یهودیا

[ویکی الکتاب] معنی یَهُودِیّاً: یهودی - پیروان حضرت موسی علی نبینا و علیه السلام (در روایت آمده که یهود بدان جهت یهود نامیده شدهاند ، که از فرزندان یهودا ، پسر حضرت یعقوب علی نبینا و علیه السلام می باشند )
ریشه کلمه:
یهود (۹ بار)
یی (۴۰ بار)

. . یهود نام قومی است که ابتداء آن از دوازده فرزند حضرت یعقوب «علیه السلام» است واحد آن یهودی و مؤنثش یهودیه و چون کسی را یهود نسبت دهند گویند: یهودی چنانکه در آیه شریفه گذشت ولی مراد از آن در آیه دین است نه نژاد و در «هود» این معنی را توضیح داده‏ایم به آنجا رجوع شود. هیچ قومی نسبت به پیامبرانشان مانند یهود نافرمانی نکرده و در میان هیچ قومی به اندازه یهود پیغمبر مبعوث نگردیده و معجزات به وقوع نپیوسته است بلکه معجزات پیامبران یهود از همه بیشتر بوده است. قرآن مجید در سوره‏های: بقره، آل عمران، مائده و توبه به بدعتها و کارهای خلاف و سرگذشتهای شنیع یهود معترض شده و همه را آفتابی کرده است.