یهماء

لغت نامه دهخدا

یهماء. [ ی َ ] ( ع ص ) زن بی عقل و بی فهم و دانش. ج ،یُهْم. ( ناظم الاطباء ). تأنیث ایهم. ( یادداشت مؤلف ). || دشت بی پایان بی راه و بی نشان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). بیابان که در آن آب نبود. ( مهذب الاسماء ). || سال نیک سخت تلخ کننده زیست مردم را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سال نیک سخت تلخ کننده بر مردم زیست و معیشت را. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس