یوزده. [ دَه ْ ] ( اِ ) ( اصطلاح نظامی ) در اصطلاح سپاهیگری دوره صفویه و قاجاریه به معنی افراد ساده نظامی و مترادف توابین بوده که مفرد آن به صورت تابین امروزه نیز به همین معنی متداول است و ظاهراً مراد افراد تابع یک یوزباشی یاافراد یک دسته صدنفری بوده است و به عبارت بهتر سپاهی که در شمار فوج صدنفری است : غلامان ساده کوچک... بعد از آنکه ریش برمی آوردند و بزرگ می شدند داخل یوزده و توابین قوللرآقاسیان می گشتند. ( از تذکرةالملوک چ دبیرسیاقی ص 19 ). و رجوع به تابین شود.
