یود

لغت نامه دهخدا

یود. [ ] ( اِخ ) بوذ. نام دیگر کوه سراندیب که حضرت آدم بدانجا افتاد. ( از مجمل التواریخ والقصص ص 181 ). و رجوع به سراندیب شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی یَوَدُّ: دوست دارد(ود نوع خاصی از حب و دوست داشتن است و آن حبی است که آثار و پیامدهایی آشکار دارد )
معنی مَا یَوَدُّ: دوست ندارد(ود نوع خاصی از حب است و آن حبی است که آثار و پیآمدهایی آشکار دارد )
ریشه کلمه:
ودد (۲۹ بار)

«یَوَدُّ» از مادّه «وُدّ» (بر وزن حُبّ) به معنای «دوست داشتن» توأم با «تمنّی» است، و به گفته «راغب» در هر یک از این دو معنا (بلکه در هر دو معنا) نیز به کار می رود.

پیشنهاد کاربران

مقابل فراموشی
نام دیگر کوه سراندیب که حضرت آدم بدانجا افتاد.
فصل ( زمان )
مانند یود بهار و. . .

بپرس