یهودستیزی


معنی انگلیسی:
antisemitism

دانشنامه آزاد فارسی

یهودسِتیزی (anti-Semitism)
کاریکاتور یهودستیزی، اثر سی لئاندره (1898)، فرانسه
تعصب یا تبعیض علیه یهودیان۱ و آزار آنان به منزلۀ گروهی نژادی. از لحاظ تاریخی حدود ۲هزار سال است که از سوی مسیحیان اروپا۲ یهودستیزی اعمال می شود. یهودستیزی اصل اعتقادی سران آلمان نازی بود. گفته شده است که در یهودکشی۳ (۱۹۳۳ـ۱۹۴۵) تعداد بسیاری یهودی در اردوگاه های کار اجباری و نژادکشی۴ های ساکنان مناطقی همچون محلۀ یهودی های ورشو۵ کشته شدند. هرچند برخی محققان این آمار و ارقام را منطبق با واقع نمی دانند و آن را برساخته صهیونیست ها برای بهره برداری های سیاسی می دانند. یهودستیزی نوعی نژادپرستی۶ است. همچنان که صهیونیسم نیز نوعی نژادپرستی است. تخریب بیت المقدس (اورشلیم) در ۷۰م، بسیاری از یهودیان را مجبور به اقامت در اروپا و سراسر قلمرو امپراتوری روم۷ کرد. در قرن ۴م، مسیحیت به منزلۀ مذهب رسمی امپراتوری برگزیده شد و همین مسئله، تبعیض موجود را، که به دوران های پیش از مسیحیت بازمی گشت و در آثار سِنِکا۸ و تاکیتوس۹ به آن اشاره شده است، علیه یهودیانی افزایش داد که مذهب خود را تغییر نمی دادند. یهودستیزی در قرون وسطا به سبب جنگ های صلیبی۱۰ و دادگاه تفتیش عقاید افزایش یافت. مارتین لوتر۱۱، از نخستین نویسندگان بزرگ آثار ضدیهود، ادعا می کرد که یهودیت روح مردم آلمان را آلوده کرده است. در قرون وسطا، قوانین وضع شده یهودیان را از تملک زمین یا عضویت در صنف پیشه وران منع می کرد؛ لذا آنان برای امرار معاش به نزول خواری وتجارت روی آوردند و وقتی کارشان رونق گرفت، گرفتار غضب و تنفر شدند. در ۱۲۹۰م بسیاری از یهودیان را از انگلستان بیرون کردند، اما کرامول۱۲ در ۱۶۵۵ دوباره به آنان اجازۀ ورود داد. از قرن ۱۶م براساس قوانینِ بسیاری از شهرها، یهودیان ناگزیر به زندگی در منطقه ای مجزا یا محله های یهودی نشین۱۳ شدند. اندیشۀ لیبرالیستی اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ موقعیت یهودیان را در جامعۀ اروپا بهبود بخشید. چنان که مثلاً در امپراتوری اتریش ـ مجارستان۱۴ اجازه یافتند مالک زمین شوند و یا پس از انقلاب فرانسه۱۵ در ۱۷۹۰ «حقوق بشر۱۶» شامل یهودیان فرانسه نیز می شد. ظهور ملی گرایی قرن ۱۹ و نظریه های نژادی، خشم و انزجار تازه ای را برانگیخت و اصطلاح «یهودستیزی» در ۱۸۶۰ وضع شد. از لحاظ لغوی اصطلاح آنتی سمیتیزم به مفهوم تبعیض علیه مردم سامی نژاد۱۷ (← سامی۱۸) است، اما در عمل فقط علیه یهودیان اعمال شده است. یهودستیزی در اتریش، فرانسه که قضیۀ دریفوس۱۹ ۱۸۹۴ـ۱۹۰۶ نمونۀ آن است، و آلمان افزایش یافت و از ۱۸۸۱ کشتارهای دسته جمعی در لهستان و روسیه موجب فرار پناهندگان به امریکا که قانون اساسی آن از آزادی دینی دفاع می کرد، انگلستان، و دیگر کشورهای اروپایی و نیز فلسطین (← صهیونیسم) شد. در قرن ۲۰، استفادۀ فاشیسم و حزب نازی۲۰ از نظریه های نژادی، منجر به آزار و نسل کشی۲۱ سازمان یافته شد. اَشکال ساده تر یهودستیزی همچون اخراج یهودیان از مناصب دانشگاهی در دانشگاه های امریکا پیش از ۱۹۴۵ نیز رایج بود. پس از جنگ جهانی دوم، پیدایش رژیم اشغالگر قدس در ۱۹۴۸ با حمایت انگلستان و امریکا و اشغال سرزمین های فلسطینیان و کشتار بی رحمانۀ آنان توسط این رژیم و بی اعتنایی آن به کلیه قطعنامه های سازمان ملل متحد، به مبارزات ضدصهیونیستی فلسطینی ها انجامید. نیز ← یهودآزاری؛ هولوکاست
Jews
European Christians Holocaust pogrom warsaw ghetto racism Roman Empire Seneca Tacitus Crusades Martin Luther Cromwell ghetto Austro-Hungarian Empire French Revolution rights of man Semitic Semite Dreyfus affaire Nazi Party genocide

پیشنهاد کاربران

یهودستیزی ( به انگلیسی: Antisemitism، ترجمهٔ تحت الّفظی: «نگرش ضد سامی» ) به ستیزه جویی با یهودیان و نگاه منفی و کینه جویانه همراه با پیش داوری نسبت به آنچه یهودی است گفته می شود. به فردی که چنین دیدگاهی دارد، یهودستیز می گویند. یهودستیزی نوعی نژادپرستی در نظر گرفته می شود.
...
[مشاهده متن کامل]

تاریخ یهود ستیزی در اروپا اساساً با دوران پیدایش مسیحیت و داعیهٔ پیروان آن برای سلطهٔ انحصاری و به رسمیت شناساندن زورمدارانهٔ دین خود به عنوان یگانه مذهب رسمی شروع می شود. اولین گروه های مسیحی در اروپا، یهودیانی بودند که به آیین عیسوی گرویده و با اتکا به انجیل، مسیحیت را به عنوان مذهب جانشین برای آیین یهود و به مثابهٔ وحدت جدید و اسرائیل حقیقی درک می کردند. این اعتقاد به نفی تعلق یهودیان به محدودهٔ متحدان خدا و متهم کردن آن ها به آزار و قتل مسیح منجر شد. یهودی ستیزی از قرن دوم میلادی در تاریخ، ادبیات و موعظه های مسیحی با پیگیری دنبال شد و به شکل تحقیر دینی و قومی در آیین مسیحی تکامل یافت.
یهودی ستیزی اولیه در مسیحیت بر کندذهنی و بردگی یهودیان، تکذیب رسالت مسیح و قتل او توسط یهودیان و نهایتاً طرد آنان از سوی خدا تکیه دارد. البته در انجیل چشم انداز بازگشت و نجات آخرین بقایای آن ها مطرح و از زاویه دین شناسی با از بین بردن یهودیان و تحمیل مسیحیت به آنان مرز بندی شده است. یهودی ستیزی در قرن ۴ و ۵ که مسیحیت به دین دولتی ارتقاء یافت، کیفیت نوینی یافت. در این دوره تخریب کنیسه ها، حملات دائمی به یهودیان، تصویب قوانینی بر مبنای ممنوعیت گرویدن مسیحیان به دین یهود، جلوگیری از ازدواج میان یهودیان و مسیحیان و محروم کردن یهودیان از شرکت در مراجع رسمی و دولتی رایج شد. «یهودی ستیزی» با گسترش مسیحیت در جوامع اروپایی از محدودهٔ محافل دینی خارج و به بخشی از اعتقادات مذهبی ـ خرافی عوام تبدیل شد. اوهامی از قبیل به صلیب کشیدن کودکان مسیحی و استفاده از خون آن ها برای مراسم مذهبی و شفای بیماران، مسموم کردن چشمه های آب توسط یهودیان حتی تا میانهٔ قرن بیستم، برای برانگیختن خشونت عمومی در میان توده های مسیحی، علیه پیروان دین یهود مؤثر واقع می شدند. خصومت ضدیهودی در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی در اروپای مرکزی به تخریب بسیاری از مراکز مسکونی و عبادیِ یهودیان و کشتار جمعی آن ها منجر شد. بدین ترتیب، گرچه از دیدگاه بسیاری از پژوهشگران، اختلافات عقیدتی، ریشهٔ خصومت ضدیهودی و عدم پذیرش اجتماعیِ آن ها در تاریخ هزارسالهٔ قرون وسطی در اروپا را تشکیل می دهد، اما محروم کردن آنان از مشاغل کلیدیِ دولتی، مصادرهٔ زمین های آن ها توسط زمین داران بزرگِ وابسته به کلیسا، ممنوعیت فعالیت آن ها در حرفه های صنعتی توسط اصناف، به غارت کشیدن دائمی اموال و دارایی آنها، سوق دادنشان به خرید و فروش کالا و نزول خواری، و نهایتاً تحریک توده های مذهبی علیه آن ها دلالت بر جنگ قدرتی با انگیزه های اقتصادی دارد که با پوششی مذهبی میدان را می آراید. در این جنگ که به شکلی هدفمند قدرت زدایی کامل یهودیان را از حق مالکیت و شرکت برابر در امور و حقوق اجتماعی دنبال می کرد، یهودی به عنوان سمبل معصیت در افکار عمومی توده های محروم که خود قربانی سودجویی زمینداران و تجار بزرگ بودند، معرفی شد. پروژه یهودی، سمبل گناه از سوی کلیسا و قدرتمندان اقتصادی عصر به گونه ای در میان عوام تبلیغ شد که توجهشان از مکانیسم واقعی مناسبات تبعیض آمیز اجتماعی به کینه و نفرت کور علیه «یهودی ذاتاً گناهکار» منحرف شد. آدرنو و هورکهایمر این پدیده را در میان انسان ها زیر عنوان فرافکنی گمراه در مقابل فرافکنی اندیشمندانه تعریف می کنند. فرافکنی گمراه به معنای انتقال فاقد تأمل احساسات، عواطف و آرزوهای سرخورده انسان ها بر روی یک موضوع، یا یک فرد یا یک پدیده است. فرافکنی گمراه در مثال یهودی ستیزی، ساختن تصویری به غایت منفی از یهودی و سپس تعبیه علت تمامی ناکامی های اجتماعی، اقتصادی و حتی فرهنگی و حسی خود بر روی این کاراکتر شیطانی است.

یهودستیزییهودستیزییهودستیزی
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/یهودستیزی

بپرس