یورتگه. [ گ َه ْ ]( اِ مرکب ) جای بودن و خانه. ( آنندراج ) : لیک اگر یورتگه ز عز سازندهم از او خرگهیت پردازند.سنایی.از پناه حق حصاری به ندیدیورتگه نزدیک آن دز برگزید.مولوی.|| بعضی به معنی جای و چوکی نوشته. ( از آنندراج ). و رجوع به یورت و یورد شود.
یورتگه :خیمه ، منزلگاه ( ( از پناه حق حصاری به ندیدیورتگه نزدیک آن دز برگزید ) ) ( مثنوی مولوی ، دفتر 3 ، محمد استعلامی ، چاپ اول 1363، ص 382 ) + عکس و لینک