یوخه

لغت نامه دهخدا

یوخه. [ خ َ / خ ِ ] ( اِ ) رسیدن به منتهای شهوت تمتع و هنگام تمتع. ( از برهان ) ( از آنندراج ) ( از فرهنگ جهانگیری ) :
گرچه بدم مرد زیر میره در آن حال
همچو زن غر شدم ز یوخه رعنا.
سوزنی ( از فرهنگ جهانگیری ).
اما این کلمه دگرگون شده «ربوخه » است. در شعر سوزنی نیز «ربوخه » باید خواند. ( یادداشت لغت نامه ).
یوخه. [ ی ُ خ َ / خ ِ ] ( ترکی ،اِ ) نان تنک. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( از آنندراج ). کاک. کعک. رقاقه. ( از یادداشت مؤلف ). یخه. یخا.

فرهنگ فارسی

رسیدن به منتهای شهوت تمتع و هنگام تمتع

فرهنگ عمید

نوعی نان تنک و نازک، کاک.
خوشی و لذتی که هنگام جماع و در لحظۀ رسیدن به منتهای شهوت و تمتع به دست می دهد، ربوخه: گرچه بدم مرد زیر میره در آن حال / همچو زن غر شدم ز یوخهٴ رعنا (سوزنی: لغت نامه: یوخه ).

پیشنهاد کاربران

بپرس