یوان وِنْ چی (۱۹۴۰)(Yuan Wenchi)
ایران شناس چینی. در ۱۹۶۴ دورۀ دانشکدۀ زبان و ادبیات شرقی دانشگاه پکن را به پایان برد. از ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰ در پژوهشگاه ادبیات خارجی چین درس داد. در ۱۹۹۰، برای شرکت در سمینار هزارۀ فردوسی و در ۱۹۹۵ برای شرکت در سمینار بین المللی ایران شناسی به ایران سفر کرد. از آثارش: ادبیات اسلامی از اوایل قرن ۷ تا قرن ۱۸ (۱۹۹۵)؛ پژوهشی در فرهنگ ایران (۱۹۹۴)؛ ترجمه و تألیف اساطیر ایران باستان (پکن، ۱۹۹۲)؛ ترجمۀ تاریخ روابط خارجی ایران اثر عبدالرضا هوشنگ مهدوی (۱۹۸۲)؛ ترجمۀ دفتر سوم مثنوی معنوی (۲۰۰۲).
ایران شناس چینی. در ۱۹۶۴ دورۀ دانشکدۀ زبان و ادبیات شرقی دانشگاه پکن را به پایان برد. از ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۰ در پژوهشگاه ادبیات خارجی چین درس داد. در ۱۹۹۰، برای شرکت در سمینار هزارۀ فردوسی و در ۱۹۹۵ برای شرکت در سمینار بین المللی ایران شناسی به ایران سفر کرد. از آثارش: ادبیات اسلامی از اوایل قرن ۷ تا قرن ۱۸ (۱۹۹۵)؛ پژوهشی در فرهنگ ایران (۱۹۹۴)؛ ترجمه و تألیف اساطیر ایران باستان (پکن، ۱۹۹۲)؛ ترجمۀ تاریخ روابط خارجی ایران اثر عبدالرضا هوشنگ مهدوی (۱۹۸۲)؛ ترجمۀ دفتر سوم مثنوی معنوی (۲۰۰۲).
wikijoo: یوان_ون_چی_(۱۹۴۰)