یهودا اسخریوطی

به این معنا که او ته کار است، با معانی مختلف؛ او کار شروع شده را به پایان میرساند و یا کار او در ته قرار دارد، یعنی کارش کم ارزش است.
از دیدگاه فردی من، این نام خانوادگی شاید در اصل و ریشه با طنین آشخواریوته ( Ashcharioth ) تلفظ و بیان میشده به معنای: او ته خور آش است یا ته دیگ پلو پخته شده توسط ننه را دوست دارد و یا او از ته مانده آش روی سفره میخورد و یااینکه او ته مجلسی یا پائین نشین بر سر سفره است در حین غذا خوردن.
بهر حال یودا آشکاریوس به اختیار، اراده، میل، هوا و هوس و خواست خود محل اقامت ایسا مسیح را در باغ گِنِزارت ( Genezaret ) و یا باغ جنه زا رهَت، پس از صرف شام آخر لو نداده است بلکه بر اساس مندرجات ایوانگی های چهارگانه ( یا اناجیل اربعه ) در طی صرف شام، خود ایسا به یودا امر نموده یا دستور داده : کاری را که قرار است انجام دهی، انجام بده!.
و یودا پس از شنیدن امر در گوشی بلند میشود و مجلس را ترک میکند و کاری را که ( احتمالا قبل از آن گرد همایی در شب برپائی جشن پسآ ( به مناسبت پس آمدن یا بازگشتن قوم یهود از مصر بسوی کنعان با هدایت و رهبری موسا ) بین ایسا و خود وی طرح آن ریخته شده بوده، به انجام برساند.
این احتمال هم شاید قریب به یقین باشد که دریافت سی سکه نقره از طرف یودا از پیشوایان جناح فاریزی بابت آن عمل لو دادن جا یا مکان، ریشه در تعداد شب ها و روز های ماه های دوازدهگانه سال داشته بوده باشد ( نه بیست و نه چهل و پنجاه عدد سکه بلکه ۳۰ تا و آنهم گِرد و دایره ای شکل مثل قرص ماه چهارده ) .
یودا ( شاید به زبان پدر و مادش به شکل " جو ده" تلفظ و بیان میشده ) یکی از شاگردان ایسا بوده و نه یکی از حواریون وی که برای فارسی زبان امروز و آینده بی معناست و بی معنا خواهد بود.
یک نکته بسیار مهم اینست که ایسا و محمّد دو شاگرد خارقالعاده و دوردست استاد موسا ( مو ۳۰ ) از لحاظ زمانی محسوب میشوند که هوشمند تر از معلم، آموزگار یا استاد خود نبوده اند، زیرا همان دو افسانه خیالی - اوهامی را که استاد در مکتب خانه معنویت دینی روی تخته سیاه برایشان نوشته و به ارث گذاشته، با کمال میل ( و شاید با بی میلی تام ) پذیرفته اند. آن دو داستان مبدئی - بنیادی این سه دین ابراهیمی عبارتند از؛ یکی آفرینش شش روزه جهان و استراحت کردن در روز هفتم یا سابات و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا در باغ اِدِن ( Garten Eden با تلفظ گارتِن اِدِن به زبان آلمانی که بعدا در قرآن بصورت جنّات العدن تحول یافته ) .
در کشوری های غربی تعطیلات آخر هفته دو روز است، یکی ( صفر ) شنبه بخاطر موسا و دیگری یکشنبه به یاد کلام مبارک ایسا که خطاب بشنودگان فرموده: تا این آدم قدیمی در وجود تان نمیرد، هرگز نمی توانید دوباره متولد شوید!. و مسلمانان به یاد محمّد رسول الله روز هفتم یعنی جمعه را برای دست کشیدن از کار و استراحت کردن تعیین نموده اند.

بنابر کتاب مقدس و باور مسیحیان، «یهودا»، یکی از دوازده حواری مسیح، با دریافت سی سکه نقره، جای مسیح را به مقامات روم و روحانیون یهودی لو داد. آنان نیز عیسی را دستگیر کرده و به طرز دردناکی به صلیب کشیدند. در کتاب مقدس ( انجیل متی ) دربارهٔ یهودا آمده است که وی به زودی از کار خود پشیمان شد و پس از بازگرداندن سی سکه نقره، خود را به دار آویخت . همچنین در انجیل متی ثبت شده است، که روحانیون یهودی ای که برای دستگیری عیسی مسیح به یهودا اسخریوطی پول داده بودند ( سی سکۀ نقره ) ، پس از اینکه یهودا از کار خود پشیمان شد و این پول را نزد این روحانیون پس آورد، این روحانیون با این استدلال که این پول جهت دستگیری و کُشتن داده شده بود و پول پاکی نیست، با آن یک زمین با کاربری دفن غیریهودیان تهیه نمودند که بعدها بین مردم با نام "مزرعۀ خون" شناخته می شد . در کتاب مقدس همچنین پطرس حواری از سرانجام یهودا اسخریوطی سخن می گوید، مبنی بر اینکه یهودا اسخریوطی در همین مزرعه بر زمین افتاده و بدن او متلاشی شده است و به این ترتیب در زبان عامیانه "صاحب مزرعۀ خون شد" . تصویر کاملی که از این دو روایت به دست می آید ظاهراً این می باشد که:
• یهودا پس از خیانت به عیسی، پشیمان شده و پول ( سی سکه نقره ) را به روحانیون یهودی بازگردانده، با این امید که شاید عیسی را آزاد کنند. اما روحانیون درخواست وی را رد می کنند. یهودا آنجا را ترک کرده و در مکانی جان خود را به روش حلق آویز کردن می گیرد. هم زمان روحانیون یهودی با این استدلال که این پول پاک نیست، با آن همان زمینی را می خرند که یهودا خود را در آنجا حلق آویز کرده بود، با کاربری جهت دفن اجساد غیریهودیان. جسد یهودا که از روز جمعه ( قبل از روز شنبه، که روز استراحت یهودیان است ) و کل روز شنبه از درخت آویزان ماند. جسد پس از مدتی به علت گندیدگی و پوسیدگی از درخت به زمین افتاده و جسد متلاشی می شود .
نزدیک به دو هزار سال است که نام «یهودا»، سی سکه نقره پاداش وی، و بوسه ای که به عیسی داد تا خود و عیسی را به سربازان رومی بشناساند، نمادهای خیانت در فرهنگ غرب هستند.