بین المللی می شناختند. او تا پایان جنگ، در طول دفاع ورشو برابر پاسکیویچ ( ۲۷ سپتامبر ۱۸۳۱ ) سرسختانه مخالف تسلیم بود. با این وجود، ارتش لهستان در ۵ اکتبر ۱۸۳۱ سلاح ها را زمین گذاشت. با سقوط جنگ استقلال لهستان، او فرار ۵۰۰۰ نفر به فرانسه را که در قیام شرکت کرده بودند سازماندهی کرد و خود به پاریس رفت؛ خاطراتش را هم در مورد قیام ملی لهستان به رشته تحریر درآورد.
