یهیمون

[ویکی الکتاب] معنی یَهِیمُونَ: حیران و سرگردانند (کلمه یهیمون از هام - یهیم - هیمانا است و این واژه به معنای آنست که کسی پیش روی خود را بگیرد و برود ، و مراد از هیمان در هر وادی در عبارت "أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِی کُلِّ وَادٍ یَهِیمُونَ"، افسار گسیختگی آنان در سخن گفتن است ، میخو...
ریشه کلمه:
هیم (۲ بار)

«یَهِیمُونَ» از مادّه «هیام» (بر وزن قیام) به معنای راه رفتن بدون هدف است!
. هیم و هیام مصدر است و آن این است که کسی از روی عشق و مانند آن راه برود بی آنکه مقصود خودش را بداند. عبارت مصباح چنین است: «هامَ یَهیمُ: خَرَجَ عَلی وَجْهِهِ لایَدْری اَیْنَ یَتَوَجَّهُ» اقرب الموارد نیز چنین گفته به اضافه «من العشق و غیره». این سخن درباره شاعران و خیالبافان کلیت دارد و این اشخاص نوعاً در مدح و ذم و ثنا و قدح بی راهه و بی خودانه می‏روند به قول آنکس که می‏گفت: شاعر مانند آدم دیوانه است که با خودش حرف می‏زند. می‏و معشوق خیالی عمده محرک شاعر است وقتی می‏بینی در عرش اعلی قدم می‏زند و گاهی در حضیض بی هدفی گام بر می‏دارد. در واقع قرآن مجید با لفظ «یَهْیمُونَ» واقعیت را آفتابی کرده است یعنی: آیا نمی‏بینی در هر وادی ای بی خودانه راه می‏روند رجوع شود به «شعر». * . هِیام به معنی عطَش نیز آمده است «هامَ هِیاماً: عطش» به شخص شدید العطش هَیْمان و هائِم گویند. هیم جمع اَهْیَم و مؤنّث آن هیماء است و آن شتر تشنه را گویند که از آب سیر نمی‏شود البته در اثر عروض مرض عطش. یعنی پس از خوردن زقوم از روی آن آب جوشان می‏خورند و آن رامانند شتران تشنه می‏نوشند(نعودبالله). این کلمه تنها دوبار در کلام الله مجید آمده است.