یوئیت

یوئیت ( به انگلیسی: Uveitis ) به التهاب بافت یوه چشم ( التهاب لایه میانی چشم ) گویند. یوه لایهٔ میانی چشم است و شامل عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه است.
بسیاری از انواع یوئیت مزمن هستند و ممکن است منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل ( Band keratopathy ) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود.
این بیماری ممکن است در هر سنی بروز کند.
یوئیت بسته به محل گرفتاری تقسیم بندی می شود.
• یوئیت قدامی: به التهاب عنبیه به تنهایی یا به التهاب عنبیه و جسم مژگانی گفته می شود.
• یوئیت میانی: محل اصلی التهاب در این نوع یووئیت، زجاجیه ( ویتره ) است.
• یوئیت خلفی: به التهاب مشیمیه گفته می شود.
• یوئیت منتشر: به التهاب در همهٔ قسمت های یوه گفته می شود.
یوئیت قدامی شایع ترین نوع یوئیت است.
یوئیت قدامی ممکن است تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد. ممکن است دید بیمار نیز دچار کاهش شده باشد.
یوئیت میانی و خلفی معمولاً بدون درد هستند. نشانه ها شامل، کاهش دید و مگس پران ( دیدن سایه ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی ) بوده و معمولاً دو طرفه است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می شوند.
یوئیت منتشر مجموعه ای از نشانه های همهٔ انواع را دارد.
یوئیت علل متفاوتی شامل ویروسی، قارچی و باکتریال دارد و گاهی بدنبال مشکلات ایمونولوژیک سیستمیک، ضربه یا متعاقب جراحی چشم ایجاد می شود. علت بیماری را گاهی اوقات می توان یافت، ولی در خیلی از موارد علت ناشناخته است که به آن ایدیوپاتیک ( به انگلیسی: Idiopathic ) می گویند.
بسته به نوع بیماری معمولاً استروئید ( کورتون ) به شکل قطره، آمپول یا قرص تجویز می گردد.
یوئیت قدامی به دلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم، معمولاً با قطره قابل درمان است. یوئیت میانی با قطره و گاهی تزریق استروئید در اطراف چشم و یوئیت خلفی با قرص یا تزریق استروئید سیستمیک درمان می شود.